Ο ελεύθερος κόσμος πρέπει να κρατήσει την πορεία του για την Ουκρανία

Οι Ευρωπαίοι εμπνεύστηκαν από την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, στην Βαρσοβία και το Κίεβο τον Φεβρουάριο. Ο Μπάιντεν επιβεβαίωσε ότι ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πολύ μακριά, είναι αφοσιωμένες στην ελευθερία στην Ευρώπη —και κατανοεί, όπως και εμείς, ότι η Ουκρανία αγωνίζεται για την ελευθερία όλων μας.

Ουκρανοί στρατιώτες πάνω σε ένα τανκ Challenger 2 στο Ντόρσετ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Φεβρουάριο του 2023. Toby Melville / Reuters
-------------------------------------------------

Η Ουκρανία δεν θέλει να βρίσκεται σε πόλεμο με την Ρωσία. Ούτε εμείς. Αλλά έχει γίνει όλο και πιο σαφές ότι η Ρωσία αποφάσισε εδώ και πολύ καιρό ότι βρίσκεται σε πόλεμο με εμάς. Για πολλά χρόνια, το Κρεμλίνο υπονόμευε συστηματικά την διεθνή σταθερότητα και ασφάλεια παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, χρησιμοποιώντας ή απειλώντας να χρησιμοποιήσει βία, και υπονομεύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς μέσω πολιτικού και υβριδικού πολέμου. Η επιθετική πράξη του κατά της Ουκρανίας είναι απλώς η πιο ακραία έκφραση αυτών των συνεχιζόμενων ενεργειών.

Το κάλεσμά μας πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη: εάν η Ρωσία νικήσει και η Ουκρανία πέσει, η Κεντρική Ευρώπη μπορεί κάλλιστα να είναι η επόμενη. Κατά συνέπεια, η νίκη επί της Ρωσίας τώρα, στην Ουκρανία, θα μειώσει τις πιθανότητες οι υποστηρικτές της Ουκρανίας να αναγκαστούν να χύσουν το αίμα τους και περαιτέρω πλούτο αργότερα. Θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι παγωμένες συγκρούσεις και οι ατελείωτοι πόλεμοι δεν έχουν θέση στην περιοχή μας. Και θα καταστήσει σαφές στους τυράννους παντού ότι η επιθετικότητα δεν θα ανταμειφθεί και οι δικτάτορες δεν θα επιτραπεί να χαράξουν τον πλανήτη σε σφαίρες της κακής τους επιρροής.

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που πρέπει να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία έως ότου οι ρωσικές δυνάμεις αποσυρθούν πλήρως από το έδαφός της, θέτοντας οριστικό τέλος στον ρεβανσισμό και τον ιμπεριαλισμό του Κρεμλίνου. Ο τερματισμός του πολέμου με την Ρωσία που εξακολουθεί να κατέχει την Κριμαία και εδάφη στην ανατολική Ουκρανία θα ήταν σαν να απευθύνεται μια ανοιχτή πρόσκληση σε όλους τους αυταρχικούς τρελούς που πιστεύουν ότι είναι εντάξει να εισβάλουν στους γείτονές τους βάσει κατασκευασμένων, γεμάτων μίσος αφηγημάτων, σκοτώνοντας εκατοντάδες ή χιλιάδες αθώους πολίτες στην διαδικασία.

Εν ολίγοις, η ειρήνη μπορεί να έρθει μόνο με τους όρους της Ουκρανίας. Το πάγωμα των συγκρούσεων είναι ο αγαπημένος τρόπος της Ρωσίας να αγοράζει χρόνο, προσποιούμενη ότι τερματίζει έναν πόλεμο που η ίδια ξεκίνησε. Μια παγωμένη σύγκρουση δεν θα έφερνε σταθερότητα ούτε θα βελτίωνε την ασφάλεια ή τις οικονομικές συνθήκες μακροπρόθεσμα. Αντίθετα, θα επέτρεπε στην Ρωσία να ανασυνταχθεί και να ξαναχτίσει τις δυνάμεις της, ενώ θα συνεχίσει να διεξάγει πολιτικό πόλεμο και να εξάγει την αυτοκρατορική της ιδεολογία.

ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Είμαστε περήφανοι που η Ευρώπη στάθηκε ενωμένη απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα. Σε όλη την δική μας ιστορία, ζήσαμε τον ρεβανσισμό, τον ολοκληρωτισμό, την κατοχή, τις απελάσεις και τις σφαγές της Ρωσίας. Για πολλά χρόνια, οι Κεντροευρωπαίοι έχουν προειδοποιήσει για αυτούς τους κινδύνους. Ως ηγέτες κρατών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτού του ευρύτερου αγώνα, γνωρίζαμε από την πρώτη μέρα ότι οι χώρες μας έχουν έναν ιδιαίτερα κεντρικό ρόλο να διαδραματίσουν. Η ιστορία μας μάς έχει επίσης διδάξει ότι είναι σημαντικό να αντισταθούμε στο κακό και να υποστηρίξουμε αυτούς που αντιστέκονται. Γι' αυτό οι ηγέτες από την περιοχή μας ήταν οι πρώτοι που επισκέφθηκαν τον πρόεδρο Volodymyr Zelensky στο πολιορκημένο Κίεβο. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που τα έθνη μας έχουν δεχθεί εκατομμύρια πρόσφυγες —και από τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής έχουν στείλει στρατιωτική, οικονομική, και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία.

Ενθαρρυνόμαστε επίσης από το ότι ο πόλεμος έδωσε νέα ενέργεια στην διατλαντική συμμαχία. Πολλά μέλη του ΝΑΤΟ κάνουν περισσότερα τώρα για να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και να εκσυγχρονίσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία της συμμαχίας. Καθώς υιοθετούμε νέες δεσμεύσεις στην σύνοδο κορυφής της συμμαχίας στο Βίλνιους τον Ιούλιο, πρέπει να συνεχίσουμε να αναβαθμίζουμε τα αμυντικά μας σχέδια και να αυξήσουμε την ετοιμότητα των δυνάμεών μας. Είναι σαφές ότι η κοινή μας ασφάλεια θα απαιτήσει ακόμη περισσότερους πόρους, οικονομικούς και ανθρώπινους, για να διατηρήσουμε το στρατιωτικό και τεχνολογικό μας πλεονέκτημα στο μέλλον. Οι Ευρωπαίοι έχουν δείξει ότι είναι σε θέση να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί˙ η στρατιωτική μας υποστήριξη στην Ουκρανία σημαίνει επίσης ότι βοηθάμε τις δικές μας αμυντικές βιομηχανίες, καθιστώντας την διατλαντική συμμαχία ισχυρότερη. Αυτό είναι ένα σημαντικό αξίωμα της βοήθειάς μας: η βοήθεια στην Ουκρανία δεν σημαίνει διάβρωση των δικών μας αμυντικών δυνατοτήτων.