Τα πυροτεχνήματα της Γάζας

Το οπλοστάσιο τής Χαμάς είναι πολύ ασθενέστερο σήμερα από ό, τι ήταν το 2012. Η ανατροπή τού προέδρου τής Αιγύπτου Mohammad Morsi τον Ιούλιο πέρσι έχει περιορίσει τις στρατιωτικές δυνατότητες τής Χαμάς. Αυτό συνέβη επειδή δεν είναι πλέον σε θέση να έχει πρόσβαση σε μεγάλο αριθμό πιο θανατηφόρων ρουκετών καθώς η νέα αιγυπτιακή κυβέρνηση θεωρεί την Χαμάς ως μια επέκταση της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας, τους ηγέτες τής οποίας το νέο στρατιωτικό καθεστώς έχει φυλακίσει. Η Χαμάς έχει καταφέρει να περάσει λαθραία μερικές ρουκέτες BM-21 Grad στην Γάζα από την Λιβύη, σύμφωνα με αξιωματούχους τής Χαμάς. Η ρουκέτα BM-21 είχε σχεδιαστεί αρχικά από την Σοβιετική Ένωση για χρήση από οχήματα μάχης και στην συνέχεια τροποποιήθηκε από την ιρανική κυβέρνηση, έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργήσει ως αυτόνομο όπλο. Σύμφωνα με ισραηλινές εκθέσεις, το Ιράν κανόνισε την παράδοση αυτών των πυραύλων στην Χαμάς (πριν από την αποστασιοποίηση της τελευταίας από την συριακή κυβέρνηση την οποία στηρίζει το Ιράν) «κόβοντας» τους πυραύλους σε τέσσερα κομμάτια για να διευκολυνθεί η αποστολή τους στην Αίγυπτο και στην συνέχεια μέσω των τούνελ που συνδέουν την Αίγυπτο με την Γάζα.

Αλλά η Χαμάς έχει καταφέρει απλώς να αποκτήσει έναν πολύ μικρό αριθμό BM-21 Grad. Πριν από τις ισραηλινές επιχειρήσεις στο έδαφος της Γάζας, δεν διέθετε περισσότερους από 200. Ακόμα χειρότερα, οι πύραυλοι έχει αποδειχθεί ότι είναι περιορισμένης χρήσης: Έχοντας πάνω από 6 μέτρα ύψος, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελιχθούν και να λειτουργήσουν. Επίσης, είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. Κατά τις πρώτες ώρες τού πολέμου τού 2012 μεταξύ του Ισραήλ και της Γάζας, το 75% των πυραύλων Fajr-5 και Grad τής Χαμάς καταστράφηκε από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, σύμφωνα με αξιωματούχο τής Χαμάς με τον οποίο μίλησα τότε.

Οι ρουκέτες τής Χαμάς έχουν επίσης αποδειχθεί ευάλωτες στην τρέχουσα ισραηλινή επίθεση, κατά την οποία η ισραηλινή κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει καταστρέψει 4.000 στρατιωτικούς στόχους στην Γάζα [7], κάτι που περιλαμβάνει συγκεντρώσεις στρατευμάτων τής Χαμάς, κέντρα διοίκησης και ελέγχου, καθώς και χώρους εκτόξευσης πυραύλων. Αν οι προηγούμενες ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις αποτελούν οποιαδήποτε ένδειξη, ο ισραηλινός στρατός θα είχε επαρκείς πληροφορίες και δύναμη πυρός για να εξαλείψει τα δύο τρίτα των πυραύλων τής Χαμάς στις πρώτες 48 ώρες τής τρέχουσας από αέρος επίθεσης. Είναι αλήθεια ότι η Χαμάς έχει παρ’ όλα αυτά καταφέρει να συνεχίσει το μπαράζ ρίψης ρουκετών εναντίον τού Ισραήλ. Αλλά η οργάνωση έχει ελάχιστες αυταπάτες ότι είναι δυνατό να προκαλέσουν οποιαδήποτε υλική ζημία. Αντ’ αυτού, σκοπός της ήταν να προκαλέσει ψυχολογική βλάβη και να αναγκάσει το Ισραήλ να διαπραγματευτεί έχοντας ντροπιάσει την στρατιωτική στρατηγική του, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.

Παρά το γεγονός ότι οι πύραυλοι της Χαμάς έχουν περιορισμένη στρατιωτική χρήση κατά του Ισραήλ, το Ισραήλ επέτρεψε η εκτόξευση ρουκετών να επηρεάσει αλόγιστα τους στρατηγικούς υπολογισμούς του. Το Ισραήλ έχει επικεντρώσει τώρα την στρατιωτική εκστρατεία του στις σήραγγες που επιτρέπουν στην Χαμάς να κρύβει τις ρουκέτες της από τα ισραηλινά αεροσκάφη επιτήρησης, τα οποία περιλαμβάνουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ελικόπτερα, και μαχητικά F-16. Δημοσίως, η ισραηλινή κυβέρνηση επικεντρώνεται στο πώς η Χαμάς θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα τούνελ για να επιτεθεί στους πολίτες της μέσα στο Ισραήλ, αλλά ο ισραηλινός στρατός ξέρει πολύ καλά ότι οι σήραγγες επηρεάζουν άμεσα τις πυραυλικές δυνατότητες της Χαμάς.

Αλλά ο Ισραηλινός Στρατός δεν φαίνεται να έχει καταλάβει ότι, εκπαιδεύοντας και αναπτύσσοντας τα πυραυλικά τάγματά της, η Χαμάς έχει προσαρμόσει την στρατηγική της από άλλα απελευθερωτικά κινήματα. Τον Νοέμβριο του 1965, η 1η Μεραρχία Ιππικού των ΗΠΑ αντιμετώπισε μια σειρά από βορειοβιετναμέζικα συντάγματα στην κοιλάδα Ia Drang, στο δυτικό Βιετνάμ. Αυτό που ήταν σημαντικό για τη μάχη στην Ia Drang ήταν ότι το Βιετνάμ είχε σκόπιμα προσελκύσει τις μονάδες των ΗΠΑ σε μια εκ του σύνεγγυς μάχη, όπου οι Αμερικανοί δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το πυροβολικό τους ή τα πυραυλικά τους συστήματα που ήταν προσαρτημένα σε ελικόπτερα. Όπως είπε ένας βιετναμέζος διοικητής [8] σε μια συνάντηση με έναν στρατιωτικό διοικητή των ΗΠΑ μετά τον πόλεμο, η βορειοβιετναμέζικη τακτική ήταν «να σας αρπάξουμε από την πόρπη τής ζώνης σας».

Οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποίησαν αυτές τις ίδιες τακτικές κατά την διάρκεια της δεύτερης ιντιφάντα τον Απρίλιο του 2002, όταν οι μαχητές πολέμησαν τον ισραηλινό στρατό στους δρόμους τής πόλης τής Δυτικής Όχθης, Τζενίν. Το πεδίο μάχης τής Τζενίν ήταν εκ του σύνεγγυς μάχη, στην οποία το ισραηλινό πλεονέκτημα στην δύναμη πυρός αναιρέθηκε από το γεγονός ότι έπρεπε να πολεμά από σπίτι σε σπίτι και από δρόμο σε δρόμο. Είκοσι τρεις Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, μαζί με 54 Παλαιστινίους. Ο τότε πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Γιασέρ Αραφάτ, εκθείασε την μάχη στην Τζενίν ως νίκη, συγκρίσιμη σε σημασία με το Στάλινγκραντ. «Είναι το Τζενίνγκραντ», είπε.