Τα οικονομικά της κλιματικής αλλαγής

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 4.
Κόστη ανά tCO2e της μείωσης εκπομπών 27 GtCO2e; το 46% του BAU, ώστε να επέλθει μια αύξηση στην συγκέντρωση του ατμοσφαιρικού CO2 μόνο μέχρι τα 550 ppmv.

Με αυτόν τον τρόπο, η μείωση των εκπομπών αυτών θα έχει το μικρότερο κόστος στην οικονομία της χώρας επειδή είναι σίγουρο ότι τα κόστη του διαγράμματος 2 δεν ισχύουν και για την Ελλάδα. Σε παγκόσμιο επίπεδο η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2-3 βαθμούς μέχρι το 2100, θα επιφέρει μια μείωση στο ακαθάριστο παγκόσμιο προϊόν της τάξης του 2%, όπως φαίνεται στο διάγραμμα 5. Δεν είναι σίγουρο ότι αυτό θα ισχύσει και για την χώρα μας, όμως, και αυτό το οικονομικό κόστος θα πρέπει να συνυπολογιστεί σε ένα διάγραμμα μεγεθών κόστους για την Ελλάδα που προσομοιάζει το Διάγραμμα 4.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 5.
Μείωση του ΑΠΠ (Ακαθάριστου Παγκόσμιου Προϊόντος) για κάθε βαθμό Κελσίου αύξησης της μέσης παγκόσμιας ετήσιας θερμοκρασίας.

Αν λάβει υπόψιν του κανείς την οικονομική ύφεση που έχει επικρατήσει στην χώρα μας τα τελευταία δύο έτη και την πρόβλεψη αυτής για τα επόμενα, άγνωστο πόσα, έτη όπως και τα κόστη των τεχνολογιών μείωσης εκπομπών των θερμοκηπιακών αερίων, από όλες τις οικονομικές ενέργειες του διαγράμματος 3, θα πρέπει να μπορεί να υπολογίσει το ολικό κόστος ενεργειών για την εναρμόνιση της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό δίκαιο που αφορά τις Κλιματικές Αλλαγές.

Επειδή η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας φαίνεται ότι είναι ο κύριος ένοχος για τις εκπομπές των θερμοκηπιακών αερίων, ίσως εκεί να χρειάζεται να γίνει η εστίαση της εφαρμοσμένης έρευνας στην χώρα μας για τη ανεύρεση τεχνολογιών αποθήκευσης, καταστροφής και μείωσης εκπομπών CO2 .
Αν λάβουμε επίσης υπόψιν τα κόστη παραγωγής «καθαρής ενέργειας» ( αν και με παλαιότερα δεδομένα, βλέπε διάγραμμα 6 του StR) μήπως θα ήταν οικονομικότερο να στραφούμε στις παραπάνω αντιρρυπαντικές τεχνολογίες σε αντίθεση με τις σήμερα προτεινόμενες των φωτοβολταϊκών και των ανεμογεννητριών;

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 6.
Κόστη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιώντας τις αναγραφόμενες τεχνολογίες.

Ξεκάθαρα οι άνθρωποι είναι αυτοί που σε κάθε κλίμακα χώρου, τοπική, περιφερειακή και παγκόσμια, προκαλούν τις παρατηρούμενες πλέον κλιματικές αλλαγές. Όλες οι σημαντικές αλλαγές προέρχονται κυρίως από ενέργειες που ελέγχονται αποκλειστικά από τον άνθρωπο: καύση ορυκτών υλών, καύση βιομάζας, αποψίλωση δασών, μέθοδοι αγροτικών καλλιεργειών και βιομηχανικές δραστηριότητες. Ένας γνώστης των προβλημάτων αυτών, δεν θα ρωτούσε πλέον «Συμβαίνει παγκόσμια αλλαγή;» (βλέπε www.BerkeleyEarth.org) αλλά μάλλον θα έκανε δεκτό το γεγονός ότι «Συμβαίνει παγκόσμια αλλαγή σε τέτοια κλίμακα ή με τέτοιο ρυθμό ώστε η ζωή στη γη και το ανθρώπινο είδος θα έχει δυσκολίες στο μέλλον ή θα είναι αδύνατον να προσαρμοστεί». Έτσι η επόμενη λογική ερώτηση θα πρέπει να είναι «τι πρέπει τότε να κάνουμε γι’ αυτό;».

Οι ακόλουθες ενέργειες απαιτούνται. Πρώτον, η ανάπτυξη τεχνολογιών (και η γρήγορη και παγκόσμια εφαρμογή τους) που στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση των εκπομπών των θερμοκηπιακών αερίων. Δεύτερον, η διάθεση των πλέον αναπτυγμένων χωρών να συνάψουν πολιτικές και οικονομικές συμφωνίες ώστε οι νέες τεχνολογίες να μεταφερθούν στις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές του πλανήτη, χωρίς καθυστέρηση. Τρίτον, οι ενέργειες αυτές να γίνονται με συνεργασία των λαών σε παγκόσμια κλίμακα. Τέταρτον, η οικονομική ανάλυση του κόστους της μείωσης των εκπομπών αυτών ειδικά για την χώρα μας, ίσως μας βοηθήσει σε μια οικονομική ανάπτυξη, λόγω εφαρμογής νέων τεχνολογιών σε όλους τους τομείς των οικονομικών μας ενεργειών. Στην τελευταία περίπτωση, οι οικονομικές αναλύσεις κατά το διάγραμμα 4 για την χώρα μας και οι δημοσίευσή τους, θεωρεί ο γράφων, ότι είναι το πρώτο και κύριο βήμα.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr