Secure ConnectionΗ εγγύηση εργασίας κοστίζει πολύ λιγότερο από όσο η ανεργία
Μια τολμηρή πολιτική όχι μόνο για να ξεπεραστεί η κρίση αλλά να βγούμε από αυτήν καλύτεροι
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Η εγγύηση εργασίας δεν πρέπει να είναι ένα μέτρο της κρίσης αλλά μια μόνιμη πολιτική, διότι η ανεργία καταστρέφει τις κοινότητες ακόμη και όταν οι οικονομίες είναι σχετικά ισχυρές. Η εγγύηση θα αναγνωρίζει ένα νομικά εκτελεστό δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή εργασία για οποιονδήποτε σε ηλικία εργασίας.
Η PAVLINA R. TCHERNEVA είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Οικονομικών στο Bard College, ερευνητής του Levy Economics Institute και συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο The Case for a Job Guarantee [1] (Polity, 2020), του οποίου αυτό το κείμενο αποτελεί προσαρμογή. Ακολουθήστε την στο Twitter @ptcherneva [2].
Η έρευνά μας στο Levy Economics Institute [9] δείχνει ότι ένα μεγάλο πρόγραμμα εγγύησης θέσεων εργασίας, το οποίο θα απασχολεί 15 εκατομμύρια άτομα στα 15 δολάρια την ώρα με παροχές, θα ενίσχυε μόνιμα την οικονομική ανάπτυξη κατά 550 δισεκατομμύρια δολάρια (περισσότερο από 2,5% του ΑΕΠ) και την απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα από τρία έως τέσσερα εκατομμύρια θέσεις εργασίας, χωρίς να προκαλεί πληθωρισμό. Θα παρέχει σημαντική ανακούφιση στους κρατικούς προϋπολογισμούς και θα μειώσει τις συνολικές δαπάνες πρόνοιας σε άλλα προγράμματα. Το τίμημα; Μόνο 1,3% του ΑΕΠ -όχι υψηλό τίμημα για πλήρη απασχόληση, σταθερότητα τιμών και οικονομική ασφάλεια. Η επίπτωση από την COVID-19 μπορεί να απαιτεί το πρόγραμμα να είναι μεγαλύτερο από το προηγουμένως αναμενόμενο, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η κυβέρνηση και η κοινωνία θα πληρώσουν την ανεργία. Το ερώτημα είναι το πώς: εάν το κάνει παρέχοντας αξιοπρεπείς ευκαιρίες εργασίας ή διατηρώντας μια οικονομία στην οποία μάζες ανθρώπων θα παραμένουν άνεργοι.
Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ
Τα προγράμματα του New Deal έκαναν τεράστια διαφορά στην ζωή των Αμερικανών. Όπως επισήμανε ο καθηγητής Νομικής και Οικονομικών του Πανεπιστημίου Rutgers, Philip Harvey [10], η βραχύβια Διοίκηση Πολιτικών Έργων (Civil Works Administration, CWA) ήταν τόσο δημοφιλής που οι εργαζόμενοι άρχισαν να θεωρούν τις θέσεις εργασίας και τα έργα που προσέφερε ως ευκαιρίες που τους όφειλε η κυβέρνηση. Η πρωταρχική αντίθεση στο πρόγραμμα προήλθε από ρατσιστές εργοδότες και αγρότες στον Νότο, οι οποίοι ήθελαν να είναι σε θέση να πληρώνουν μισθούς φτώχειας στους εργαζομένους -ειδικά στους μαύρους και στους μετανάστες εργάτες. Όμως, όπως σημείωσε ο Harvey, το πρόγραμμα ήταν τόσο δημοφιλές που αμφότεροι ο Roosevelt και ο συντηρητικός διευθυντής προϋπολογισμού του, Lewis Douglas (που δεν ήταν φιλικός προς την CWA), πίστευαν ότι αν είχαν επανεγκρίνει ξανά το πρόγραμμα, ίσως να μην μπορούσαν ποτέ να το τερματίσουν.
Σήμερα, οι η εγγύηση της εργασίας [11] πηγαίνει πολύ καλά στις δημοσκοπήσεις μεταξύ των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένων των βαθιά ρεπουμπλικανικών πολιτειών. Είναι μια από τις σπάνιες πολιτικές που απολαμβάνουν ευρεία διακομματική υποστήριξη [12] και η δημοτικότητά της εκτείνεται ακόμη και πέρα από [13] τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ίσως η πολιτική οφείλει την δημοτικότητά της στην βασική λογική του πυρήνα της: το να δοθεί εγγύηση του δικαιώματος στην εργασία είναι σαν να απορρίπτεται θεμελιωδώς η ιδέα ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε οικονομική δυσχέρεια, οι κοινότητες που βρίσκονται σε αναταραχή, και ένα περιβάλλον σε κίνδυνο είναι οι αναπόφευκτες παρενέργειες μιας οικονομίας της αγοράς. Καθώς ο κόσμος αντιμετωπίζει τις ζοφερές συνέπειες της COVID-19, θα μπορούσε να πάει χειρότερα από το να εμβολιαστεί ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες της μαζικής ανεργίας. Μια εγγύηση εργασίας θα αποτελούσε ένα μακρόχρονο βήμα προς την κατεύθυνση της οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-07-22/job-gua...
Σύνδεσμοι: