Οικοδομώντας στην επιτυχία

Η επόμενη διοίκηση θα αναλάβει τα ηνία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής σε έναν κόσμο που είναι πιο περίπλοκος από όσο σε οποιοδήποτε άλλο σημείο στην σύγχρονη ιστορία μας, συμπεριλαμβανομένου του λυκόφωτος του Ψυχρού Πολέμου και στα χρόνια που ακολούθησαν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2011. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι, παρά τον πολλαπλασιασμό των απειλών και των προκλήσεων -κάποιες παλιές, μερικές καινούργιες- σχεδόν από κάθε άποψη, είμαστε ισχυρότεροι και πιο ασφαλείς σήμερα από όσο όταν ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και εγώ αναλάβαμε τα καθήκοντά μας [1] τον Ιανουάριο του 2009. Εξαιτίας των επενδύσεών μας στο εσωτερικό και των δεσμεύσεών μας στο εξωτερικό, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να παραμείνουν η προεξάρχουσα δύναμη στον κόσμο για τις επόμενες δεκαετίες. Σε περισσότερα από 40 χρόνια δημόσιας υπηρεσίας, ποτέ δεν ήμουν πιο αισιόδοξος για το μέλλον της Αμερικής -αρκεί να συνεχίσουμε να ηγούμεθα.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ

Από την αρχή, η διοίκησή μας καθοδηγείτο από την πεποίθηση ότι τα θεμέλια της παγκόσμιας ηγεσίας των ΗΠΑ βασίζονται πρώτα και κύρια στην δυναμική της οικονομίας μας, στον απαράμιλλο στρατό μας και στις οικουμενικές αξίες. Έχουμε χτίσει σε αυτές τις βασικές δυνάμεις επεκτείνοντας και εκσυγχρονίζοντας το ασυναγώνιστο δίκτυο των συμμαχιών και των συνεργασιών των Ηνωμένων Πολιτειών και ενσωματώνοντάς το στο πλαίσιο μιας ευρύτερης διεθνούς τάξης κανόνων και θεσμών.

Έχοντας κληρονομήσει μια βαθιά οικονομική ύφεση, η διοίκησή μας επεδίωξε πρώτα να κατευθύνει μια οικονομία σε κατάρρευση μέσω μιας επίπονης ανάκαμψης. Με αυτόν τον τρόπο, αποκαταστήσαμε την θέση μας ως η ισχυρότερη και πιο καινοτόμος μεγάλη οικονομία στον κόσμο, υποστηριζόμενη από το κράτος δικαίου, τα καλύτερα ερευνητικά πανεπιστήμια, και μια απαράμιλλη κουλτούρα επιχειρηματικότητας. Έξυπνες επενδύσεις σε συνδυασμό με την αμερικανική εφευρετικότητα έχουν επίσης κάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες το επίκεντρο μιας παγκόσμιας ενεργειακής επανάστασης, τόσο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όσο και στα ορυκτά καύσιμα.

Και βλέπουμε τα αποτελέσματα μιας ανανεωμένης οικονομίας –στην διατηρήσιμη αύξηση των θέσεων εργασίας, μια μετατόπιση από την ανάθεση εργασιών στο εξωτερικό στην ανάθεση στο εσωτερικό, και μια ανανεωμένη συναίνεση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι και πάλι το καλύτερο μέρος σε όλο τον κόσμο για τις επιχειρήσεις να επενδύσουν, με την εταιρεία συμβούλων A.T. Kearney να τις κατατάσσει τώρα επί τέσσερα χρόνια ως τον κορυφαίο προορισμό για τις άμεσες ξένες επενδύσεις.

Αυτή η ζωηρή οικονομία είναι απαραίτητη για την διατήρηση του απαράμιλλου στρατού μας. Συνεχίζουμε να ξεπερνάμε τους ανταγωνιστές μας, δαπανώντας περισσότερα στην συνολική άμυνά μας από όσο οι επόμενες οκτώ χώρες μαζί. Έχουμε τις πιο ικανές δυνάμεις ξηράς στην ιστορία του κόσμου και μια απαράμιλλη ικανότητα να προβάλλουμε ναυτική και αεροπορική δύναμη σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Και χάρη σε ένα όχι μικρό μέρος των προσπαθειών μας να ενισχύσουμε τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ, να προωθήσουμε τον κυβερνοχώρο και τις διαστημικές δυνατότητές μας, και να επενδύσουμε σε μη επανδρωμένα συστήματα και άλλες τεχνολογίες που αλλάζουν το παιχνίδι, είμαστε σε καλή θέση για να διατηρήσουμε την ποιοτική αιχμή μας για τα επόμενα χρόνια.

Αυτό είναι μέρος μιας πολυεπίπεδης άμυνας που έχει γίνει μόνο ισχυρότερη με την απόλυτη εστίασή μας στην εσωτερική ασφάλεια, καθιστώντας τα σύνορά μας ασφαλέστερα, βελτιώνοντας την ασφάλεια και τον έλεγχο στους λιμένες, καθώς και ενισχύοντας τις διαδικασίες ελέγχου στα αεροδρόμια. Οι επαγγελματίες μας των πληροφοριών και της επιβολής του νόμου συντονίζονται σε ένα πρωτοφανές επίπεδο μεταξύ τους και με τους εταίρους μας σε όλο τον κόσμο, προλαμβάνοντας αμέτρητους επίδοξους εισβολείς. Και με την βοήθεια των ΗΠΑ, οι εταίροι μας τώρα ανταποδίδουν με την ανταλλαγή περισσότερων πληροφοριών, όπως είναι τα αρχεία επιβατών, ενισχύοντας την ασφάλεια ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν τις ατομικές ελευθερίες.

Αυτό σηματοδοτεί μια ακόμα πραγματικότητα: Η μεγαλύτερη δύναμη της Αμερικής δεν είναι το παράδειγμα της ισχύος μας, αλλά η ισχύς του παραδείγματός μας. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η προσήλωσή μας στις αξίες μας και η δέσμευσή μας για την ανοχή που μας ξεχωρίζει από άλλες μεγάλες δυνάμεις. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι μελλοντικές γενιές των Αμερικανών θα είναι περήφανες για τον τρόπο με τον οποίο διπλασιάσαμε [τις προσπάθειές μας] κατά τα τελευταία επτά έτη και έξι μήνες για να διατηρήσουμε την βασικής ανθρώπινη αξιοπρέπεια απαγορεύοντας τα βασανιστήρια, κάνοντας έκκληση για ένα πιο φωτισμένο σύστημα μετανάστευσης, επεκτείνοντας τις ευκαιρίες για τις γυναίκες, και υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα της κοινότητας των LGBT [Lesbian, Gay, Bisexual, Transsexual and Transvestite] στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Αυτό δεν είναι μόνο το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε˙ είναι επίσης η σωστή στρατηγική, γιατί η δέσμευσή μας να υπερασπιστούμε ό, τι είναι καλύτερο μέσα μας, εμπνέει τους άλλους να σταθούν μαζί μας. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, δεδομένου ότι το ασυναγώνιστο δίκτυο των συμμάχων και εταίρων μας -από τον πυρήνα των δημοκρατικών μας συμμαχιών στην Ευρώπη και την Ασία μέχρι τις αυξανόμενες συνεργασίες μας στην Αφρική, την Λατινική Αμερική και την Μέση Ανατολή- πολλαπλασιάζει την ικανότητά μας να ηγούμεθα. Είναι το πώς κινητοποιούμε την συλλογική δράση για την αντιμετώπιση σχεδόν κάθε μεγάλης πρόκλησης, από το Ισλαμικό Κράτος (ή ISIS) μέχρι τον Έμπολα και την αλλαγή του κλίματος.

Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν γιορτάζουν την νίκη τους το βράδυ των εκλογών, τον Νοέμβριο του 2012. LARRY DOWNING / REUTERS
----------------------------------------------

Εξίσου κρίσιμη ήταν η δέσμευσή μας για την ενίσχυση του ανοικτού διεθνούς συστήματος, αγκαλιάζοντας την δοκιμασμένη στο χρόνο προσέγγιση που ώθησε την ανάδυση της Αμερικής τον προηγούμενο αιώνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχτισαν την βασική αρχιτεκτονική της διεθνούς τάξης μετά την καταστροφή από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και [αυτή] έχει εξυπηρετήσει καλά και εμάς και τον κόσμο από τότε. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε επενδύσει τόση πολλή ενέργεια για να υπερασπιστούμε και να επεκτείνουμε τους κανόνες [αυτού] του δρόμου, υπογράφοντας ιστορικές συμφωνίες για τον έλεγχο και την μη διασπορά των όπλων, και ηγούμεθα των παγκόσμιων προσπαθειών για να περιορίσουμε τα πυρηνικά υλικά, να επεκτείνουμε το εμπόριο, να προστατεύσουμε το περιβάλλον και να προωθήσουμε νέους κανόνες για την αντιμετώπιση των αναδυόμενων προκλήσεων στην θάλασσα και στον κυβερνοχώρο.

Ως εκ τούτου, καμία χώρα δεν είναι σε καλύτερη θέση από ό, τι οι Ηνωμένες Πολιτείες για να ηγηθούν στον εικοστό πρώτο αιώνα. Αλλά αξίζει να θυμηθούμε ότι ο απαραίτητος ρόλος μας στον κόσμο δεν είναι αναπόφευκτος. Αν η επόμενη κυβέρνηση επιλέξει την εσωστρέφεια, θα μπορούσε κάλλιστα να σπαταλήσει την πρόοδο που κερδήθηκε με την σκληρή δουλειά που έχουμε κάνει όχι μόνο κατά τα τελευταία επτά έτη και έξι μήνες, αλλά και κατά την διάρκεια των τελευταίων επτά δεκαετιών.

Παρά το γεγονός ότι ο επόμενος πρόεδρος θα βρεθεί αντιμέτωπος με αμέτρητα ζητήματα, τέσσερις στόχοι έχουν μεγάλη σημασία: Η αξιοποίηση των μετασχηματιστικών ευκαιριών και στις δύο πλευρές του Ειρηνικού, η διαχείριση των σχέσεων με περιφερειακές δυνάμεις, η ηγεσία του κόσμου για την αντιμετώπιση πολύπλοκων διακρατικών προκλήσεων και η κατανίκηση του βίαιου εξτρεμισμού.

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ

Ο επόμενος πρόεδρος θα πρέπει να εμβαθύνει την εμπλοκή των ΗΠΑ με τις πιο δυναμικές περιοχές του κόσμου αξιοποιώντας δυνατότητες και στις δύο πλευρές του Ειρηνικού, ξεκινώντας ακριβώς εδώ, στο δυτικό ημισφαίριο. Ο Καναδάς, η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική έχουν έναν υπερμεγέθη αντίκτυπο στην εσωτερική ασφάλεια και την ευημερία μας, και στον 21ο αιώνα, το δυτικό ημισφαίριο θα πρέπει να κατέχει εξέχουσα θέση μεταξύ των κορυφαίων προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής μας.

Βλέπουμε ήδη τις αποδόσεις μιας ανανεωμένης εστίασης στην περιοχή. Λόγω του τρόπου με τον οποίον ο πρόεδρος Ομπάμα και εγώ δώσαμε προτεραιότητα στην βελτίωση των σχέσεων με τους γείτονές μας, συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος στην Κούβα, η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών στο ημισφαίριο δεν ήταν ποτέ υψηλότερη. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να αξιοποιήσει αυτήν την δυναμική για να ενισχύσει την ασφάλεια και την ευημερία των ανθρώπων σε όλη την Αμερική. Τα πράγματα είναι έτοιμα για την εμβάθυνση της συνεργασίας με τον Καναδά και το Μεξικό, για να επωφεληθούμε από τους ανανεωμένους δεσμούς με την Αργεντινή, να διατηρήσουμε την πρωτοφανή δέσμευσή μας με την Κεντρική Αμερική, και να επεκτείνουμε τις συνεργασίες μας με περιφερειακούς ηγέτες όπως η Βραζιλία, η Χιλή και η Κολομβία.

Προκλήσεις σίγουρα παραμένουν, συμπεριλαμβανομένων της χωρίς χαρτιά μετανάστευσης, της διακίνησης ναρκωτικών, της εκτεταμένης διαφθοράς και των εύθραυστων δημοκρατικών θεσμών, αλλά σήμερα η περιοχή ορίζεται περισσότερο από τις ευκαιρίες παρά από τις κρίσεις. Οι ευκαιρίες περιλαμβάνουν τις δυνατότητες για ισχυρότερο εμπόριο και επενδύσεις, μεγαλύτερη ενεργειακή ολοκλήρωση, καθώς και ένα πιο ειρηνικό ημισφαίριο στο οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες βοηθούν τον τερματισμό μακροχρόνιων συγκρούσεων όπως έχουμε κάνει στην Κολομβία. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία, είναι δυνατό να φανταστούμε ένα ημισφαίριο που είναι της μεσαίας τάξης, δημοκρατικό και ασφαλές από τα βόρεια όρια του Καναδά μέχρι το νότιο άκρο της Χιλής.

Από την άλλη πλευρά του Ειρηνικού, έχουμε επαναφορτίσει την εμπλοκή μας στην Ασία. Η επόμενη κυβέρνηση θα κληρονομήσει συμμαχίες δια Συνθηκών με την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τις Φιλιππίνες και τη Νότια Κορέα, που είναι ισχυρότερες από ποτέ. Δεν είναι πάντα εύκολο να εξηγηθεί με ένα σύνθημα, αλλά είναι κοινή λογική ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πλουσιότερες και ασφαλέστερες επειδή οι προηγμένες δημοκρατίες του κόσμου είναι με την πλευρά μας. Είναι επίσης αλήθεια ότι το να είμαστε ο κύριος πάροχος ασφάλειας στην Ασία δεν έρχεται χωρίς κόστος. Αλλά εμείς δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε το εξαιρετικό οικονομικό κόστος για τον αμερικανικό λαό αν η Ασία διολισθήσει σε σύγκρουση -κάτι που είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί σε περίπτωση απουσίας μιας διατηρήσιμης ηγεσίας των ΗΠΑ εκεί.

Η επόμενη κυβέρνηση θα χρεωθεί το να συνεχίσει να επεκτείνει το δίκτυο των σχέσεων πέραν των βασικών συμμαχιών μας, οικοδομώντας στις ιστορικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε για να υποστηρίξουμε την δημοκρατική μετάβαση στην Βιρμανία (ονομάζεται επίσης Μιανμάρ), να εμβαθύνουμε τους δεσμούς με το Βιετνάμ, να διαχειριστούμε τις σχέσεις με την Κίνα, να επεκτείνουμε την στρατηγική εταιρική σχέση με την Ινδία, και να συνεργαστούμε με την Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας για να προωθήσουμε μια τάξη που βασίζεται σε κανόνες.

Και επειδή η Ασία είναι η πατρίδα του μισού παγκόσμιου πληθυσμού και πολλών από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες αγορές του κόσμου, εμείς απλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις οικονομικές ευκαιρίες που υπάρχουν. Γι’ αυτό και η διασφάλιση της Trans-Pacific Partnership (Συνεργασία Εκατέρωθεν του Ειρηνικού) εξακολουθεί να αποτελεί βασική προτεραιότητα για την διοίκησή μας. Οι 12 οικονομίες της TPP αντιπροσωπεύουν το 30% του παγκόσμιου εμπορίου, το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 50% της προβλεπόμενης παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Χάρη στην ηγεσία των ΗΠΑ, η συμφωνία περιλαμβάνει διατάξεις που θα εγείρουν διεθνή πρότυπα για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του περιβάλλοντος και της πνευματικής ιδιοκτησίας. Απόντων αυτών των κανόνων, η περιοχή πιθανότατα θα γνωρίσει μια κούρσα προς τα κάτω, με την μορφή αδύναμων, χαμηλού επιπέδου περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών που θα αποκλείουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συμφωνία αυτή αφορά τόσο στην γεωπολιτική όσο και στην οικονομία: Όταν πρόκειται για το εμπόριο, την ασφάλεια στα ύδατα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, ή την μη διάδοση των πυρηνικών στην βορειοανατολική Ασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην γραφή και την επιβολή των κανόνων, αλλιώς θα αφήσουμε ένα κενό που οι ανταγωνιστές μας σίγουρα θα σπεύσουν να γεμίσουν.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Πράγματι, σχεδόν σε κάθε μέρος του κόσμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες παλεύουν με περιφερειακές δυνάμεις που έχουν μια τεράστια ικανότητα να συμβάλουν στην διεθνή τάξη -ή να την υπονομεύσουν. Πολλά θα βασιστούν στο πώς η Αμερική θα επιλέξει να ηγηθεί.

Πουθενά δεν είναι αυτό πιο αληθινό από όσο στις σχέσεις μας με την Κίνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα είναι οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, έτσι οι μοίρες μας είναι αναπόφευκτα συνυφασμένες. Ο πρόεδρος Obama και εγώ προσπαθήσαμε να καθορίσουμε την σχέση αυτή μέσω της ενισχυμένης συνεργασίας και του υπεύθυνου ανταγωνισμού. Έχουμε βρει κοινό έδαφος με το Πεκίνο και κάναμε ιστορική πρόοδο για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων όπως η κλιματική αλλαγή, οι πανδημίες νοσημάτων, η φτώχεια και η διάδοση των πυρηνικών. Ταυτόχρονα, σταθήκαμε ανυποχώρητοι για θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και η ελευθερία της ναυσιπλοΐας.

Αυτή η πράξη εξισορρόπησης θα γίνει μόνο πιο δύσκολη στο πλαίσιο της οικονομικής επιβράδυνσης της Κίνας και των ανησυχητικών βημάτων που κάνει το Πεκίνο για να αντιστρέψει μια πορεία πάνω από τριών δεκαετιών οικονομικών μεταρρυθμίσεων και ανοίγματος προς τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα, η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να κατευθύνει μια σχέση με την Κίνα η οποία περιλαμβάνει και μια επαναστατική συνεργασία και, ενδεχομένως, έναν εντεινόμενο ανταγωνισμό. Και μερικές φορές, όπως όταν αντιμετωπίζεται μια αυξανόμενη απειλή από την Βόρεια Κορέα, η συνεργασία και ο ανταγωνισμός με την Κίνα θα συνυπάρχουν. Η ιδέα ότι θα είναι όλα το ένα ή το άλλο, είναι κοντόφθαλμη και αυτοκαταστροφική.

Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με την Ρωσία, με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν να ακολουθούν μια πολιτική που συνδυάζει την επείγουσα ανάγκη για ανάσχεση αφενός, με την συνετή επιδίωξη τακτικής συνεργασίας και στρατηγικής σταθερότητας αφετέρου. Η παράνομη προσπάθεια της Ρωσίας να προσαρτήσει την Κριμαία και η συνεχιζόμενη επιθετικότητά της στην ανατολική Ουκρανία παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές της μετα-ψυχροπολεμικής τάξης: Την κυριαρχία και το απαραβίαστο των συνόρων στην Ευρώπη. Σε απάντηση, έχουμε συσπειρώσει τους συμμάχους μας στην Ευρώπη και αλλού για να επιβάλλουμε πραγματικό κόστος στην Μόσχα, καθιστώντας σαφές ότι αυτή η πίεση θα συνεχιστεί έως ότου η Ρωσία τηρήσει τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο των συμφωνιών που επιτεύχθηκαν στο Μινσκ και που στοχεύουν στον τερματισμό της σύγκρουσης.

Ο πρόεδρος Obama χαιρετά τον Xi Jinping στο Πεκίνο, τον Νοέμβριο του 2014. KIM KYUNG HOON / REUTERS
----------------------------------------------------

Εν τω μεταξύ, ο συνδυασμός της ύψους 3,4 δισ. δολαρίων Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Διαβεβαίωσης (European Reassurance Initiative) και των νέων προωθημένων αναπτύξεων του ΝΑΤΟ στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής, θα ενισχύσει τους Ευρωπαίους συμμάχους μας και θα παρέχει ένα ανάχωμα ενάντια σε περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα. Για χρόνια, έχουμε επίσης ενθαρρύνει την Ευρώπη να δαπανήσει περισσότερα για την άμυνα και να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές προμήθειές της, προκειμένου να μειώσει την ευαισθησία της στον καταναγκασμό. Τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε πρόοδο σε αυτά τα μέτωπα. Και η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να διπλασιάσει την δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ και την συνεργασία μας με την ΕΕ, ακόμη και καθώς το Λονδίνο και οι Βρυξέλλες διαπραγματεύονται την εξελισσόμενη σχέση τους.

Όμως, η επένδυση σε κεντρικούς θεσμούς της Δύσης δεν απαιτεί να γυρίσουμε στον απλοϊκό τρόπο σκέψης του Ψυχρού Πολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να παραμείνουν ανοικτές στην συνεργασία με την Ρωσία όπου τα συμφέροντά μας συμπίπτουν, όπως αποδεικνύεται με την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, καθώς και με τη νέα συμφωνία START για τα πυρηνικά όπλα. Επίσης, είναι δύσκολο να οραματιστεί κανείς πώς θα καταλήξει τελικά ο πόλεμος στην Συρία χωρίς κάποιο modus vivendi μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας. Και καθώς οι νέες στρατιωτικές τεχνολογίες αυξάνουν το διακύβευμα μιας λανθασμένης εκτίμησης και κλιμάκωσης, θα χρειαστούμε λειτουργικά και σταθερά κανάλια με την Ρωσία για να επικοινωνούμε με σαφήνεια τις προθέσεις μας και να διατηρούμε την στρατηγική σταθερότητα.

Υπάρχει μια ελκυστική ηθική διαύγεια στο να χωρίζεις τον κόσμο σε φίλους και εχθρούς. Αλλά στην πραγματικότητα, η πρόοδος στις διεθνείς υποθέσεις απαιτεί πολύ συχνά να εργάζεσαι με εκείνους με τους οποίους δεν κοιτάζεσαι στα μάτια. Γι’ αυτό και η διοίκησή μας αξιοποίησε την δυνατότητα να προχωρήσει πέρα από τρεις δεκαετίες συγκρούσεων με το Ιράν για να κλειδώσει μια πυρηνική συμφωνία. Η Τεχεράνη δεν είναι ούτε φίλος ούτε εταίρος. Αλλά η θέλησή μας να σπάσουμε τα ταμπού και να δεσμευθούμε με το καθεστώς άμεσα, σε συνδυασμό με την επιτυχία μας στην κινητοποίηση πρωτοφανούς διεθνούς πίεσης στο Ιράν για να διαπραγματευτεί, αφαίρεσε ειρηνικά μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την παγκόσμια ασφάλεια: Το φάντασμα του Ιράν που αποκτά πυρηνικά όπλα.

Έναν χρόνο μετά, η διαπραγμάτευση μιλάει από μόνη της: Η συμφωνία λειτουργεί. Το Ιράν έχει αποδεδειγμένα αφαιρέσει τα δύο τρίτα των φυγοκεντρωτών του, έβγαλε από την χώρα το 98% του ουρανίου χαμηλού εμπλουτισμού (αρκετό για περίπου δέκα πυρηνικά όπλα), αφαίρεσε τον πυρήνα του αντιδραστήρα πλουτωνίου στο Αράκ και τον γέμισε με τσιμέντο, και παρείχε στους διεθνείς επιθεωρητές άνευ προηγουμένου πρόσβαση σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού των πυρηνικών του για να εξασφαλίσει την συμμόρφωση. Η συμφωνία μπλοκάρισε κάθε οδό μέσω της οποίας το Ιράν θα μπορούσε να επιδιώξει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα, ενώ ανοίγει την δυνατότητα για περαιτέρω δέσμευση με την Τεχεράνη στην πορεία, αν το καθεστώς κάνει μετριοπαθή την συμπεριφορά του. Το ξήλωμα της συμφωνίας τώρα, όπως έχουν προτείνει μερικοί, θα αφήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν χωρίς περιορισμούς, θα αυξήσει την απειλή για το Ισραήλ και τους εταίρους μας στις χώρες του Κόλπου, θα γυρίσει την διεθνή κοινότητα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, και θα αυξήσει απότομα την προοπτική ενός άλλου μεγάλου πολέμου στην Μέση Ανατολή.

Οι επικριτές της δέσμευσης πρέπει να θυμούνται ότι η πυρηνική συμφωνία δεν στόχευε να επιλύσει όλα τα προβλήματά μας με την Τεχεράνη. Η εμπλοκή με το Ιράν δεν χρειάζεται να έρθει σε βάρος των ακλόνητων δεσμεύσεών μας προς τους συμμάχους και τους εταίρους μας στην Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διατηρήσει όλα τα απαραίτητα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των στοχευμένων κυρώσεων, για να κρατήσουν το Ιράν υπόλογο για τις δραστηριότητες με τους βαλλιστικούς πυραύλους, την υποστήριξη της τρομοκρατίας, καθώς και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και έχουμε δεσμευτεί να συνεργαστούμε με τους συμμάχους και τους εταίρους μας για να αντιδράσουμε ενάντια στην αποσταθεροποιητική συμπεριφορά του Ιράν.

ΕΠΙΛΥΟΝΤΑΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Διεθνικές απειλές όπως τα παθογόνα, οι περιβαλλοντικές διαταραχές, οι ιοί των υπολογιστών και οι κακόβουλες ιδεολογίες, δεν σέβονται τα σύνορα. Ακόμη και σε απλούστερους καιρούς, ο απομονωτισμός δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Και τώρα, περισσότερο από ποτέ, δεν μπορούμε να περιτειχίσουμε τους εαυτούς μας από αυτούς τους κινδύνους ή να καθίσουμε πίσω και να περιμένουμε από άλλους να λύσουν τα προβλήματα του κόσμου για εμάς. Όπως έγραψε εύστοχα ο αρθρογράφος Thomas Friedman, «Αν δεν επισκεφθείτε μια κακή γειτονιά, μπορεί να σας επισκεφθεί εκείνη».

Έχουμε μάθει ότι η πραγματική ασφάλεια απαιτεί την εξεύρεση λύσεων που καλύπτουν τα σύνορα, όπως όταν συσπειρώσαμε τον κόσμο για την αντιμετώπιση της επιδημίας Έμπολα στην Δυτική Αφρική το 2014. Απέναντι σε μια τρομακτική ασθένεια, εμείς αντισταθήκαμε σε υστερικές εκκλήσεις για καραντίνα και ταξιδιωτικές απαγορεύσεις και αντ’ αυτού ακολουθήσαμε την επιστήμη. Αντλήσαμε όλες μας τις δυνάμεις, από τον στρατό μας μέχρι τους ειδικούς του τομέα της υγείας και της ανάπτυξης. Και με την ακούραστη διπλωματία, φέραμε τον κόσμο μαζί μας για να παράσχουμε επείγουσα, συντονισμένη βοήθεια που έσωσε τελικά εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.

Πέρα από τον Έμπολα, έχουμε κάνει σημαντικές επενδύσεις και δημιουργήσαμε νέες συμμαχίες για την καταπολέμηση του HIV/AIDS, γυρίσαμε το ρεύμα κατά της ελονοσίας, καθώς και βελτιώσαμε την υγεία των γυναικών και των παιδιών σε όλη την Αφρική. Και μέσω της Ατζέντας μας για την Παγκόσμια Ασφάλεια της Υγείας (Global Health Security Agenda), μια συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και περίπου 50 άλλων χωρών που ξεκίνησε η διοίκησή μας το 2014, ενισχύουμε την ικανότητα των ευάλωτων χωρών στην Αφρική και σε όλο τον κόσμο για την καταπολέμηση μελλοντικών κρουσμάτων. Η βελτίωση της ασφάλειας της υγείας αντιπροσωπεύει μόνο μια έκφανση της αυξανόμενης σχέσης μας με την Αφρική. Μέσω φόρουμ όπως η Σύνοδος Κορυφής Ηγετών Αφρικής-ΗΠΑ και η Πρωτοβουλία των Νέων Αφρικανών Ηγετών, έχουμε εμπλακεί με τους Αφρικανούς ηγέτες σε όλα τα επίπεδα, από τους αρχηγούς κρατών μέχρι την κοινωνία των πολιτών, επεκτείνοντας και εμβαθύνοντας συνεργασίες που συμβάλλουν στο ολοένα και πιο λαμπρό μέλλον της ηπείρου.

Η αμερικανική ηγεσία έχει επίσης αποδειχθεί καθοριστική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Οι επενδύσεις-ορόσημο της διοίκησής μας εγχωρίως έχουν τριπλασιάσει το ποσό της ηλεκτρικής ενέργειας που αξιοποιούμε από τον άνεμο και αυξήσαμε την ηλιακή ενέργειά μας κατά 20 φορές από το 2008. Έχουμε θέσει κανόνες οι οποίοι θα διπλασιάσουν την αποδοτικότητα των καυσίμων των αυτοκινήτων μας κατά το 2025, και προωθήσαμε ένα άνευ προηγουμένου σχέδιο για να μειώσουμε την ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουν τα εργοστάσιά μας που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά βήματα που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει ποτέ στην εγχώρια αγορά για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, και επειδή οι ενέργειές μας απέδειξαν ότι παίρνουμε αυτή την απειλή στα σοβαρά, ήμασταν σε θέση να συσπειρώσουμε άλλες χώρες να κάνουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις από την πλευρά τους -αρχίζοντας με την Κίνα, την χώρα που εκπέμπει τους περισσότερους ρύπους στον κόσμο. Έτσι καταφέραμε την περσινή ιστορική συμφωνία του Παρισιού για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Παράλληλα, δουλεύουμε για να αυξήσουμε την ανθεκτικότητα των κοινοτήτων που ήδη πλήττονται από την άνοδο των θερμοκρασιών και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, εγχωρίως και σε όλο τον κόσμο. Θέσαμε σε εφαρμογή στρατηγικές για την αντιμετώπιση του αυξημένου κινδύνου πλημμύρας στις παράκτιες κοινότητες και για την βελτίωση της εθνικής μας ανθεκτικότητας στην αντιμετώπιση της μακροχρόνιας ξηρασίας. Οικοδομούμε επίσης προβλέψεις για το κλίμα σε όλες τις προσπάθειές μας για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων βοήθειας όπως το Feed the Future, το οποίο υποστηρίζει την κλιματικά έξυπνη γεωργία. Η εγγύησή μας των τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, του ΟΗΕ, θα βοηθήσει τα φτωχότερα και πιο ευάλωτα έθνη να γίνουν πιο ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή. Και μέσα από μια τολμηρή πρωτοβουλία που ονομάζεται Power Africa, έχουμε θέσει ως στόχο τον διπλασιασμό της πρόσβασης στην ηλεκτρική ενέργεια στην ήπειρο μέσω καθαρών και βιώσιμων μεθόδων.

Μέσα από όλες αυτές τις προσπάθειες, έχουμε θέσει τις βάσεις για την προστασία του πλανήτη μας. Αλλά οι προκύπτουσες ευκαιρίες μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο αν ο επόμενος πρόεδρος ακολουθεί την επιστήμη, αναγνωρίζει τους κινδύνους του να μην κάνουμε τίποτα, και συλλέγει την πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση της απειλής.

Άλλες διεθνικές απειλές είναι μόνο ένα πάτημα πλήκτρου μακριά, είτε πρόκειται για κρατικούς φορείς που προβαίνουν σε μικροκλοπές εμπορικών ή ή κυβερνητικών στοιχείων είτε για Βορειοκορεάτες, Ιρανούς ή ανώνυμους ποινικούς hackers που διαπράττουν κυβερνοεπιθέσεις εναντίον αμερικανικών εταιρειών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε οχυρώσει τις κυβερνο-άμυνές μας, επεκτείναμε τις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα και με άλλες κυβερνήσεις, εξουσιοδοτήσαμε το Υπουργείο Οικονομικών για την επιβολή κυρώσεων κατά των κακόβουλων χάκερς, ενισχύσαμε τις τεχνικές και αποδοτικές δυνατότητές μας, και εργαστήκαμε για να βελτιώσουμε την ικανότητά μας να ανταποκρινόμαστε σε -και να ανακάμπτουμε από- κυβερνοεπιθέσεις.

Εν τω μεταξύ, έχουμε εξασφαλίσει μια σειρά από σημαντικές δεσμεύσεις της Κίνας σχετικά με τις online δράσεις της, συμπεριλαμβανομένης μιας συμφωνίας να μην προβεί σε οικονομική κυβερνο-κατασκοπεία για εμπορικό κέρδος, και μια σειρά από άλλες χώρες ακολουθούν το παράδειγμά μας και διασφαλίζουν για τον εαυτό τους παρόμοιες δεσμεύσεις. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ένα ανοικτό, διαφανές και διαλειτουργικό Διαδίκτυο ως κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνίας των πολιτών. Τέλος, χτίζουμε μια αυξανόμενη συμμαχία ομοϊδεατών κρατών γύρω από ένα σύνολο εθελοντικών προτύπων υπεύθυνης κρατικής συμπεριφοράς σε καιρό ειρήνης, μια σημαντική προσπάθεια για την ενίσχυση της σταθερότητας στον κυβερνοχώρο, κάτι που έχει εγκριθεί από τους ηγέτες μιας σειράς από τις πιο ικανές χώρες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του G-7 και του G-20.

Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει την σκυτάλη και να τρέξει με αυτήν, εξειδικεύοντας περαιτέρω αυτές τις αρχές για να καθοδηγήσει την ψηφιακή επανάσταση ως μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για την διαμόρφωση νέων κανόνων για το διάστημα, την θάλασσα, και τα άλλα κρίσιμα πεδία που θα καθορίσουν το εμπόριο και τον ανταγωνισμό στις επόμενες δεκαετίες.

ΚΑΤΑΝΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΒΙΑΙΟ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟ

Η τρομοκρατία και ο βίαιος εξτρεμισμός παρέχουν ίσως το πιο εξοργιστικό παράδειγμα ενός παθογόνου διακρατικού κινδύνου που απαιτεί την συνεχή ηγεσία των ΗΠΑ. Η αλ Κάιντα, το ISIS και τα παρακλάδια τους αντιπροσωπεύουν πραγματικές απειλές και οι επιθέσεις στο Παρίσι, στο San Bernardino, στις Βρυξέλλες, στο Ορλάντο, στην Κωνσταντινούπολη και αλλού μας υπενθύμισαν ξανά και ξανά ότι η τρομοκρατία μπορεί να συμβεί οπουδήποτε. Την ίδια στιγμή, ακόμη και εν μέσω ενός κλίματος φόβου και αβεβαιότητας, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι τρομοκράτες δεν μπορούν να καταστρέψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τον πολιτισμό μας. Είναι σημαντικές αλλά όχι υπαρξιακές απειλές -και δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε την δύναμη και την αντοχή του αμερικανικού λαού.

Ο πρόεδρος Obama και ο αντιπρόεδρος Biden στον Λευκό Οίκο, τον Ιούνιο του 2015. JONATHAN ERNST / REUTERS
----------------------------------------

Η τρομοκρατία πρέπει να -και θα- ηττηθεί. Αλλά περισσότερο από μια δεκαετία πολέμου στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ μας έχει διδάξει μερικά σκληρά μαθήματα για το πότε και το πώς να αναπτύξουμε στρατιωτική ισχύ για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο. Ακόμη και καθώς έχουμε απομακρύνει περισσότερους από 165.000 στρατιώτες των ΗΠΑ από την μάχη στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ο πρόεδρος Ομπάμα δεν δίστασε ποτέ να χρησιμοποιήσει βία για να υπερασπιστεί τους Αμερικανούς όταν είναι απαραίτητο. Απλά ρωτήστε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και τους κορυφαίους δρώντες της αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, τους ηγέτες των θυγατρικών της αλ Κάιντα στην Σομαλία και την Υεμένη, και πάνω από 120 από τους κορυφαίους ηγέτες και διοικητές του ISIS. Η διοίκησή μας δεν έχει παραλύσει από μια ιδεολογία ανάσχεσης, όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι φωνασκούντες επικριτές μας. Αντί γι’ αυτό, εξετάζουμε προσεκτικά την χρήση βίας, γιατί καταλαβαίνουμε το τεράστιο ανθρώπινο κόστος και τις απρόβλεπτες συνέπειες του πολέμου. Πρέπει να διασφαλίζουμε ότι, όταν κάνουμε χρήση βίας, αυτή είναι αποτελεσματική. Επομένως, έχουμε αναλάβει ακριβείς και αναλογικές στρατιωτικές ενέργειες, καθοδηγούμενες από μια σαφή αποστολή που προωθεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Οπουδήποτε ήταν δυνατό, έχουμε ενεργήσει μαζί με τους συμμάχους και τους εταίρους μας έτσι ώστε να μοιραστούν το βάρος και να έχουν επενδύσει στην επιτυχία της αποστολής.

Και ίσως το πιο σημαντικό, έχουμε χρησιμοποιήσει βία κατά τρόπο που να έχει βιώσιμο αποτέλεσμα. Έχουμε μάθει με ξεκάθαρους όρους ότι η επιτυχία στο πεδίο της μάχης δεν θα διαρκέσει αν η εμπλοκή του στρατού των Η.Π.Α. ξεπερνά τις πολιτικές εξελίξεις επί του εδάφους ή την ικανότητα των τοπικών εταίρων να ελέγχουν την δική τους επικράτεια. Ως εκ τούτου, μια βιώσιμη νίκη εναντίον της αλ Κάιντα και του ISIS θα απαιτήσει βιώσιμες ντόπιες δυνάμεις για να κρατήσουν απελευθερωμένες τις περιοχές, να ανοικοδομήσουν τις γκρεμισμένες κοινότητες και να κυβερνήσουν αποτελεσματικά. Γι’ αυτό έχουμε συνεργαστεί με περισσότερες από τρεις δωδεκάδες έθνη ώστε να εκπαιδεύσουμε τις αφγανικές δυνάμεις να κυνηγήσουν την αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές ομάδες. Και γι’ αυτό έχουμε επενδύσει τόσο πολύ στην οικοδόμηση μιας εταιρικής σχέσης με την Κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης στην Λιβύη και με άλλες αφρικανικές κυβερνήσεις -από την Νιγηρία μέχρι την Σομαλία και την Τυνησία- για να κυνηγήσουμε της θυγατρικές της αλ Κάιντα και του ISIS.

Στο Ιράκ και την Συρία, έχουμε δημιουργήσει έναν συνασπισμό με 66 μέλη για την εκπαίδευση των τοπικών δυνάμεων, και έχουμε παράσχει στις πληγείσες κοινότητες κρίσιμη ανθρωπιστική βοήθεια και βοήθεια σταθεροποίησης. Έχουμε αναπτύξει δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων, και από τον Ιούλιο του 2016 η συμμαχία μας έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 13.000 αεροπορικές επιδρομές για την στήριξη των τοπικών δυνάμεων επί του εδάφους. Με ενισχυμένη ανταλλαγή πληροφοριών και συνεργασία για την επιβολή του νόμου, έχουμε συνεργαστεί με τους εταίρους μας για την βελτίωση της ασφάλειας των συνόρων τους, για την μείωση της ροής των ξένων μαχητών στο Ιράκ και την Συρία κατά 50%, και τον οικονομικό στραγγαλισμό του ISIS. Το αποτέλεσμα: Το ISIS χάνει. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, η οργάνωση ήταν υπό πολιορκία από το δυτικό Ιράκ μέχρι την βόρεια Συρία, χάνοντας περίπου το 50% του εδάφους που είχε κάποτε καταλάβει στο Ιράκ και πάνω από το 20% στην Συρία. Έχουμε βγάλει χιλιάδες μαχητές της πρώτης γραμμής του ISIS από το πεδίο της μάχης, και η οργάνωση έχει χάσει το ένα τέταρτο του συνολικού προσωπικού της. Το ηθικό του είναι σε κατακόρυφη πτώση, και ο έλεγχός του στους τοπικούς πληθυσμούς χαλαρώνει.

Εν τω μεταξύ, είμαστε σε συνεργασία με την διεθνή κοινότητα για να παράσχουμε δισεκατομμύρια δολάρια σε ανθρωπιστική βοήθεια σε εκτοπισμένους στο Ιράκ και στην Συρία και σε πρόσφυγες σε ολόκληρη την περιοχή και περισσότερα δισεκατομμύρια για την σταθεροποίηση και την ανοικοδόμηση των κοινοτήτων που απελευθερώθηκαν από το ISIS. Για να αντιμετωπιστούν οι αδικίες που δίνουν οξυγόνο σε τέτοιες ομάδες, έχουμε εμπλακεί στα υψηλότερα επίπεδα στο Ιράκ ενθαρρύνοντας την μεγαλύτερη πολιτική συμμετοχικότητα και την συμφιλίωση σε όλα τα εθνο-σεχταριστικά ρήγματα της χώρας. Και επιδιώκουμε επιθετικά μια διπλωματική διευθέτηση που θα παραγάγει μια πολιτική μετάβαση στην Συρία -διότι όχι μόνο δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στην σύγκρουση εκεί˙ επίσης, δεν υπάρχει τρόπος να τελειώσει όσο ο Μπασάρ αλ-Άσαντ παραμένει στην εξουσία.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι αυτό που αρχικά ξεχώρισε το ISIS το 2014 ήταν η προσπάθεια της οργάνωσης να δημιουργήσει τόσο ένα κράτος όσο και ένα αυτο-περιγραφόμενο χαλιφάτο στην καρδιά του αραβικού κόσμου. Αυτό διακινδύνευσε την δημιουργία μιας εδαφικής πλατφόρμας για επιθέσεις στην Δύση. Αυτή είναι η απειλή που διαλύουμε συστηματικά στο Ιράκ και την Συρία, και η ίδια που σημειώνουμε πρόοδο [στην διάλυσή της] στην Λιβύη.

Αλλά ακόμα και όταν καταστραφεί το χαλιφάτο που θέλει το ISIS, η τζιχαντιστική πρόκληση θα συνεχιστεί. Άλλα βίαια τζιχαντιστικά κινήματα με τοπικές ατζέντες -μερικά ξέχωρα από το ISIS και άλλα που έχουν ιδιοποιηθεί την φίρμα του- κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται ακυβέρνητους χώρους και να απειλούν την σταθερότητα σε χώρες-κλειδιά. Για παράδειγμα, η Boko Haram ήταν μια απειλή για την Νιγηρία πολύ πριν αυτο-ονομαστεί Επαρχία της Δυτικής Αφρικής του Ισλαμικού Κράτους, και θα πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ακόμη και αν καταστραφεί ο πυρήνας του ISIS. Γενικότερα, η σαλαφιτική τζιχαντιστική ιδεολογία που στηρίζει τέτοιες ομάδες δεν απαιτεί έδαφος για να ριζοσπαστικοποιήσει «μοναχικούς λύκους» που θα πραγματοποιήσουν επιθέσεις όπως εκείνες στο San Bernardino, στο Ορλάντο και στην Νίκαια. Και οι ξένοι μαχητές που επιστρέφουν στο σπίτι τους από το μέτωπο, μπορεί να συνεχίσουν να επιχειρούν επιθέσεις όπως εκείνες στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες.

Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζει την πρόκληση αυτή με έναν έξυπνο, βιώσιμο και ολιστικό τρόπο. Αυτό θα απαιτήσει την πειθαρχημένη εφαρμογή της στρατιωτικής δύναμης, παράλληλα με τις προσπάθειες των κοινοτήτων μας των πληροφοριών και της επιβολής του νόμου, τους διπλωμάτες και τους ειδικούς της ανάπτυξης [2]. Θα απαιτήσει συνεργασία με τοπικούς εταίρους και με την διεθνή κοινότητα για την βελτίωση της διακυβέρνησης στην ευάλωτων και αποτυχημένων κρατών. Και θα περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της τοξικής ιδεολογίας στο Διαδίκτυο.

Αλλά αυτή η ολοκληρωμένη εκστρατεία εναντίον του βίαιου εξτρεμισμού θα πετύχει μόνο αν πραγματοποιείται κατά τρόπο που να συνάδει με τις αξίες μας και να κρατά το παγκοσμίως 1,5 δισεκατομμύριο Μουσουλμάνους -η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων απορρίπτει τις απόψεις της σαλαφιτικής τζιχάντ- στην δική μας πλευρά. Γνωρίζουμε ότι η αλ Κάιντα, το ISIS και οι όμοιοί τους θέλουν να κατασκευάσουν μια σύγκρουση πολιτισμών στην οποία οι Αμερικανοί θα σκέφτονται τους Μουσουλμάνους με όρους «εμείς εναντίον αυτών». Πέρυσι, ο ανώτατος ηγέτης του ISIS, ο Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, αποκάλυψε τον στόχο των επιθέσεων της ομάδας του: «Υποχρεώστε τους σταυροφόρους να καταστρέψουν ενεργά οι ίδιοι την γκρίζα ζώνη. Οι Μουσουλμάνοι στην Δύση θα βρουν γρήγορα τον εαυτό τους μεταξύ μιας εκ των δύο επιλογών: Είτε θα αποστατήσουν είτε θα μεταναστεύουν στο Ισλαμικό Κράτος και έτσι θα ξεφύγουν από διώξεις».

Εμείς ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε αυτές τις ομάδες να κερδίσουν δίνοντάς τους τον θρησκευτικό πόλεμο που θέλουν. Αυτό αυξάνει μόνο το όφελος για την τήρηση των αξιών μας και αποκρούει την τακτική των εχθρών μας: Τα βασανιστήρια, την αδιάκριτη βία και την θρησκευτική μισαλλοδοξία. Κάνοντας διαφορετικά, όχι μόνο παραβιάζουμε τις αξίες μας, αλλά και βλάπτουμε βαθύτατα την ασφάλειά μας.

ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Η επόμενη κυβέρνηση θα έχει πολλά να κάνει: Να ενώσει το δυτικό ημισφαίριο, να εμβαθύνει τις συμμαχίες και τις συνεργασίες μας στην Ασία, να διαχειριστεί πολύπλοκες σχέσεις με περιφερειακές δυνάμεις, και να αντιμετωπίσει σοβαρές διεθνικές προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή και η τρομοκρατία. Αλλά εξαιτίας των δράσεων που έχουμε αναλάβει και της απεριόριστης ενέργειας και της ανθεκτικότητας του αμερικανικού λαού, ποτέ δεν ήμουν πιο αισιόδοξος για την ικανότητά μας να καθοδηγούμε την διεθνή κοινότητα σε ένα πιο ειρηνικό και ευήμερο μέλλον. Χρειάζεται υπογράμμιση ωστόσο, ότι η ηγεσία των ΗΠΑ ποτέ δεν έχει ξεπήδησε από κάποια εγγενή αμερικανική μαγεία. Αντ’ αυτού, την έχουμε κερδίσει ξανά και ξανά μέσα από σκληρή δουλειά, πειθαρχία και θυσίες.

Υπάρχουν απλά πάρα πολλά σε κίνδυνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αποσυρθούμε από τις ευθύνες μας τώρα. Οι επιλογές που κάνουμε σήμερα θα κατευθύνουν το μέλλον του πλανήτη μας. Εν όψει των τεράστιων προκλήσεων και των πρωτόγνωρων ευκαιριών, ο κόσμος χρειάζεται σταθερή αμερικανική ηγεσία, περισσότερο από ποτέ.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2016-08-07/buildin...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/2007-07-01/renewing-american-lea...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/north-america/2010-11-01/leading...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition