Πώς οι ακροδεξιές ιδέες διεθνοποιούνται

Από τη γέννησή της μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, η ENR συγκέντρωσε λίγη προσοχή από την αμερικανική δεξιά, παρά το γεγονός ότι δημιούργησε αναστάτωση στην Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η έλλειψη ενδιαφέροντος στην δεξιά της κύριας τάσης, είναι εύκολο να κατανοηθεί. Η ENR απορρίπτει σχεδόν κάθε στοιχείο του αμερικανικού συντηρητισμού [7], συμπεριλαμβανομένου του καπιταλισμού, του χριστιανισμού, και της υποστήριξης της διεθνούς ηγεμονίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι το κίνημα δεν έχει λάβει παρά επιπόλαιη προσοχή από τα κυριότερα αμερικανικά συντηρητικά μέσα [μαζικής ενημέρωσης] όπως το [περιοδικό] National Review.

Η ριζοσπαστική δεξιά στις Ηνωμένες Πολιτείες απέδειξε ομοίως ελάχιστη επίγνωση για την ENR μέχρι πρόσφατα. Αυτό ήταν επίσης κατανοητό, δεδομένου του γλωσσικού φραγμού -τα κείμενα του de Benoist και άλλων ως επί το πλείστον ήταν αμετάφραστα- και της έλλειψης ενδιαφέροντος της ENR για την εγχώρια πολιτική των ΗΠΑ. Η προσεκτική αποφυγή του διαφανούς ρατσισμού από τον de Benoist τον έφερε σε αντίθεση με τους λευκούς εθνικιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίοι φορούσαν τον ρατσισμό τους στα πέτα τους.

Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, οι ιδέες της ENR έγιναν πιο γνωστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, χάρη κυρίως στην ανακάλυψη του κινήματος από σημαντικές προσωπικότητες στην αμερικανική άκρα δεξιά. Ο Faye μίλησε στο συνέδριο της «Αμερικανικής Αναγέννησης» (American Renaissance), το οποίο διοργανώθηκε από τον εξέχοντα λευκό εθνικιστή Jared Taylor, και το 2013, ο Benoist απευθύνθηκε σε συνέδριο που διοργάνωσε το think tank του Richard Spencer, το Ινστιτούτο Εθνικής Πολιτικής (National Policy Institute).

Τα ιδρύματα που συνδέονται με το alt-right εργάζονται τώρα για να μεταφράσουν τα βιβλία από τους στοχαστές της ENR στα αγγλικά. Η εκδοτική εταιρεία Arktos Media έχει καταρτίσει έναν μεγάλο κατάλογο αυτών των μεταφράσεων και είναι τώρα μέρος της πρόσφατα ιδρυθείσας AltRight Corporation, η οποία έχει γίνει ένα σημαντικό κέντρο πνευματικής προπαγάνδας. Η Arktos δημοσίευσε έργα του de Benoist και του Faye, του Γαλλο-γερμανού ιδεολόγου της ENR, Pierre Krebs, και προηγούμενων δεξιών ριζοσπαστών όπως ο Ιταλός φιλόσοφος Julius Evola.

Αυτές οι ευρωπαϊκές ιδέες βρίσκουν ένα δεκτικό κοινό στις Ηνωμένες Πολιτείες για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι η φθίνουσα νομιμοποίηση του συντηρητισμού της κύριας τάσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, που οδήγησε σε αναζήτηση δεξιών εναλλακτικών ως προς αυτό που θεωρείται ολοένα και περισσότερο ως απολιθωμένη και αναχρονιστική ιδεολογία. Ιδέες που ελήφθησαν από την ENR είναι επίσης χρήσιμες για όσους επιθυμούν να δώσουν μια πνευματική λάμψη σε ωμές ρατσιστικές συμπεριφορές.

ΕΝΑ ΔΙΕΘΝΕΣ ALT-RIGHT;

Η επιρροή της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς στους ομολόγους της στις ΗΠΑ εκτείνεται πλέον πέρα από εργασίες της πολιτικής θεωρίας. Η χρήση του όρου «ταυτότητα» για να περιγράψει τους Αμερικανούς λευκούς εθνικιστές -ένας ρητορικός μηχανισμός που γίνεται ολοένα και συχνότερος μεταξύ των ιδεολόγων του alt-right και χρησιμεύει για να κάνει πιο ήπια την εικόνα του κινήματος- υιοθετείται ομοίως από την Ευρώπη.

Το alt-right δανείζει επίσης τις τακτικές ακτιβισμού που τελειοποιήθηκαν από την ευρωπαϊκή άκρα δεξιά. Έχοντας φανερά μάθει ένα μάθημα από την διαδήλωση της Charlottesville -που ήταν μια μεγάλη ήττα προπαγάνδας για το alt-right- το κίνημα στρέφεται ολοένα και περισσότερο στους λεγόμενους flash mobs (στους ξαφνικούς όχλους). Αντί να αναγγέλλουν τις δραστηριότητές τους μήνες εκ των προτέρων και να δίνουν στους αντιπάλους τους την δυνατότητα να οργανωθούν, οι οπαδοί του alt-right συγκροτούνται γρήγορα, δηλώνουν το μήνυμά τους και διασκορπίζονται προτού κινητοποιηθούν οι αντι-διαδηλωτές -μια μέθοδος που το ευρωπαϊκό κίνημα της ταυτότητας έχει χρησιμοποιήσει εδώ και χρόνια. Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά έχει με την σειρά της υιοθετήσει τακτικές που πρωτοεμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως το διαδικτυακό τρολλάρισμα.

Δεν πρέπει να υπερεκτιμούμε την σημασία αυτών των αυξανόμενων ομοιοτήτων, και θα ήταν υπερβολή στο σημείο αυτό να μιλάμε για ένα ενιαίο, παγκόσμιο ακροδεξιό κίνημα. Ωστόσο, τα μέλη της ριζοσπαστικής δεξιάς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού γίνονται όλο και πιο έμπειρα στο να δανείζουν οι μεν τις ιδέες στους δε, και να μαθαίνουν από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του άλλου. Όσοι μελετούν αυτά τα φαινόμενα πρέπει να διατηρούν μια διεθνή προοπτική. Εάν μια δεξιά ιδέα, τακτική ή ρήση, αποδειχθεί επιτυχής σε ένα περιβάλλον, πιθανότατα θα εμφανιστεί και σε άλλα.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2017-10-27/european-roots...