Η διψήφιου ποσοστού αμυντική ανάπτυξη της Κίνας

Πολλά από αυτά που ισχυρίζεται η Κίνα είναι αληθή, αλλά παραπλανητικά. Για παράδειγμα, η αύξηση της τάξεως του 10,1% για το τρέχον έτος, αν και μάλλον χαμηλή, είναι κατά τα άλλα πάνω κάτω ανάλογη με την αύξηση των δαπανών για την άμυνα στην Κίνα κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Κίνα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει μια μικρή μείωση στην αύξηση των δαπανών υποτιμώντας τις στρατιωτικές της δαπάνες στο σύνολό τους, προκειμένου να αποτρέψει την κριτική που έχει προκαλέσει ο μεγαλύτερος αμυντικός προϋπολογισμός στην ιστορία της Κίνας και να ενισχύσει την προσέγγιση της «ειρηνικής ανάπτυξης» του Πεκίνου.

Απλά, η αλήθεια είναι πως το Πεκίνο έχει δεσμευτεί, τουλάχιστον δημοσίως, για μια μεγάλη αύξηση αμυντικών δαπανών, διότι η ηγεσία της Κίνας, από την σκληροπυρηνική ως την αναμορφωτική έκφανσή της, φαίνεται συσπειρωμένη γύρω από την βασική άποψη ότι ο PLA πρέπει να μετατραπεί σε μια σύγχρονη, μαχητική δύναμη του 21ου αιώνα.

Επιπλέον, αυτή η άποψη φαίνεται να χαίρει ευρείας αποδοχής μεταξύ του γενικού πληθυσμού. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση που οργανώθηκε από την αυστραλιανή «δεξαμενή σκέψης», Perth USAsia Center, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Κινέζοι, με ισχυρή πλειοψηφία, υποστήριξαν τους ισχυρισμούς του Πεκίνου για τα επίμαχα νησιά της ανατολικής και της νότιας Θάλασσας της Κίνας. Επιπλέον, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός (μεγαλύτερος του 70%) ήταν της άποψης ότι ο PLA θα μπορούσε να υπερισχύσει σε οποιαδήποτε σύγκρουση στις περιοχές αυτές, ακόμη κι αν παρενέβαιναν οι Ηνωμένες Πολιτείες (αν κι οι περισσότεροι πίστευαν πως δεν θα συνέφερε την Κίνα να ακολουθήσει μια τέτοια στρατιωτική λύση).

Η υποστήριξη αυτή οφείλεται σε δύο παράγοντες: Στην αύξηση του εθνικισμού, καθώς και στην ενεργό προώθηση από την κυβέρνηση της ιστορικής θυματοποίησης και της συνεχιζόμενης ευπάθειας -ιδίως μέσω της 20ετούς εκστρατείας «πατριωτικής εκπαίδευσης», η οποία υποβαθμίζει τα σφάλματα των ηγετών της χώρας και τονίζει τις βαρβαρότητες που διαπράχθηκαν εναντίον της Κίνας από τις «κακές» ξένες δυνάμεις. Όπως υποστήριξε ένας Κινέζος αξιωματούχος την ώρα που υπερασπιζόταν την πιο πρόσφατη αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού, «αυτό που μας έχει διδάξει η ιστορία είναι πως εκείνοι που μένουν πίσω εκφοβίζονται, κι αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ». Σ΄ αυτό το πλαίσιο, επίσης, ένας εκσυγχρονισμένος PLA συνυφαίνεται καλά με το «κινέζικο όνειρο» του Κινέζου ηγέτη, Xi Jinping, το όραμα μιας «ανανεωμένης» και «αναζωογονημένης» Κίνας. Αν η Κίνα θέλει να αποτελέσει ισχυρή δύναμη, απαιτείται ο σχηματισμός ενός ισχυρού στρατού. Κατά συνέπεια, το ιδεώδες «πλούσιο έθνος, ισχυρός στρατός» έχει ιδιαίτερη απήχηση σ’ ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Κίνας.

Ποια είναι η σημασία, όμως, ενός αυξανόμενου κινεζικού αμυντικού προϋπολογισμού για τις Ηνωμένες Πολιτείες; Σίγουρα οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να αποτελούν την δύναμη που ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα, ξεπερνώντας την Κίνα στο επίπεδο της άμυνας με συντελεστή τέσσερα προς ένα. Επιπλέον, σχεδόν σε κάθε τομέα - ποιότητα των οπλικών συστημάτων, στρατιωτική ανδρεία, κατάρτιση και ηγεσία- ο στρατός των ΗΠΑ υπερτερεί του PLA. Ακόμα, ο προοδευτικός εκσυγχρονισμός του κινεζικού στρατού αποτελεί μια ολοένα και μεγαλύτερη πρόκληση για την υπεροχή των ΗΠΑ στην Ασία. Μαζί με την δυναμική και την αμεταμέλητη στάση της σε ό, τι αφορά την αύξηση των στρατιωτικών της δαπανών, η Κίνα φαίνεται όλο και πιο επιθετική στις επίμαχες περιοχές γύρω της, ιδιαίτερα σε εκείνες της ανατολικής και νότιας θάλασσας της Κίνας. Επιπλέον, η Κίνα έχει δεσμευθεί να εκσυγχρονίσει τον στρατό της σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορέσει να γίνει η υπέρτατη δύναμη της περιοχής. Υπάρχει, επίσης, μια ισχυρή εθνική θέληση να δαπανηθούν τα απαραίτητα χρήματα για να συμβεί αυτό.

Η πορεία αυτή δεν θέτει την Κίνα απαραίτητα σε μια πορεία σύγκρουσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως δεν αποτελεί καλό οιωνό για την περιφερειακή ασφάλεια μακροπρόθεσμα. Δεν βοηθά και το γεγονός ότι οι αναδυόμενες πολεμικές στρατηγικές της Ουάσιγκτον για την αντιμετώπιση της Κίνας -η μάχη σε αέρα και θάλασσα [AirSea Battle] (πλέον γνωστή ως Κοινή Αντίληψη για Πρόσβαση και Ελιγμούς στα Παγκόσμια Κοινά (αγαθά) [Joint Concept for Access and Maneuver in the Global Commons])- είναι εξίσου δυνητικά αντιπαραθετικές. Την ώρα που η Κίνα –με κινητήρια δύναμή της την ύβρη και με υποστηρικτή έναν όλο και πιο ικανό στρατό- δείχνει σταδιακά μια πιο επιθετική συμπεριφορά στην περιοχή, θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει αντίδραση από την πλευρά των ΗΠΑ. Αν κλιμακωθεί η κούρσα εξοπλισμών, η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, θα γίνουν απλά πιο εύθραυστες.

Copyright © 2002-2014 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/143275/richard-a-bitzinger/chinas...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr