Τα χημικά όπλα δεν χαράζουν «κόκκινες γραμμές»

Η σύγχυση για την έννοια των όπλων μαζικής καταστροφής, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πορεία προς τον πόλεμο του 2003 στο Ιράκ. Αυτή η εκστρατεία ερμηνεύεται κυρίως ως ένας τρόπος για να αποτραπεί ο Σαντάμ Χουσεΐν από την απόκτηση μοναδικών καταστροφικών όπλων. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση, αυτό εστιαζόταν στα χημικά όπλα, που το Ιράκ είχε ήδη αποδειχτεί ικανό να τα αναπτύσσει. Η αρχική υποστήριξη για εκείνον τον πόλεμο επιταχύνθηκε από την σύγχυση για τα όπλα μαζικής καταστροφής, και πολλοί αναλυτές κρούουν τώρα τον κώδωνα του κινδύνου ότι τα χημικά όπλα θα μπορούσαν να οδηγήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε άλλη μια καταστροφή στην Συρία, εάν τα χημικά όπλα γίνουν ο παράγοντας που θα αλλάξει το παιχνίδι, όπως έχει διακηρύξει η κυβέρνηση Ομπάμα.

Αυτοί οι φόβοι είναι μάλλον άστοχοι. Ο πόλεμος στο Ιράκ, όπως και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, ήταν μια απάντηση στην 11η Σεπτεμβρίου. Στη δεκαετία πριν από τους δύο αυτούς πολέμους, η πολιτική των ΗΠΑ προς τις συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο ήταν πρώτιστα ανθρωπιστική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετείχαν μερικές φορές, αλλά σπάνια έδειχναν προθυμία να θυσιάσουν ζωές Αμερικανών πολιτών σε αυτήν την διαδικασία. Η πολιτική, τότε, ήταν ένας συνδυασμός εντυπωσιακών διακηρύξεων και ημι-εντυπωσιακών πράξεων. Στη Βοσνία και την Αϊτή, για παράδειγμα, η επιτόπου επέμβαση σταμάτησε όταν τελείωσαν οι εχθροπραξίες. Βόμβες, αλλά όχι στρατιώτες, εστάλησαν στο Κοσυφοπέδιο. Και στην Σομαλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν τα στρατεύματά τους μόλις έχασαν τη ζωή τους σε μια μάχη 19 στρατιώτες.

Αν και η 11η Σεπτεμβρίου διατάραξε αυτό το μοτίβο, στον απόηχό της, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψαν στην περιορισμένη συμμετοχή τους σε συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Συνολικά, δεν έχουμε δει πραγματικά την άνοδο ενός νέου μιλιταρισμού τις τελευταίες δύο δεκαετίες, όπως έχουν υποδείξει ορισμένοι αναλυτές. Η επέμβαση στην Λιβύη ήταν περιορισμένη και διστακτική, και η Ουάσιγκτον έδειξε ελάχιστη προθυμία να κάνει το οτιδήποτε στην σύγκρουση στο γειτονικό Μάλι που είχε ξεσπάσει μετά τις επιχειρήσεις στην Λιβύη. Φαίνεται απίθανο, λοιπόν, ότι τα χημικά όπλα στην Συρία - όσο και αν θεωρούνται απεχθή - θα αλλάξουν αυτό το βασικό παιχνίδι.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139351/john-mueller/erase-the-red...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr