Προσοχή στα ρομπότ δολοφόνους

Οι ακτιβιστές κατά των αυτόνομων όπλων βασίζουν ένα μεγάλο μέρος των ενεργειών τους στο επιχείρημα που περιγράφεται στη Ρήτρα Martens, η οποία εισήχθη στη Σύμβαση της Χάγης ως ένα είδος εφεδρικού σχεδίου για τις περιπτώσεις που δεν προβλέφθηκαν από τους συντάκτες της. Τονίζοντας τη σημασία της κοινής γνώμης στη νομοθεσία για νέα όπλα, το απόσπασμα έχει ως εξής [27]: «Έως ότου εκδοθεί ένας πιο πλήρης κώδικας πολεμικών νόμων, τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη θεωρούν ότι είναι σωστό να δηλώσουν ότι σε υποθέσεις που δεν περιλαμβάνονται στους κανονισμούς που υιοθετούνται από αυτούς, οι πληθυσμοί και τα εμπόλεμα μέρη παραμένουν υπό την προστασία και την εξουσία των αρχών του διεθνούς δικαίου, όπως αυτές προκύπτουν από τις καθιερωμένες πράξεις μεταξύ πολιτισμένων εθνών, από τους ανθρωπιστικούς νόμους και τις απαιτήσεις της δημόσιας συνείδησης». Το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων [28] επικαλέστηκε σαφώς τη ρήτρα τον περασμένο Νοέμβριο στην έκθεσή του Losing Humanity [29], η οποία κάλεσε τα κράτη να υποστηρίξουν μια προληπτική απαγόρευση σχετικά με την ανάπτυξη και την εξάπλωση των πλήρως αυτόνομων όπλων.

Νέα στοιχεία ερευνών [30] από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης επιβεβαιώνουν ένα γενικό επίπεδο ανησυχίας μεταξύ των Αμερικανών πολιτών σχετικά την ανάθεση σε μηχανές τής απόφασης να σκοτώσουν. Το 55% των Αμερικανών που ρωτήθηκαν εξέφρασαν την αντίθεσή τους στα αυτόνομα όπλα (σχεδόν 40% ήταν « σθεναρά αντίθετοι») και η πλειοψηφία (53%) εξέφρασε την υποστήριξή της για μια νέα καμπάνια υπέρ της απαγόρευσης τέτοιων όπλων. Από αυτούς που δεν είχαν άμεση αντίθεση, σχεδόν το 20% ήταν «αβέβαιοι», με πολλούς να εκφράζουν επιφυλάξεις με μη ολοκληρωμένα σχόλια. Αυτό επιβεβαιώνει την ιδέα της «αρχής της πρόληψης» για την αντιμετώπιση της τεχνολογικής αβεβαιότητας. Μόνο το 10% των Αμερικανών υποστηρίζουν σταθερά την ανάπτυξη των αυτόνομων όπλων, ένα εύρημα που ήταν σταθερό σε όλο το πολιτικό φάσμα [31].

Η ισχυρότερη αντίθεση προήλθε από την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά, το υψηλό μορφωτικό επίπεδο, τους καλά ενημερωμένους και από μέλη των ενόπλων δυνάμεων.
Οι μη ολοκληρωμένες απαντήσεις στην έρευνα μεταφέρουν επίσης [32] μια αίσθηση ότι οι αποφάσεις των θανατηφόρων μηχανών θα παραβιάζουν βασικές ηθικές αρχές, τις οποίες οι συμμετέχοντες στην έρευνα εξέφρασαν ως ανησυχίες αφορούσες σε θέματα συνείδησης. Η πιο συχνή εξήγηση για την απόρριψη των αυτόνομων όπλων στα δεδομένα της έρευνας ήταν μια αίσθηση ότι οι μηχανές δεν μπορούν να εξισώνονται με τους ανθρώπους στην εκτίμηση των καταστάσεων. Πολλοί από αυτούς τόνισαν τη σημασία της λογοδοσίας, της ανθρώπινης συναίσθησης και την πιθανότητα μηχανικού λάθους. Ένας σημαντικός αριθμός των απαντήσεων αναφέρθηκαν στην ιδέα ως «τρομακτική», «εκφοβιστική» ή «αποκρουστική». Ως εκ τούτου η Εκστρατεία για την Απαγόρευση των Ρομπότ Φονιάδων [7] μπορεί να αξιοποιήσει τον βαθύτερο φόβο των πολιτών για την ανάθεση στις μηχανές τής απόφασης να σκοτώσουν. Αυτό και μόνο μπορεί να είναι αρκετό για να ενισχύσει τη νομική θέση τους και να διατηρήσει την απαραίτητη πίεση στους άμεσα ενδιαφερόμενους για να επιτευχθεί μια Συνθήκη κατά της χρήσης των αυτόνομων όπλων.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ

Οι υποστηρικτές της ανάπτυξης αυτόνομων όπλων επικρίνουν την εκστρατεία για υποδαύλιση κλίματος φόβου με τη χρήση επιθετικής γλώσσας - μερικοί έχουν ήδη [33], αποδώσει την επιτυχία της εκστρατείας στην «τρομολαγνεία». Αλλά η δημοσκόπηση από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης δείχνει ότι οι Αμερικανοί φοβούνται εξίσου [34] τα αυτόνομα όπλα είτε αυτά αναφέρονται ως «αυτόνομα όπλα» είτε ως «ρομπότ δολοφόνοι». Και, είτε οι μηχανικοί θα μπορούσαν υποθετικά να κατασκευάσουν έναν απόλυτα ηθικό στρατιώτη ρομπότ είτε όχι, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η αμερικανική κοινή γνώμη πιστεύει ότι τα ρομπότ θα σκοτώσουν λιγότερους αμάχους από όσους οι άνθρωποι. Στην πραγματικότητα, πολλοί από τους ερωτηθέντες τόσο στην άκρα δεξιά όσο και στην άκρα αριστερά φοβούνται ότι τέτοιες μηχανές σε λάθος χέρια θα μπορούσαν να γίνουν εργαλεία τυραννίας.

Το επιχείρημα υπέρ των αυτόνομων οπλικών συστημάτων που περισσότερο επηρεάζει το κοινό είναι η πιθανότητα ότι θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους στρατιώτες. Η προστασία των στρατευμάτων, όχι η προστασία των πολιτών, ήταν η πιο συχνή αιτία που δινόταν από το 10% των ερωτηθέντων που υποστηρίζουν σθεναρά τη χρήση των αυτόνομων όπλων. Αλλά το θέμα δεν έχει μεγάλη πολιτική βαρύτητα, δεδομένου ότι πολλοί από το στρατιωτικό προσωπικό δεν συμφωνούν. Στην ίδια έρευνα, στρατιωτικό προσωπικό, βετεράνοι καθώς και εκείνοι που έχουν μέλη της οικογένειάς τους στον στρατό ήταν πιο έντονα αντίθετοι στα αυτόνομα όπλα από όσο το ευρύ κοινό, με την υψηλότερη αντίθεση να εντοπίζεται στους εν ενεργεία στρατιωτικούς. Πράγματι, τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων έχουν καταγράψει πρόσφατα [35] μια σειρά από πειστικά επιχειρήματα κατά των αυτόνομων όπλων[36], συμπεριλαμβάνοντας και την ιδέα ότι ο λεγόμενος ηθικός πολεμιστής προϋποθέτει την ανάληψη κινδύνων υπέρ των πολιτών καθώς και ανθρώπινη ηθική κρίση.

Έτσι, αν μια σύνοδος για την απαγόρευση της χρήσης των ρομπότ δολοφόνων γίνει η επόμενη μεγάλη πολυμερής συνθήκη ελέγχου εξοπλισμών, δεν θα είναι λόγω των φθηνών τακτικών εκφοβισμού, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Ούτε θα είναι επειδή οι πολιτικοί φορείς έχουν ήδη συγκεντρωθεί, ούτε επειδή τα όπλα κατ’ ανάγκη παραβιάζουν τις βασικές ανθρωπιστικές αρχές. Θα είναι επειδή η παγκόσμια κοινωνία των πολιτών βασίστηκε σε μια σοβαρή και διάχυτη ηθική πεποίθηση: ότι απλώς επειδή μπορούμε να κάνουμε κάτι, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει και να το κάνουμε.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139554/charli-carpenter/beware-th...

Σύνδεσμοι: