Ψήφοι κατά φύλο

Όταν ο Ρεπουμπλικανός προεδρικός υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει [2]: «Όταν κάποιος σας προκαλεί άδικα, αντεπιτεθείτε -να είστε βίαιοι, να είστε σκληροί» και η Δημοκρατική υποψήφια Χίλαρι Κλίντον μιλά για την προσπάθεια να «συμπάσχουμε» με τους εχθρούς της χώρας μας [3], απευθύνονται σε μια από τις πιο βασικές πτυχές της ταυτότητας των ψηφοφόρων: Την προσωπικότητά τους όπως προκύπτει από το φύλο τους. Ο Τραμπ απευθύνει έκκληση προς την αρσενική πλευρά της ανθρώπινης φύσης [4], με έμφαση στην καταπολέμηση και τη νίκη. Η Κλίντον παίζει πιο συχνά με την θηλυκή πλευρά με έμφαση στην συμπόνια και την κοινότητα. Μόνο ένας από αυτούς τους υποψηφίους, η Κλίντον, απευθύνεται τόσο στην αρσενική όσο και στην θηλυκή πλευρά, και οι ψηφοφόροι ανταποκρίνονται ανάλογα.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑ ΦΥΛΟ

Ένας αιώνας έρευνας στην ψυχολογία ανέλυσε την ύπαρξη της κατά φύλο προσωπικότητας, ή την σχετική παρουσία αρσενικών και θηλυκών χαρακτηριστικών προσωπικότητας σε οποιοδήποτε δεδομένο άτομο. Τα λεγόμενα αρρενωπά γνωρίσματα περιλαμβάνουν την επιθετικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την βούληση υπεράσπισης των πιστεύω. Τα τυπικά γυναικεία γνωρίσματα είναι η συμπόνια, η τρυφερότητα, η ζεστασιά, η ευαισθησία στις ανάγκες των άλλων, και η προθυμία να απαλυνθούν τα πληγωμένα συναισθήματα. Με την μέτρηση αυτών των χαρακτηριστικών, οι μελετητές μπορούν να προσδιορίσουν ποσοτικά τα επίπεδα της θηλυκότητας και της αρρενωπότητας σε μια δεδομένη προσωπικότητα. Το πιο δημοφιλές μέτρο, η λίστα Bem Sex Role [5] (Bem Sex Role Inventory, BSRI), αξιολογεί τα αυτο-αναφερόμενα επίπεδα διαφορετικών χαρακτηριστικών των ατόμων, προκειμένου να κατηγοριοποιήσει την κατά φύλο προσωπικότητά τους.

Προηγούμενη έρευνα έχει διαπιστώσει ότι προσωπικότητες των περισσότερων ανθρώπων είναι και αρσενικές και θηλυκές [6] και ότι η κατά φύλο [στμ: ή αλλιώς έμφυλη] προσωπικότητα δεν αντιστοιχεί πάντα στο ίδιο το φύλο. Ένα άτομο, ανεξαρτήτως φύλου, [7] μπορεί να κρατήσει υψηλά επίπεδα ενός συνόλου χαρακτηριστικών αλλά όχι του άλλου, ή υψηλά επίπεδα και των δύο συνόλων, ή χαμηλά επίπεδα και των δύο. Για λόγους ευκολίας, τα άτομα γενικά κατατάσσονται σε μια από τις τέσσερις κατηγορίες της κατά φύλο προσωπικότητας με βάση τα επίπεδα των κατά φύλο χαρακτηριστικών τους σε σχέση με τον μέσο όρο. Οι θηλυκές προσωπικότητες έχουν υψηλά επίπεδα γυναικείων γνωρισμάτων και χαμηλά επίπεδα ανδρικών χαρακτηριστικών. Οι αρρενωπές προσωπικότητες είναι το αντίθετο. Τα άτομα που έχουν υψηλά επίπεδα τόσο αρσενικών όσο και θηλυκών χαρακτηριστικών ονομάστηκαν ανδρόγυνα, και τα άτομα με χαμηλά επίπεδα και των δύο καλούνται αδιαφοροποίητα.

Οι ψυχολόγοι που μελετούν τις κατά φύλο προσωπικότητες έχουν διαπιστώσει ότι επηρεάζουν τα πάντα, από την υγεία της καρδιάς μέχρι τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Για παράδειγμα, τα έντονα αρρενωπά άτομα είναι πιο πιθανό να είναι ηγέτες, αλλά οι διευθυντές με γυναικεία χαρακτηριστικά είναι πιο πιθανό να δημιουργήσουν κοινοτικά περιβάλλοντα εργασίας που οδηγούν σε πιο ικανοποιημένους εργαζόμενους. Ωστόσο, η ιδέα ότι οι κατά φύλο προσωπικότητες θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πολιτική ήταν μέχρι πρόσφατα ανεξερεύνητη.

Ωστόσο, η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι οι κατά φύλο προσωπικότητες έχουν ισχυρές και διαισθητικές επιπτώσεις στην πολιτική συμπεριφορά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα αρρενωπά άτομα είναι πιο πιθανό να υποστηρίξουν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, το οποίο δίνει προτεραιότητα στις αρσενικές αξίες όπως ο ατομικισμός και κατά συνέπεια επιθυμούν να μειώσουν την χρηματοδότηση για τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Τα θηλυκά άτομα, από την άλλη πλευρά, έχουν συνταχθεί με τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι εκτιμούν χαρακτηριστικά όπως η συμπόνια, ειδικά για τους μειονεκτούντες σε μια κοινωνία, και την κατανόηση, ακόμα και για τους εχθρούς κάποιου.

Στην πραγματικότητα, η κατά φύλο προσωπικότητα μπορεί να είναι πιο σημαντική από το βιολογικό φύλο για να καθοριστεί αν ένα άτομο θα ψηφίσει Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικάνους. Παρά το γεγονός ότι το φύλο πιστεύεται από καιρό ότι επηρεάζει τις κομματικές προτιμήσεις -το περίφημο «χάσμα των φύλων» [8] σύμφωνα με το οποίο οι Δημοκρατικοί έχουν σταθερά καλύτερες επιδόσεις μεταξύ των γυναικών σε σύγκριση με τους ανδρικούς πληθυσμούς- μόλις υπολογιστούν οι κατά φύλο προσωπικότητες, το [βιολογικό] φύλο χάνει την επεξηγηματική του δύναμη. Για παράδειγμα, σε μια εθνική έρευνα που διεξήχθη το 2011, βρήκα ότι το 51% των ατόμων (από τα δύο φύλα) που ταξινομούνται ως θηλυκά, αυτοπροσδιορίζονται ως Δημοκρατικοί, σε σύγκριση με μόνο το 24% των αρρενωπών ατόμων, μια 27 ποσοστιαίων μονάδων «κατά φύλο διαφορά» που υπερκεράζει το χάσμα των δέκα ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ των βιολογικών φύλων. Αυτό είναι ένα έξυπνο εύρημα. Ένα μεγάλο μέρος της ιστορικής εξήγηση της διαφοράς μεταξύ των φύλων επικεντρώνεται στην συμπόνια ως τον λόγο που οι γυναίκες προτιμούν τους Δημοκρατικούς. Αλλά όπως δείχνουν τα τεστ της κατά φύλο προσωπικότητας, οι άνδρες μπορούν να είναι συμπονετικοί επίσης, με 37% [από αυτούς] να διαθέτουν θηλυκότητα πάνω από τον μέσο όρο. Καθώς η κοινωνία έχει προχωρήσει πέρα από τους τυπικούς ρόλους του φύλου, επίσης έτσι έχει προχωρήσει πέρα από τις παραδοσιακές διακρίσεις φύλου.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι κομματικές προτιμήσεις μεταφράζονται σε εκλογική συμπεριφορά. Οι θηλυκές προσωπικότητες προτιμούν Δημοκρατικούς υποψηφίους, και τα αρρενωπά άτομα προτιμούν τους Ρεπουμπλικάνους. Σύμφωνα με τα στοιχεία μου, στις εκλογές για το Κογκρέσο το 2010, το 61% των θηλυκών ατόμων ψήφισαν τους Δημοκρατικούς υποψηφίους και το 65% των αρρενωπών ατόμων ψήφισαν Ρεπουμπλικάνους. Ομοίως, στις προεδρικές εκλογές του 2008, το 62% των θηλυκών ψηφοφόρων υποστήριξε τον Μπαράκ Ομπάμα, σε σύγκριση με μόνο το 40% των αρρενωπών ψηφοφόρων, ένα κενό 22 ποσοστιαίων μονάδων. Αντίθετα, το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων [9] το 2008 ήταν μόλις επτά ποσοστιαίες μονάδες.

