Για να προστατέψετε την Ευρώπη, αφήστε την Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ —αμέσως

Τον Ιούλιο, οι επικεφαλής των 31 χωρών του ΝΑΤΟ θα συνέλθουν στο Βίλνιους, στην Λιθουανία, για μια σύνοδο κορυφής -την τέταρτη μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όπως σε καθεμία από τις τρεις τελευταίες [συνόδους], οι εργασίες θα κυριαρχηθούν από το πώς να αντιμετωπιστεί η σύγκρουση. Οι ηγέτες των χωρών θα εξετάσουν τι χρειάζεται το Κίεβο για να συνεχίσει να πολεμά και τι μπορούν να προσφέρουν τα κράτη τους. Θα καλωσορίσουν την Φινλανδία, η οποία προσχώρησε τον Απρίλιο, με αφορμή την εισβολή. Θα συζητήσουν την εκκρεμούσα αίτηση της Σουηδίας. Έχουν προσκαλέσει τον Ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, οπότε θα συζητήσουν και την υποψηφιότητα της Ουκρανίας. Αν το παρελθόν είναι πρόλογος, θα επιβεβαιώσουν ότι το Κίεβο βρίσκεται σε καλό δρόμο για να ενταχθεί στον οργανισμό.

Ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, στο Κίεβο, τον Απρίλιο του 2023. Ukrainian Presidential Press Service / Handout / Reuters
--------------------------------------------------

«Όλοι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ συμφώνησαν ότι η Ουκρανία θα γίνει μέλος», δήλωσε τον Απρίλιο ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ. «Το μέλλον της Ουκρανίας βρίσκεται στο ΝΑΤΟ».

Οι Ουκρανοί, ωστόσο, το έχουν ακούσει αυτό πολλές φορές στο παρελθόν. Κατά το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων δύο δεκαετιών, το Κίεβο επεδίωκε την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Και κατά το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων δύο δεκαετιών, το ΝΑΤΟ το άφησε να στριφογυρίζει στον άνεμο. Το 2008, η συμμαχία υποσχέθηκε ότι τελικά θα αφήσει την Ουκρανία να μπει, αλλά ποτέ δεν εξέτασε σοβαρά την αίτηση του Κιέβου. Αντ' αυτού, κατέληξε πρώτα στο συμπέρασμα ότι η αποδοχή της χώρας δεν άξιζε την ζημιά στις Δυτικο-Ρωσικές σχέσεις. Στην συνέχεια, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από το Κρεμλίνο το 2014, το ΝΑΤΟ αποφάσισε ότι η ένταξη της Ουκρανίας θα απαιτούσε πάρα πολλά από την συμμαχία και με πολύ λίγα ως ανταπόδοση.

Αλλά αυτό ήταν πριν η Ρωσία ξεκινήσει την εισβολή πλήρους κλίμακας. Στους 15 μήνες που μεσολάβησαν από τότε, όλα άλλαξαν. Οι δεσμοί της Δύσης με την Ρωσία ξηλώθηκαν ταχέως. Τα κράτη του ΝΑΤΟ άρχισαν να γεμίζουν την Ουκρανία με στρατιωτική βοήθεια. Το Κίεβο χρησιμοποίησε αυτήν την βοήθεια για να σταματήσει τις επιθέσεις της Ρωσίας και να απωθήσει την χώρα. Αυτό ανάγκασε το Κρεμλίνο να καταναλώσει πυρομαχικά και εξοπλισμό με εκπληκτικό ρυθμό, υποβαθμίζοντας την συνολική ισχύ της Ρωσίας. Με τον τρόπο αυτό, η Ουκρανία απέδειξε ότι δεν αποτελεί αφαίμαξη για το ΝΑΤΟ, αλλά, στην πραγματικότητα, ένα απίστευτο πλεονέκτημα. Το ΝΑΤΟ υπάρχει για να συμβάλλει στην προστασία της Ευρώπης, και από τότε που ξεκίνησε η εισβολή της Μόσχας, κανένα άλλο κράτος δεν έχει κάνει περισσότερα για να κρατήσει την Ευρώπη ασφαλή.

Και παρόλα αυτά δεν υπάρχει ακόμη καμία πραγματική κίνηση προς την κατεύθυνση της ένταξης της χώρας στον οργανισμό. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ίσως να έχουν πάψει να ανησυχούν για την διατήρηση καλών σχέσεων με τη Μόσχα, αλλά ανησυχούν για την διεύρυνση του πολέμου στις χώρες τους, και θεωρούν την είσοδο στο ΝΑΤΟ ως έναν σίγουρο τρόπο κλιμάκωσης. Η συνθήκη του οργανισμού, άλλωστε, δηλώνει ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επίθεση εναντίον όλων. Και ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει καταστήσει σαφές ότι ο οργανισμός είναι η μεγαλύτερος εχθρός του. Φοβούνται ότι θα μπορούσε να διευρύνει τον πόλεμο αν εισέλθει η Ουκρανία.

Αυτοί οι φόβοι, ωστόσο, είναι εντελώς λανθασμένοι. Σε αντίθεση με μια δημοφιλή παρανόηση, η συνθήκη του ΝΑΤΟ δεν απαιτεί από τα μέλη να στέλνουν στρατεύματα για να υπερασπιστούν ένα κράτος του ΝΑΤΟ που έχει δεχθεί επίθεση. Και η ιδέα ότι ο Πούτιν θα κλιμακώσει ουσιαστικά επειδή η Ουκρανία προσχώρησε στην συμμαχία αντανακλά μια παρανόηση της πρόσφατης ιστορίας. Τα ευρωπαϊκά κράτη πέρασαν χρόνια αγνοώντας την αίτηση της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ ακριβώς για να αποφύγουν τον ανταγωνισμό με τη Μόσχα -και με ακριβώς μηδενικό αποτέλεσμα.

Είναι καιρός, λοιπόν, να αφήσουμε την Ουκρανία να ενταχθεί -όχι νωρίτερα ή αργότερα, αλλά τώρα. Με την είσοδό της στην συμμαχία, η χώρα θα εξασφαλίσει το μέλλον της ως μέρος της Δύσης και μπορεί να είναι σίγουρη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα συνεχίσουν να την βοηθούν να πολεμάει κατά της Μόσχας. Η Ευρώπη, επίσης, θα αποκομίσει οφέλη για την ασφάλεια επιτρέποντας στην Ουκρανία να ενταχθεί στην συμμαχία. Είναι πλέον προφανές ότι η ήπειρος δεν είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της και ότι οι πολιτικοί της έχουν σε μεγάλο βαθμό υπερεκτιμήσει την ασφάλειά της. Πράγματι, η Ευρώπη δεν θα είναι ποτέ ασφαλής από την Ρωσία μέχρι να μπορέσει να σταματήσει στρατιωτικά τις επιθέσεις της Μόσχας. Και κανένα κράτος δεν είναι πιο κατάλληλο για να το κάνει αυτό από την Ουκρανία.

Με τη μαζική υποστήριξή της προς την Ουκρανία κατά τους τελευταίους 15 μήνες, η συμμαχία έχει στην ουσία ήδη πληρώσει όλα τα κόστη της εισδοχής της Ουκρανίας. Με το να επιτρέψει στην χώρα να ενταχθεί τώρα, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να αρχίσει να αποκομίζει τα οφέλη. Η Ουκρανία είναι η καλύτερη ελπίδα της ηπείρου για την αποκατάσταση της ειρήνης και του κράτους δικαίου στις ανατολικές πλευρές του ΝΑΤΟ. Θα πρέπει να την καλωσορίσουμε και να την αγκαλιάσουμε.

ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΣΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