Μια κρίση εμπιστοσύνης

Αυτές οι εξουσίες πρέπει να τεθούν πέραν της κομματικής προσέγγισης. Ο Μπάιντεν θα μπορούσε να εκδώσει μια εκτελεστική εντολή που να απαιτεί από τους εθνικούς οργανισμούς ασφαλείας να τυποποιήσουν, να περιορίσουν και να αποσαφηνίσουν τα καθεστώτα διαβάθμισής τους. Το Κογκρέσο, από την πλευρά του, πρέπει να διαφυλάξει αυτά τα όρια στη νομοθεσία για να αποτρέψει μια οπισθοδρόμηση. Οι νομοθέτες έχουν μερικές φορές ασχοληθεί με το πρόβλημα της υπερβολικής διαφύλαξης μυστικών˙ για παράδειγμα, εισήγαγα και ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υπέγραψε [9] τον Νόμο για τη Μείωση της Υπερ-Διαβάθμισης το 2010, ο οποίος απαιτούσε από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας να αναπτύξει μια στρατηγική για να μειώσει την χρήση της επιμέλειας κειμένων. Αλλά πολύ συχνά, το Καπιτώλιο ήταν χαρούμενο να αφήνει τον Λευκό Οίκο να κάνει ό,τι θέλει. Το Κογκρέσο θα πρέπει να δημιουργήσει νέες εγγυήσεις για να διασφαλίσει ότι οι αποφάσεις σχετικά με την διαβάθμιση και την αδειοδότηση πρέπει να βασίζονται αποκλειστικά στην προστασία πηγών και μεθόδων. Το 2019, ο γερουσιαστής Mark Warner, Δημοκρατικός από την Βιρτζίνια, και η γερουσιαστής Susan Collins, Ρεπουμπλικανή από το Μαίην, πρότειναν ένα νομοσχέδιο που θα έκανε ακριβώς αυτό, αν και οι προοπτικές του παραμένουν ασαφείς [10]. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να το αγκαλιάσει. Δικομματικές μεταρρυθμίσεις όπως αυτές θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ότι τα μυστικά που κρατά η κυβέρνηση τα κρατά για καλό λόγο.

Ο εκλεγμένος πρόεδρος πρέπει επίσης να ξεκινήσει να αντιμετωπίζει την υπερβολική μυστικότητα των υπηρεσιών πληροφοριών σχετικά με το θεμελιώδες ερώτημα του πόσα γνωρίζουν για τους Αμερικανούς πολίτες. Η έλλειψη σαφήνειας εμπόδισε τους Αμερικανούς να έχουν μια ενημερωμένη εθνική συζήτηση σχετικά με τις προτεραιότητες των πληροφοριών και τροφοδότησαν συνωμοσιολογικές σκέψεις. Χάρη στις τροποποιήσεις του νόμου Foreign Intelligence Surveillance Act, για παράδειγμα, ο αριθμός των «στόχων» που παρακολουθούνται από προγράμματα επιτήρησης του Διαδικτύου έχει δημοσιοποιηθεί (204.968 [11] το 2019, σύμφωνα με έκθεση που συντάχθηκε από τον διευθυντή της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών), όμως, το πόσων Αμερικανών οι επικοινωνίες έχουν σαρωθεί παρεμπιπτόντως [12], δεν έχει [δημοσιοποιηθεί]. Παρομοίως, παρόλο που η συλλογή ενός εύρους επιχειρηματικών καταγραφών σύμφωνα με το άρθρο 215 του Patriot Act θα έπρεπε να σταματήσει όταν έληξε η εξουσιοδοτική νομοθεσία φέτος, δεν είναι σαφές εάν πράγματι έγινε έτσι [13] -ή εάν συνέχισε αυτό το πρόγραμμα με βάση έναν αμφιλεγόμενο ισχυρισμό ότι ο πρόεδρος δεν χρειάζεται εξουσιοδότηση του Κογκρέσου. Μια δικομματική συμφωνία για ανανέωση και μεταρρύθμιση αυτών των εξουσιών ήταν εφικτή, και τώρα πρέπει να επιτευχθεί. Αλλά εάν το Κογκρέσο δεν ενεργήσει, το κοινό αξίζει να γνωρίζει ότι ο εκτελεστικός κλάδος δεν συνεχίζει αυτό που το Κογκρέσο άφησε να λήξει.

Σε κάθε ένα από αυτά τα μέτωπα, θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια στην επόμενη διοίκηση. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να δώσει οδηγίες στους αξιωματούχους του για να συμμορφωθούν άμεσα με εκκρεμή νόμιμα αιτήματα [του τομέα] πληροφοριών από το Κογκρέσο. Θα πρέπει να λάβει μέτρα για να ρίξει φως στην συλλογή πληροφοριών που πραγματοποιείται εκτός των νόμιμων εξουσιοδοτήσεων του Κογκρέσου μέσω της Εκτελεστικής Εντολής 12333, μιας ελάχιστα κατανοητής εντολής που διέπει τις δραστηριότητες επιτήρησης των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Και πρέπει να συνεργαστεί με το Κογκρέσο για διμερείς μεταρρυθμίσεις στον Νόμο περί Εποπτείας των Ξένων Πληροφοριών (Foreign Intelligence Surveillance Act), ειδικά υπό το φως των ατελειών που αποκάλυψε η έκθεση ενός γενικού επιθεωρητή [14] στην διαδικασία απόκτησης ενταλμάτων επιτήρησης. Αυτές οι προσπάθειες για την βελτίωση της νομοθεσίας καταποντίστηκαν απότομα τον Μάιο του 2020, όταν το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε την αντίθεσή του [15] σε ήπιες μεταρρυθμίσεις. Μία προτεινόμενη τροπολογία ήταν να δοθεί μεγαλύτερος ρόλος σε έναν υπέρμαχο των πολιτικών ελευθεριών, ο οποίος θα εμφανιζόταν σε σημαντικές υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου Εποπτείας των Ξένων Πληροφοριών (Foreign Intelligence Surveillance Court), μια ιδέα της κοινής λογικής που θα προστατεύει τα συνταγματικά δικαιώματα των Αμερικανών.

ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ

Η μεταρρύθμιση δεν είναι ποτέ λαμπερή. Οι ηρωικές πρακτικές της πραγματικής κατασκοπείας, της υψηλού επιπέδου διεθνούς διπλωματίας, των αποφάσεων σχετικά με την στόχευση από drones και την αποστολή αεροπλανοφόρων -όλα το βρίσκουν πολύ πιο εύκολο να προσελκύσουν την προσοχή ενός προέδρου. Όταν μπαίνει στο Οβάλ Γραφείο, ο Μπάιντεν θα αντιμετωπίσει χιλιάδες άλλες απαιτήσεις, μερικές από αυτές τόσο στεγνές όσο η σκληρή δουλειά της διαφάνειας και της λογοδοσίας. Αλλά η υγιής πολιτική εξαρτάται από τις καλές πληροφορίες. Η νέα διοίκηση δεν πρέπει να πηγαίνει κατευθείαν στο καθήκον να κάνει δύσκολες επιλογές, ξεπερνώντας το έργο της συλλογής των πληροφοριών που χρειάζεται για να είναι σίγουρη ότι οι επιλογές της είναι οι σωστές.

Η συλλογή αυτών των πληροφοριών θα χρειαστεί μια επαγγελματική κοινότητα πληροφοριών, υποστηριζόμενη από την εμπιστοσύνη του κοινού και έχοντας η ίδια αυτοπεποίθηση, στην υποστήριξη ενός υπεύθυνου προέδρου. Αυτές οι αρχές έχουν μαζέψει σκόνη τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Εάν ο Μπάιντεν ελπίζει να πετύχει, θα πρέπει να τις επαναφέρει στην πιο εξέχουσα θέση.