Είναι ο εμπορικός πόλεμος η μόνη επιλογή;

Οι κατηγορίες των αμερικανικών εξαγωγών προς την Κίνα που περιλαμβάνουν πιο προηγμένες τεχνολογίες (όπως οι ημιαγωγοί και τα αεροσκάφη) ή που είναι κρίσιμες για την επισιτιστική ασφάλεια (όπως η σόγια) ή την ενεργειακή ασφάλεια [3] (όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και ο άνθρακας), είναι πιο περίπλοκο να περιληφθούν σε μια λευκή λίστα από την άποψη του Πεκίνου. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ο μοναδικός παραγωγός αυτών των αγαθών ή εάν δεν ήταν δυνατό η Κίνα να τα συσσωρεύσει, και να της δοθεί έτσι αρκετός χρόνος για να προσαρμοστεί σε διαταραχές εφοδιασμού όπως ένα εμπάργκο, τότε το Πεκίνο θα μπορούσε να βρει αυτά τα προϊόντα ακατάλληλα για μια λευκή λίστα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Κίνα μπορεί να βρει πολλούς εναλλακτικούς προμηθευτές για τα περισσότερα από αυτά τα προϊόντα. Μπορεί επίσης να τα συσσωρεύσει, να στραφεί σε υποκατάστατες εισροές ή να αντισταθμίσει με άλλο τρόπο τους κινδύνους ενός αποκλεισμού από τις ΗΠΑ. Συνεπώς, το υψηλό μερίδιο των ΗΠΑ στις εισαγωγές της Κίνας δεν αποκλείει αναγκαστικά την δυνατότητα για μια λευκή λίστα.

RHODIUM GROUP
-------------------------------------------------------------------------------------------

Με το να συνεργαστούν για τον εντοπισμό των τομέων εμπορίου στους οποίους τα διαφορετικά πολιτικά, αναπτυξιακά και στρατηγικά μοντέλα δεν δημιουργούν κινδύνους εθνικής ασφάλειας, η Ουάσινγκτον και το Πεκίνο, μαζί με άλλες προηγμένες οικονομίες, μπορούν να μειώσουν το κόστος της αποδέσμευσης.

ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΟΜΕΝΟΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ

Σε περιοχές όπου οι προηγμένες οικονομίες πιστεύουν ότι η παλίρροια του κρατισμού στην Κίνα απαιτεί υψηλότερα αναχώματα, ο στόχος θα πρέπει να είναι η ειρηνική αποδέσμευση και όχι οι στρατιωτικές απειλές που θα διαταράξουν τα 40 χρόνια παγκόσμιας οικοδόμησης δικτύων. Θα υπάρχουν πολλοί τομείς στους οποίους η δραστηριότητα που προηγουμένως ενθαρρυνόταν ίσως να μην θεωρείται πλέον ενδεδειγμένη ή μπορεί να χρειαστεί να περιοριστεί. Για παράδειγμα, περιμένοντας την σύγκλιση της Κίνας με τα πρότυπα της οικονομίας της αγοράς, οι Ηνωμένες Πολιτείες από το 2000 επέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την ανεμπόδιστη απόκτηση αμερικανικών επιχειρήσεων από τους Κινέζους, κάτι που κανονικά δεν θα επιτρεπόταν μεταξύ αντιπάλων. Πράγματι, δεν υπήρχαν καλύτερες αποδείξεις για τις φιλελεύθερες προθέσεις και τις ελπίδες των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στην Κίνα από το άνοιγμά τους στις εξαγορές. Σε πλήθος τομέων όπου η Κίνα απαγορεύει ή περιορίζει την ξένη συμμετοχή -ενέργεια, υποδομές, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, αυτοκίνητα, μέσα μαζικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας και άλλα- οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες του ΟΟΣΑ διατήρησαν μια σε μεγάλο βαθμό ανοικτή πόρτα. Η βάση δεδομένων του Rhodium Group για τις ξένες άμεσες επενδύσεις μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας [4] το καθιστά σαφές. Μέτρα ανοικτότητας μεταξύ της Κίνας και εκείνων των εθνών δείχνουν πόσο πολύ διαφορετικά παραμένουν τα επίπεδα ανοικτότητάς τους σήμερα.

RHODIUM GROUP
----------------------------------------------------------------------------------------

Εάν η Κίνα δεν είχε υιοθετήσει την σύγκλιση στο παρελθόν, οι προηγμένες οικονομίες δεν θα είχαν ανοίξει τις πόρτες τους τόσο πολύ όσο το έκανα για να προχωρήσει το εμπόριο και οι επενδύσεις. Αν η Κίνα απομακρυνθεί από το μοντέλο του ΟΟΣΑ [5] σήμερα, τότε αυτοί οι πρώην εταίροι θα επιμείνουν στην αμοιβαιότητα για το μέλλον, και θα επανεξετάσουν την υπάρχουσα δραστηριότητα του παρελθόντος. Η μη σύγκλιση της Κίνας είναι εμφανής σε πολιτικές όπως η «Made in China 2025», η οποία προαποφασίζει τα μερίδια αγοράς για εγχώριες και ξένες επιχειρήσεις αντί να αφήνει το αποτέλεσμα στις δυνάμεις της αγοράς. Ο ανταγωνισμός βρίσκεται στην ρίζα της αμερικανικής οικονομικής και πολιτικής κουλτούρας, και στην κουλτούρα σχεδόν κάθε άλλης προηγμένης οικονομίας. Αν η Κίνα απομακρυνθεί από αυτό, τότε τα Δυτικά έθνη θα στραφούν φυσικά από την διαχειριζόμενη εναρμόνιση σε κάτι πιο αυτοπροστατευτικό.

Τι θα απαιτούσε αυτή η στροφή; Πρώτον, αντί να θεωρούν τις επενδύσεις γενικά ως καλόπιστες μέχρι να αποδειχθεί ότι είναι κάτι άλλο, οι αναπτυγμένες χώρες είναι πιθανό να αντιστρέψουν το βάρος της απόδειξης και να ζητήσουν από τις επιχειρήσεις που προέρχονται από μη συγκλίνοντα έθνη να αποδείξουν την φιλικότητά τους προς την αγορά κατά περίπτωση. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται την ανάλυση του κόστους κεφαλαίου μιας επιχείρησης, των κανόνων εταιρικής διακυβέρνησης, των εσωτερικών ποσοστών απόδοσης ή άλλων μεταβλητών που μπορούν να αλλοιωθούν από την βαριά κρατική κινέζικου τύπου παρέμβαση [6].