Ο νέος γαλλικός σοσιαλισμός

Σήμερα, ο Ολάντ είναι ο φορέας ενός σαφούς - αν και ουτοπικού -οράματος που συμμερίζονται πολλοί Ευρωπαίοι. Είναι το όραμα μιας κοινωνίας φυλετικά και θρησκευτικά πολυμορφικής αλλά κοινωνικά ενωμένης, όπου η ανισότητα του εισοδήματος είναι ελάχιστη, η βιωσιμότητα των δημόσιων μεταφορών αντικαθιστά τα αυτοκίνητα, η ενέργεια είναι ανανεώσιμη και καταναλώνεται με μέτρο και όλοι εργάζονται και κανείς δεν έχει εγκαταλειφθεί από το γενναιόδωρο χέρι του κράτους πρόνοιας. Προηγούμενες σοσιαλιστικές κυβερνήσεις κλονίστηκαν λόγω της αδυναμίας τους να δημιουργήσουν ανάπτυξη, σε αντίθεση με το να προχωρήσουν απλώς σε μια ανακατανομή. Ο Ολάντ και ο Μοσκοβισί είναι γνώστες αυτών των ιστοριών και, εκ των υστέρων, αυτό είναι ίσως ό, τι προσπαθούσαν να υποστηρίξουν στο αμφιθέατρο: ότι η ίση κατανομή του εισοδήματος – ο σοσιαλισμός - είναι πράγματι συμβατός με το είδος της οικονομικής επιτυχίας που υποσχέθηκε κατά την πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία. Η αποτυχία να το εφαρμόσει στην πράξη μπορεί κάλλιστα να είναι η μοίρα του Ολάντ, αλλά για την ώρα ενσαρκώνει την διάθεση της εποχής που δεν κοιτά με καλό μάτι τα σκαμπανεβάσματα των ελεύθερων αγορών.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/137666/camille-pecastaing/french-...
Συνδέσεις:

[1] http://goo.gl/i0fvy

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση https://twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση http://www.facebook.com/pages/Foreign-Affairs-Hellenic-Edition/191397164...