ΚΑΘ' ΟΔΟΝ

Εκτός από την επιρροή της στην συμπεριφορά ψήφου, η κατά φύλο προσωπικότητα επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικοί υποψήφιοι προσπαθούν να προσελκύσουν υποστήριξη [10]. Οι περισσότεροι Αμερικανοί είναι συγκεντρωμένοι κάπου στην μέση των μέτρων της κατά φύλο προσωπικότητας, έχοντας κάποια χαρακτηριστικά του κάθε φύλου, και σχετικά λίγοι είναι αποκλειστικά αρρενωποί ή θηλυκοί. Η έρευνά μου διαπίστωσε ότι στην κατά φύλο ταξινόμηση της προσωπικότητας, το 22% των Αμερικανών είναι θηλυκοί, 23% είναι αρρενωποί, 28% είναι ανδρόγυνοι, και 27% είναι αδιαφοροποίητοι. Με άλλα λόγια, οι περισσότεροι Αμερικανοί έχουν περίπου ίσα επίπεδα αρρενωπότητας και θηλυκότητας αντί να κατέχουν δεσπόζοντα επίπεδα κάποιου από τα δύο.

Ως εκ τούτου, οι έξυπνοι πολιτικοί υποψήφιοι επιδιώκουν διπλές κατά φύλο στρατηγικές που να ταυτίζονται με τις δικές τους κομματικές δυνάμεις χωρίς να αποξενώνουν τους ψηφοφόρους που δεν μοιράζονται αυτά τα χαρακτηριστικά. Στις τρέχουσες εκλογές των ΗΠΑ, η Κλίντον τόνισε την θητεία της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ [11] για να ενισχύσει τα αρρενωπά στοιχεία της εξωτερικής πολιτικής της (συχνά μια αδυναμία για τους Δημοκρατικούς), ακόμη και καθώς το πολιτικό της μήνυμα περί συμπόνιας, όπως αντανακλάται στην υποστήριξή της για την διατήρηση ενωμένων των οικογενειών των παράνομων μεταναστών, υπογραμμίζει την θηλυκότητά της. Ο συμπονετικός συντηρητισμός του George W. Bush, με τον οποίο κέρδισε την προεδρία το 2000, είναι ένα τέλειο παράδειγμα της ίδιας στρατηγικής –ο συντηρητισμός ήταν το στοιχείο που δελεάζει τις αρρενωπές προσωπικότητες [12], ενώ η συμπόνια παρέχει διαβεβαίωση σε πιο θηλυκούς ψηφοφόρους.

Σε αντίθεση, ο Trump είναι ένα παράδειγμα υποψηφίου του οποίου η εκστρατεία έχει φύλο με τρόπο που είναι και ακραίος και μονόπλευρος. Η συμπεριφορά και η ρητορική του Trump συνεχώς αποτελούν το παράδειγμα του συνόλου των ανδρικών χαρακτηριστικών του BSRI, κυρίως την επιθετικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την ανεξαρτησία, και την ένθερμη υποστήριξη των πεποιθήσεων. Από τις επιθέσεις του στον γερουσιαστή Τζον Μακέιν, στην παρουσιάστρια του Fox News, Megyn Kelly, και στην οικογένεια του νεκρού βετεράνου του πολέμου στο Ιράκ, Humayun Khan, μέχρι τις καυχησιολογίες του ότι όταν αυτός θα είναι πρόεδρος, οι υποστηρικτές του θα «βαρεθούν τις νίκες», ο Trump αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ακραίας αρρενωπότητας.

Μια τέτοια αρρενωπότητα ήταν πλεονέκτημα στις Ρεπουμπλικανικές προκριματικές. Για παράδειγμα, το 61% των Αμερικανών που θεωρούν τους εαυτούς τους Ρεπουμπλικανούς τοποθετούνται πάνω από τον μέσο όρο στο μέτρο αρρενωπότητας BSRI, σε σύγκριση με μόνο το 46% εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται ως Δημοκρατικοί. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Quinnipiac τον Απρίλιο του 2016 [13], οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί θέλουν έναν ηγέτη με ανδρικά χαρακτηριστικά, με το 68% να λένε ότι θέλουν έναν ηγέτη που θα κάνει ή θα πει το οτιδήποτε για να προχωρήσουν τα πράγματα, το 67% να πιστεύει ότι οι ηγέτες θα πρέπει να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο αντί να ανησυχούν για το τι σκέφτονται οι άλλοι, και το 90% να θέλει έναν ισχυρό πολιτικό ηγέτη για να τους [14] σώσει.

Αυτοί οι εξαιρετικά αρρενωποί ψηφοφόροι ήταν η πηγή των προκριματικών νικών του Τραμπ. Αλλά ο Trump μπορεί να έχει περιορίσει την ελκυστικότητά του τοποθετώντας τον εαυτό του στο απώτατο κατά φύλο άκρο του γενικού εκλογικού σώματος. Δεδομένου ότι λίγοι Αμερικανοί είναι ακραίοι στην κατά φύλο προσωπικότητά τους, είναι σημαντική μια διασταυρούμενη ελκυστικότητα. Η πολιτική ρητορική που τονίζει τα χαρακτηριστικά ενός μόνο φύλου είναι επικίνδυνη, καθώς μπορεί να αποξενώσει ή απλώς να αποτύχει να συγκεντρώσει την προσοχή των περισσότερων ψηφοφόρων. Για παράδειγμα, οι ανδρόγυνοι είναι και πολύ αρρενωποί και πολύ θηλυκοί και είναι πιθανό να προτιμούν μια δέσμη πιο ισορροπημένων κατά φύλο προτάσεων πολιτικής.

Η απόδοση του Trump στους ανεξάρτητους ψηφοφόρους δείχνει πόσο ο μονόπλευρος ανδρισμός του μπορεί να βλάπτει τις προοπτικές του. Στο παρασκήνιο, το αρρενωπό στυλ ηγεσίας του Trump θα πρέπει να απευθύνεται σε ανεξάρτητους -η προαναφερθείσα δημοσκόπηση από το Quinnipiac δείχνει ότι η πλειοψηφία των ανεξάρτητων συμφωνούν ότι οι ηγέτες πρέπει να κάνουν το δικό τους και να μην ανησυχούν για το τι λένε οι άλλοι, και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται έναν ηγέτη που θα πει ή θα κάνει το οτιδήποτε για να διορθώσει τα προβλήματα. Στην έρευνά μου το 2011, το ήμισυ των ανεξάρτητων κατέγραψε υψηλή περιεκτικότητα σε αρρενωπότητα, αλλά μόνο το 25% είχαν αποκλειστικά αρρενωπές προσωπικότητες. Ο Trump θα πρέπει να κερδίσει αυτή την ομάδα, και όντως το κάνει - πρόσφατη έρευνα του Reuters/Ipsos [15] δείχνει ότι το 23% των πιθανώς ανεξάρτητων ψηφοφόρων υποστηρίζουν Trump, σχεδόν ακριβώς ό, τι θα περίμενε κανείς από το ακραίο κατά φύλο μήνυμά του. Ωστόσο, είναι οι ανεξάρτητοι ψηφοφόροι που ίσως να είναι ανοικτοί στο στυλ του, αλλά που δεν είναι αποκλειστικά αρρενωποί όπως χρειάζεται για να κερδίσει.

Ο δρόμος για τη νίκη δεν είναι κλειστός για τον Trump, αλλά η πορεία του θα είναι μακράν καλύτερη αν μαλακώσει το σχεδόν αποκλειστικά αρρενωπό στυλ του. Αν θέλει να φτάσει πέρα από το σημερινό μερίδιό του στους ανεξάρτητους και ισχυρά αρρενωπούς τύπους προσωπικότητας, έχει λίγες άλλες επιλογές. Ο Trump πάντα απέρριπτε κατηγορηματικά την ιδέα ότι θα αλλάξει τον εαυτό του και την συμπεριφορά του για τις γενικές εκλογές, αλλά στην πρόσφατη ομιλία του που ζήτησε συγνώμη για την πρόκληση προσωπικού πόνου με την ρητορική της εκστρατείας του, επέδειξε τουλάχιστον μια μικρή κατανόηση, μια επιθυμία να απαλύνει τα πληγωμένα συναισθήματα, και ευαισθησία προς άλλους. Είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς, αλλά ο Trump μπορεί τελικά να δείξει την θηλυκή πλευρά του.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2016-09-11/gendere...

Σύνδεσμοι:
[1] https://global.oup.com/academic/product/masculinity-femininity-and-ameri...
[2] https://twitter.com/realdonaldtrump/status/614807981188710401
[3] http://www.weeklystandard.com/hillary-we-must-empathize-with-americas-en...
[4] https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&...
[5] http://garote.bdmonkeys.net/bsri.html
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/2015-08-12/true-grit
[7] https://www.foreignaffairs.com/articles/western-europe/2016-07-19/expand...
[8] https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-07-26/developments-gender-gap
[9] http://www.pewresearch.org/fact-tank/2016/07/28/a-closer-look-at-the-gen...
[10] https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&cad=rja&...
[11] https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&cad=rja&...
[12] https://www.foreignaffairs.com/articles/2000-01-01/campaign-2000-promoti...
[13] https://www.qu.edu/images/polling/us/us04052016_Uyc58gw.pdf
[14] https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&cad=rja&...
[15] http://elections.huffingtonpost.com/pollster/polls/ipsos-reuters-25002

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition