Η άβολη αλήθεια για την Κίνα

Αυτή η ίδια διαδικασία πολιτικού εξαγνισμού βρίσκεται σε εξέλιξη στον τομέα της τεχνολογίας της Κίνας. Ο Xi έχει καταστείλει [24] περιεχόμενο βιντεοπαιχνιδιών˙ επέκρινε [25] εταιρείες τεχνολογίας για ανεπαρκή λογοκρισία παράνομου υλικού στις πλατφόρμες τους˙ και προσπάθησε να διασφαλίσει ότι οι τεχνολογικοί ηγέτες της χώρας δεν θα γίνουν ανεξάρτητες πηγές πολιτικής επιρροής. Μερικοί από τους πιο γνωστούς ηγέτες της τεχνολογίας της Κίνας έχουν επικρίνει ανοιχτά την κυβερνητική παρέμβαση και αντιμετώπισαν δρακόντειες απαντήσεις. Όταν, στα τέλη του 2020, ο ιδρυτής της Alibaba, Jack Ma, επέκρινε την κινεζική γραφειοκρατία για τις προσπάθειές της στην ρύθμιση περίπλοκων προβλημάτων και για την καταστολή της καινοτομίας, η προγραμματισμένη αρχική δημόσια προσφορά της fintech εταιρείας του, Ant Financial, αποσύρθηκε λίγες μέρες αργότερα. Στην συνέχεια, τον Μάιο του 2021, το Πεκίνο κινήθηκε εναντίον του πανεπιστημίου του Ma, [που είναι] ένα ανταγωνιστικό επιχειρηματικό πρόγραμμα κατάρτισης για επιχειρηματίες, τον απομάκρυνε από πρόεδρο και δεσμεύτηκε να αλλάξει το πρόγραμμα σπουδών. (Σύμφωνα με μια έκθεση, το ΚΚΚ ανησυχούσε [26] ότι ο Μα δημιουργούσε ένα αποκλειστικό δίκτυο που θα μπορούσε κάπως να αμφισβητήσει το ΚΚΚ). Όταν ο Wang Xing, Διευθύνων Σύμβουλος της υπηρεσίας παράδοσης φαγητού Meituan, μοιράστηκε ένα ποίημα της δυναστείας Τανγκ που επεσήμαινε την ανοησία του πρώτου αυτοκράτορα της Κίνας ο οποίος προσπάθησε να εξασφαλίσει την εξουσία του καίγοντας βιβλία και καταπιέζοντας τους διανοούμενους (υποτίθεται ως καλυμμένη κριτική κατά του Xi), η μετοχή της Meituan βούλιαξε. Ένας-ένας, οι κορυφαίοι τεχνολογικοί επιχειρηματίες της χώρας —ο Μα, ο Zhang Yiming της ByteDance, ο Huang Zheng της Pinduoduo, ο Pony Ma της Tencent— είτε έχουν υποχωρήσει από την ηγεσία των εταιρειών που ίδρυσαν είτε απομακρύνθηκαν από τα φώτα της δημοσιότητας.

ΔΥΟ ΚΙΝΕΣ

Οι Κινέζοι ηγέτες έχουν υιοθετήσει μια αντίληψη περί αναπόφευκτου σχετικά με την συνεχιζόμενη οικονομική άνοδο της χώρας. Η Κίνα έχει επιτύχει σίγουρα εντυπωσιακά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένων 16 ετών διψήφιας ανάπτυξης. Τον Φεβρουάριο, ο Xi Jinping κήρυξε τη νίκη στην εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας (ορίζεται [27] ως η επιβίωση με 28 δολάρια τον μήνα ή λιγότερο). Ωστόσο, λίγο καιρό πριν, ο πρωθυπουργός Li Keqiang είχε σοκάρει [28] Κινέζους πολίτες αποκαλύπτοντας ότι η χώρα είχε περισσότερους από 600 εκατομμύρια ανθρώπους -το 40% του πληθυσμού- να ζουν με 140 δολάρια τον μήνα ή λιγότερο. Ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς του Xi, το Πεκίνο δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την επίμονη ανισότητα που χαρακτηρίζει το κοινωνικοοικονομικό τοπίο της χώρας: στην πραγματικότητα η Κίνα αποτελείται από δύο Κίνες.

Το κορυφαίο 1% στην Κίνα έχει [29] μεγαλύτερο μερίδιο πλούτου από το κατώτατο 50% και μια έκθεση της κεντρικής τράπεζας της Κίνας το 2019 αποκάλυψε [30] ότι μεταξύ 30.000 αστικών οικογενειών που ρωτήθηκαν, το 20% κατείχε το 63% των συνολικών περιουσιακών στοιχείων, ενώ το κάτω 20% κατείχε μόλις στο 2,6% [του πλούτου]. Σε όλη την Κίνα, το κορυφαίο 20% κερδίζει 10,2 φορές περισσότερο [31] αυτό που κερδίζει το φτωχότερο 20%. Ως αποτέλεσμα, ο συντελεστής Gini της Κίνας (ένα μέτρο ανισότητας που κυμαίνεται από μηδέν έως ένα) έφτασε τα 0,47, μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο και πολύ πέρα από το επίπεδο που οι ίδιοι οι Κινέζοι αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν [32] ότι θα ήταν αποσταθεροποιητικό.

Ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου υποδηλώνει ότι μια τέτοια ανισότητα οφείλεται στις εκπαιδευτικές ανισότητες και στους συνεχιζόμενους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία (καθώς και στις τεχνολογικές αλλαγές που έχουν αυξήσει τους μισθούς των πιο ειδικευμένων εργαζομένων). Ο οικονομολόγος του Στάνφορντ, Scott Rozelle, παρουσίασε λεπτομερώς [33] τις αποτυχίες του Πεκίνου στο να εκμεταλλευθεί εκπαιδευτικές ευκαιρίες -όσον αφορά τόσο την πρόσβαση όσο και την ποιότητα- απαραίτητες για πολλούς στην αγροτική Κίνα ώστε να μπορούν να συμμετέχουν αποτελεσματικά στην ταχέως αναδυόμενη τεχνολογική επανάσταση της χώρας. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι σημαντικές: τα υψηλά επίπεδα εισοδηματικής ανισότητας μπορούν να περιορίσουν την οικονομική ανάπτυξη και την βιωσιμότητα, να αποδυναμώσουν τις επενδύσεις στην υγεία και την εκπαίδευση, και να επιβραδύνουν την οικονομική μεταρρύθμιση.

ΤΑ ΚΟΣΤΗ

Το κόστος μιας τέτοιας πολιτικής και οικονομικής αποψίλωσης σημαντικών τομέων της κινεζικής κοινωνίας μπορεί να είναι λεπτό, αλλά μακροπρόθεσμα, θα είναι βαθύ. Αρνούμενο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και μην επιτρέποντάς τους την ικανότητα να επιλέξουν την δική τους πορεία, το Πεκίνο διακινδυνεύει [34] ένα μέλλον χαμηλότερου ΑΕΠ, χαμηλότερων γεννήσεων και μεγαλύτερων κοινωνικών συγκρούσεων. Η επίμονη εισοδηματική ανισότητα περιορίζει την ικανότητα των Κινέζων αξιωματούχων να καθοδηγούν την υγιή εγχώρια κατανάλωση και ανάπτυξη. Η απαίτηση για ιδεολογική πίστη κινδυνεύει να οδηγήσει σε παρατεταμένη διαρροή εγκεφάλων. Μια έρευνα για τους πολίτες του Χονγκ Κονγκ ηλικίας μεταξύ 15 και 30 ετών αποκάλυψε [35] ότι το 57,5% ήθελε να μεταναστεύσει αν ήταν δυνατόν. Μια ξεχωριστή έρευνα για ενήλικες στο Χονγκ Κονγκ διαπίστωσε [36] ότι το 42,3% θα ήθελε να μεταναστεύσει. Το 2019, περισσότεροι από 50.000 έφυγαν από το Χονγκ Κονγκ λόγω πολιτικών ανησυχιών. Και η ήδη περιορισμένη ικανότητα του Πεκίνου να προσελκύει κορυφαία επιστημονικά και άλλα πνευματικά ταλέντα, θα υποφέρει περαιτέρω καθώς οι ξένοι παρακολουθούν τις επιθέσεις κατά των κορυφαίων επιχειρηματιών και μελετητών της Κίνας.