Το Κυπριακό και η διαπραγμάτευση του ρίσκου | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection
Home › Αρθρογραφία › Άρθρα › Το Κυπριακό και η διαπραγμάτευση του ρίσκου

Το Κυπριακό και η διαπραγμάτευση του ρίσκου

Πώς μια φοβική αντιμετώπιση μπορεί να υπονομεύσει τις πιθανότητες βιώσιμης λύσης
Κώστας Μ. Κωνσταντίνου
07/03/2014
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα

Το Κοινό Ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου δεν έχει να προσθέσει νέα, μη διαχειρίσιμα, νομικά ρίσκα σε σχέση με την κυπριακή κυριαρχία. Επί της ουσίας η νομική βάση τής διαπραγμάτευσης είναι στέρεη. Όμως, φυσικά, τα πολιτικά ρίσκα παραμένουν.

Ο ΚΩΣΤΑΣ Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ είναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Για βιογραφικές πληροφορίες, στην ιστοσελίδα http://ucy.ac.cy/dir/en/component/comprofiler/userprofile/kostisk και για επιλεγμένες δημοσιεύσεις στην http://www.works.bepress.com/costas_constantinou

Εμφάνιση άρθρου σε μία σελίδα
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να γράψετε το σχόλιο σας. Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε ενημέρωση από το ForeignAffairs.gr.

[Α] http://www.foreignaffairs.gr/pdf-files/Joint-Declaration.pdf
[Β] http://www.foreignaffairs.gr/pdf-files/Crawfordopinion.pdf
[Γ] http://www.foreignaffairs.gr/pdf-files/Loweopinion.pdf
[1] Ulrich Beck, Risk Society: Towards a New Modernity (Sage, 1992) και Anthony Giddens, Runaway World: How Globalisation is Reshaping Our Lives (Profile Books, 2002).
[2] Barry Buzan, Ole Wæver, and Jaap De Wilde, Security: A New Framework for Analysis (Lynne Rienner, 1998)
[3] Jennifer Mitzen, "Ontological security in world politics: State identity and the security dilemma" European Journal of International Relations, 12:3 (2006), 341-370 και σε σχέση με την Κύπρο Cοnstantinos Adamides, Institutionalized, horizontal and bottom-up securitization in ethnic conflict environments: the case of Cyprus (Doctoral Thesis, University of Birmingham, 2012)
[4] Σε σχέση με την Κύπρο, βλέπε Nicos Trimikliniotis and Umut Bozkurt, eds, Beyond a Divided Cyprus: A State and Society in Transformation (Palgrave Macmillan, 2012)
[5] Costas M. Constantinou, "Cypriot In-dependence and the Problem of Sovereignty" The Cyprus Review, 22:2 (2010), 17-33 και Costas M. Constantinou, "On the Cypriot States of Exception" International Political Sociology, 2:2 (2008), 145-164
[6] James Crawford, The Creation of States in International Law, 2nd edition, (Clarendon Press, 2006), p. 244.
[7] Vassilis Fouskas and Alex O. Tackie, Cyprus: The Post-Imperial Constitution (Pluto Press, 2009)
[8] Σε σχέση με αυτό υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα υποστηρικτική γνωμάτευση την οποία ζήτησαν τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη από τον Hans Kelsen το 1959, σχετικά με το αν η υπό δημιουργία Κυπριακή Δημοκρατία ήταν εντάξιμο κυρίαρχο κράτος όσον αφορά τα ΗΕ. Ο Kelsen απαντά θετικά εξηγώντας επίσης ότι οι εγγυήτριες δυνάμεις δεν έχουν σαφές και κατηγορηματικό δικαίωμα (unqualified right) χρήσης βίας. Hans Kelsen, (1959) Opinion on the Eligibility of the Future Republic of Cyprus as a Member of the UN, Commissioned by the UN. In Fettered Independence: Cyprus, 1878–1964, vol. 2, edited by S. Soulioti. Minneapolis: Minnesota Mediterranean and East European Monographs, 2006, pp. 253–260.
[9] Costas M. Constantinou, “Multidirectional Diplomacy and the Privatization of Settlement”. Peace Review, 24:4 (2012), 454–461.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr

Εμφάνιση άρθρου σε μία σελίδα