Δίψα για ενέργεια
Η πολιτική κληρονομιά τής Άνγκελα Μέρκελ θα εξαρτηθεί από την ολοκλήρωση της Energiewende (ενεργειακής επανάστασης), της εξαιρετικά φιλόδοξης μετάβασης της Γερμανίας στην καθαρή ενέργεια. Αλλά, η Γερμανίδα καγκελάριος φαίνεται ότι έχει ήδη έχει χάσει τον ενθουσιασμό της.
Ο PAUL HOCKENOS είναι ο συγγραφέας τού βιβλίου «Ο Γιόσκα Φίσερ και η Οικοδόμηση της Δημοκρατίας του Βερολίνου».
- previous
- Page 3of 3
- next-disabled
Μένει το θέμα τού κόστους, το οποίο ήταν από τα πιο καυτά ζητήματα στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο. Οι περισσότεροι πολιτικοί εκτός του Κόμματος των Πρασίνων ήταν πρόθυμοι να επιρρίψουν στην Energiewende την ευθύνη για τις υψηλές τιμές τής ηλεκτρικής ενέργειας που καταβάλλουν οι Γερμανοί καταναλωτές (η βιομηχανία πληρώνει πολύ χαμηλότερες τιμές κι επομένως δεν μπορεί να διαμαρτύρεται για τίποτα – αν και το κάνει έτσι κι αλλιώς). Οι έντονοι ισχυρισμοί τους σχετικά με το κόστος, όμως, είναι παραπλανητικοί. Οι Γερμανοί πληρώνουν όντως περισσότερο από τους γείτονές τους για το οικιακό ρεύμα, αλλά μόνο ένα μικρό μέρος από αυτό που καταγράφεται στον λογαριασμό τους είναι η χρέωση για την καθαρή ενέργεια. Υπάρχουν, επίσης, ειδικοί φόροι κατανάλωσης, οι υψηλότεροι φόροι επί των πωλήσεων στην Ευρώπη, τέλη δικτύου μεταφοράς, καθώς και άλλα κόστη. Τόσο οι Πράσινοι όσο και οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν λογικές πολιτικές προτάσεις για την συγκράτηση του κόστους για τους καταναλωτές, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο την ενεργειακή μετάβαση. Ίσως, κάποιο από τα δύο κόμματα - είναι και οι μόνες επιλογές που έχει η Μέρκελ για κυβερνητικούς εταίρους στην επόμενη κυβέρνηση - καταφέρει να εντάξει τις προτάσεις του στο νέο κυβερνητικό πρόγραμμα.
Δυστυχώς, ένας από εκείνους τους Γερμανούς που φαίνεται να είναι νευρικοί με το θέμα, είναι η ίδια η Μέρκελ. Οι γενναίες, με όραμα, πρωτοποριακές πρωτοβουλίες δεν είναι το στυλ της. Κατά την διάρκεια της προεκλογικής της εκστρατείας, η Μέρκελ, που κάποτε αποκαλείτο «η καγκελάριος του κλίματος», δεν αναφέρθηκε στην προστασία του κλίματος αλλά μίλησε σχεδόν αποκλειστικά για τη στήριξη του Energiewende. Μόνο οι Πράσινοι - οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και πάλι στην αντιπολίτευση ανάλογα με την έκβαση των συνομιλιών για το συνασπισμό – καυχώνται σταθερά για τα επιτεύγματα της Energiewende ή προτείνουν τρόπους για να την προωθήσουν, για παράδειγμα, αναγκάζοντας την βιομηχανία να πληρώσει μεγαλύτερο μέρος τού λογαριασμού. Ενώ θα είναι αδύνατο να οπισθοδρομήσει, ωστόσο, η νέα κυβέρνηση Μέρκελ θα μπορούσε να πατήσει απότομα τα φρένα. Οι ημέρες τής αχαλίνωτης επέκτασης έχουν μάλλον τελειώσει, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, τουλάχιστον.
Αποτελεί ευοίωνη είδηση για τους Γερμανούς, όμως, ότι η Energiewende δεν μπορεί να αντιστραφεί. Έχουν ενεργοποιηθεί πάρα πολλοί παίκτες γι' αυτό. Και τα ορυκτά καύσιμα κάποια ημέρα θα εξαντληθούν - είτε γίνει αυτό νωρίτερα, όπως κάποιοι προειδοποιούν, ή αργότερα, όπως υπόσχονται άλλοι. Αλλά τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα καθορίσουν κατά πόσον η Γερμανία επενδύει στη θέση της ως διορατική πρωτοπόρος ή απλά θα μείνει πίσω. Στη δεύτερη περίπτωση, θα απαξιωθεί και η λέξη Energiewende στο γερμανικό λεξιλόγιο, ίσως χάνοντας την ευκαιρία να πάρει μια θέση μαζί με αντίστοιχές της όπως Wirtschaftswunder [οικονομικό θαύμα] και Bauhaus [η γερμανική σχολή αρχιτεκτονικής που ιδρύθηκε το 1919 από τον Βάλτερ Γκρόπιους].
Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc. All rights reserved.
Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139950/paul-hockenos/power-hungry
Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr
- previous
- Page 3of 3
- next-disabled