Είναι ώρα για επίθεση κατά του Ιράν

Για να βεβαιωθούν ότι δεν το κάνει και να καθησυχάσουν το ιρανικό καθεστώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν πρώτα να κάνουν σαφές ότι ενδιαφέρονται μόνο να καταστρέψουν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και όχι να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Έπειτα, θα μπορούσαν να καθορίσουν ορισμένες μορφές αντιποίνων στα οποία θα απαντούσαν με καταστροφική στρατιωτική δράση, αν για παράδειγμα οι Ιρανοί επιχειρούσαν να κλείσουν τα Στενά του Ορμούζ, να διεξάγουν μαζικές και συνεχείς επιθέσεις σε κράτη του Κόλπου και σε στρατεύματα ή πλοία των ΗΠΑ, ή να αρχίσουν τρομοκρατικές επιθέσεις μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ουάσινγκτον θα πρέπει να διατυπώσει με σαφήνεια αυτές τις «κόκκινες γραμμές» στην Τεχεράνη, κατά τη διάρκεια και μετά την επίθεση, ώστε να διασφαλίσει ότι το μήνυμα δεν χάθηκε στη μάχη. Και πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι θα πρέπει να απορροφήσει τις ιρανικές αντεπιθέσεις που θα υπολείπονταν από αυτές τις κόκκινες γραμμές, χωρίς να κλιμακώσει τη διένεξη. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την αποδοχή συμβολικών επιθέσεων με πυραύλους εναντίον αμερικανικών βάσεων και πλοίων στην περιοχή - πολλούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια λίγων ημερών που θα εξασθενήσουν σταδιακά - ή την παρενόχληση εμπορικών και πολεμικών πλοίων των ΗΠΑ. Για να αποφευχθεί το είδος των ατυχημάτων που θα μπορούσαν να υποχρεώσουν τον Λευκό Οίκο να κλιμακώσει τη μάχη, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να εκκενώσουν τις αμερικανικές βάσεις εντός της εμβέλειας των ιρανικών πυραύλων από το όχι απολύτως απαραίτητο προσωπικό και να εξασφαλίσουν ότι τα στρατεύματά τους βρίσκονται ασφαλή σε υπόγεια καταφύγια, προτού ξεκινήσει το Ιράν την αντίδρασή του. Η Ουάσινγκτον, επίσης, ίσως θα χρειαζόταν να επιτρέψει πιο έντονη υποστήριξη από το Ιράν στους συμμάχους του στο Αφγανιστάν και το Ιράκ αλλά και πυραυλικές και τρομοκρατικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να παρακινήσει το Ιράν να ακολουθήσει το μονοπάτι του Ιράκ και της Συρίας, δηλαδή χωρών που απέφυγαν την έναρξη ενός πολέμου μετά την επίθεση του Ισραήλ στους πυρηνικούς αντιδραστήρες τους το 1981 και το 2007 αντίστοιχα.

Ακόμη και αν η Τεχεράνη ξεπερνούσε τα όρια που θα έθετε η Ουάσινγκτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να διαχειριστούν την αντιπαράθεση. Κατά την έναρξη κάθε τέτοιας παραβίασης, θα μπορούσαν να στοχεύουν τα όπλα του Ιράν που θεωρούν πιο απειλητικά, ώστε να εμποδίσουν την Τεχεράνη να τα αναπτύξει. Για να αποκλιμακωθεί η κατάσταση γρήγορα και να αποτραπεί ένας ευρύτερος περιφερειακός πόλεμος, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν επίσης να εξασφαλίσουν τη συμφωνία των συμμάχων τους ότι θα αποφύγουν να απαντήσουν σε μια ιρανική επίθεση. Αυτό θα κρατούσε άλλους στρατούς, ιδιαίτερα τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις, εκτός σύρραξης. Το Ισραήλ θα πρέπει να είναι πρόθυμο να αποδεχθεί μια τέτοια συμφωνία, σε αντάλλαγμα μια αμερικανικής υπόσχεσης για εξάλειψη της ιρανικής πυρηνικής απειλής. Πράγματι, κατάφερε μια παρόμοια συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου, όταν απέφυγε να απαντήσει στην εκτόξευση πυραύλων Scud από τον Saddam Hussein.

Τέλος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε να αμβλύνει τις οικονομικές συνέπειες μιας επίθεσης. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να αντισταθμίσει τυχόν διακοπή του πετρελαϊκού εφοδιασμού, ανοίγοντας τα στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου της και ενθαρρύνοντας αθόρυβα κάποια κράτη του Κόλπου να αυξήσουν την παραγωγή τους στην πορεία προς την επίθεση. Δεδομένου ότι πολλές πετρελαιοπαραγωγοί χώρες της περιοχής, ειδικά η Σαουδική Αραβία, έχουν ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να επιτεθούν στο Ιράν, κατά πάσα πιθανότητα θα συνεργαστούν.

Η Ουάσινγκτον θα μπορούσε επίσης να μειώσει το πολιτικό κόστος της στρατιωτικής δράσης, χτίζοντας την παγκόσμια υποστήριξη υπέρ αυτής εκ των προτέρων. Πολλές χώρες μπορεί να συνέχιζαν να κατακρίνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη χρήση βίας, αλλά κάποιες άλλες - και ειδικότερα τα αραβικά κράτη - θα ευχαριστούσαν κατ' ιδίαν την Ουάσινγκτον για την εξάλειψη της ιρανικής απειλής. Χτίζοντας μια τέτοια συναίνεση εξ αρχής στην πορεία προς την επίθεση και ακολουθώντας τα βήματα που περιγράψαμε ως προς τον μετριασμό της αφού ξεκινήσει, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αποφύγουν μια διεθνή κρίση και να περιορίσουν το πεδίο της σύγκρουσης.

ΟΠΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ

Οι επικριτές έχουν και μια άλλη αντίρρηση: ακόμη και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες καταφέρουν να εξαλείψουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και να μετριάσουν τις συνέπειες, τα αποτελέσματα μπορεί να μη διαρκέσουν και πολύ. Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μια επίθεση θα μπορούσε να αποτρέψει το Ιράν από το να επιχειρήσει να ξαναχτίσει τα εργοστάσιά του: μπορεί ακόμη και να ατσαλώσει την αποφασιστικότητα του Ιράν να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία ως μέσο επιβολής αντιποίνων ή μελλοντικής προστασίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην έχουν τα μέσα ή το πολιτικό κεφάλαιο για να ξεκινήσουν κι άλλη επίθεση, κάτι που τις αναγκάζει να βασίζονται στα ίδια αναποτελεσματικά εργαλεία που χρησιμοποιούν τώρα για τον περιορισμό της πυρηνικής διαχείρισης του Ιράν. Εάν αυτό συμβεί, το μόνο που θα έχει κάνει η δράση των ΗΠΑ είναι να καθυστερήσει το αναπόφευκτο.