Γιατί επαναστατεί η ανατολική Ουκρανία

Αντίθετα από τους κανονικούς στρατιωτικούς ομολόγους τους, πολλοί νεοσύλλεκτοι τής Εθνικής Φρουράς είναι από την δυτική Ουκρανία και έχουν λίγους δεσμούς με την περιοχή στην οποία μάχονται τώρα. Αυτά τα δημογραφικά στοιχεία είναι κάτι τόσο θετικό όσο και αρνητικό. Παρά το γεγονός ότι οι άνδρες αυτοί έχουν υψηλά κίνητρα και ενιαία ιδεολογία, δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στο τοπικό δίκτυο γνώσεων και πληροφοριών των ανταρτών. Οι πρώτες προσπάθειες να εισβάλουν σε πόλεις που είχαν καταλάβει οι αντάρτες εμποδίστηκαν από πυρά ελεύθερων σκοπευτών, βόμβες στους δρόμους και πλήθη οργισμένων αμάχων. Αυτές τις μέρες, εκτός από την λειτουργία των σημείων ελέγχου και την διεξαγωγή περιστασιακών επιδρομών, η Εθνική Φρουρά γενικά μείνει κοντά στα στρατόπεδά της, και υφίσταται συχνές επιθέσεις από τους αντάρτες.

Κατά ειρωνικό τρόπο, η Ουκρανία έχει αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις αντιγράφοντας μια σελίδα από το σενάριο της Ρωσίας στην Τσετσενία: περικυκλώνοντας ανήσυχες πόλεις για να αποτρέψουν την διαφυγή και την ενίσχυση, χρησιμοποιώντας βαρύ πυροβολικό και αεροπορική δύναμη για να αποδυναμώσουν τον εχθρό, και στέλνοντας μονάδες ελαφρού πεζικού τής Εθνικής Φρουράς για να σαρώσει την περιοχή από εναπομείναντες θύλακες αντίστασης. Όμως, όπως η Ρωσία, το 1995, η Ουκρανία δεν έχει την εκπαίδευση και τα όπλα για να διεξάγει πόλεμο σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή. Εικόνες τηλεκατευθυνόμενων βλημάτων να χτυπούν κτίρια κατοικίας, σχολεία και νοσοκομεία παρείχαν τροφή στην ρωσική προπαγάνδα. Καθώς οι τακτικές τού Κιέβου προσήλκυσαν περισσότερη κριτική από τους δυτικούς δημοσιογράφους [21] και τις ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα [22], η σημερινή διεξαγωγή τού πολέμου επίσης απειλεί να διαβρώσει την αρχικά συντριπτική διεθνή υποστήριξη για το νέο καθεστώς τής Ουκρανίας.

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ

Για να ανακτήσει τον έλεγχο του Donbass, το Κίεβο θα χρειαστεί μια νέα προσέγγιση. Ο βαρύς βομβαρδισμός θα κάνει λίγα περισσότερα από το να εκτοπίσει και να αποξενώσει τους πολίτες. Και σε πολιτικό επίπεδο, οι μεταβατικές Αρχές τής Ουκρανίας έχουν δεμένα τα χέρια τους με το να ονοματίσουν τις πολιτοφυλακές τού Donbass - και τους πολιτικούς υποστηρικτές τους - ως τρομοκράτες υποστηριζόμενους από τους Ρώσους, γεγονός που αποκλείει την δυνατότητα διαπραγμάτευσης.

Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, το Κίεβο δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο χωρίς περισσότερους τοπικούς συμμάχους. Ένας τρόπος για να τους βρει είναι να εκμεταλλευτεί τις διαιρέσεις που αναφύονται στο εσωτερικό τής εξέγερσης - μεταξύ των επιμέρους διοικητών των πολιτοφυλακών [23] καθώς και μεταξύ των ιθαγενών ανταρτών και των Ρώσων που έφθασαν στην περιοχή κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών. Αλλά μακροπρόθεσμα, η λύση είναι οικονομική. Το Κίεβο θα πρέπει να πείσει το μεγάλο βιομηχανικό εργατικό δυναμικό τής περιοχής ότι έχει να χάσει περισσότερα με την εξέγερση από όσα με την συνεργασία. Και, το πιο σημαντικό, θα πρέπει να τους πείσει ότι η νέα κυβέρνηση είναι στο πλευρό τους.

Το πρώτο από αυτά τα μηνύματα είναι μακράν το πιο εύκολο να πείσει: Τα ανθρακωρυχεία και τα εργοστάσια χάλυβα δεν μπορούν να λειτουργήσουν όταν οι σιδηρόδρομοι είναι κλειστοί και τα σύνορα είναι σε μεγάλο βαθμό στρατιωτικοποιημένα. Θα είναι ένα πολύ πιο δύσκολο έργο να διαβεβαιώσουν τους ανθρακωρύχους και τους εργαζόμενους στον χάλυβα ότι η μακροπρόθεσμη οικονομική προοπτική τους εξυπηρετείται καλύτερα σε μια ενοποιημένη Ουκρανία, ιδιαίτερα αν η Ουκρανία συνεχίζει την πορεία τής ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης. Για να είναι αξιόπιστο ένα τέτοιο διάβημα, ο Poroshenko θα πρέπει να κάνει δύσκολες επιλογές, πολλές από αυτές μη δημοφιλείς για τους ψηφοφόρους του. Η κυβέρνησή του μπορεί να πρέπει να διαπραγματευτεί με τους αντάρτες για την αποκέντρωση συνταγματικών, νομοθετικών, εκτελεστικών και δικαστικών λειτουργιών. Το Κίεβο, μπορεί επίσης να επιτρέψει την περιφερειακή αυτονομία σε θέματα εμπορίου, χρησιμοποιώντας την Βοσνία και το Χονγκ Κονγκ ως πιθανά μοντέλα.

Οι διαπραγματεύσεις, φυσικά, θα πρέπει να διεξάγονται από θέση ισχύος. Και ο Ποροσένκο είχε την τύχη να αναλάβει την εξουσία αφότου η στρατιωτική δυναμική έχει μετατοπιστεί υπέρ τού Κιέβου, αλλά και πριν αναδυθούν μερικές από τις αναπόφευκτες αρνητικές πτυχές τής μετάβασης της χώρας. Αλλά αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, οι ενέργειες του Κιέβου είναι πιο πιθανό να μειώσουν την διαπραγματευτική του ισχύ αντί να την ενισχύσουν. Ακόμη και αν οι ουκρανικές δυνάμεις καταφέρουν να οδηγήσουν τους αντάρτες έξω από τις κύριες πόλεις, μπορεί να χρειαστεί μια δυνητικά παρατεταμένη εκστρατεία αντιεξέγερσης για να ξαναγυρίσει η περιοχή στον πλήρη έλεγχό τους. Ένας τέτοιος πόλεμος θα επιφέρει πιθανώς μια μακρά εμπλοκή, μια διόγκωση του ρεύματος των προσφύγων, και μια σημαντική απώλεια πολιτικής στήριξης και κεφαλαίων. Το παράθυρο της διπλωματίας κλείνει.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reser ved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141561/yuri-m-zhukov/rust-belt-ri...