Πώς οι μεταφορές συμβάλλουν στην ανάπτυξη

Κάνοντας αυτές τις ενέργειες, οι μόνοι που πραγματικά μπορούν να κερδίσουν από το οδικό και σιδηροδρομικό πλέγμα και πρέπει να το επιδιώξουν είναι οι Έλληνες. Ας μη δαπανούμε λοιπόν αδίκως δυνάμεις με λάθος στόχους και ας μελετάμε πάντα σε βάθος και με τους ειδικούς τα διάφορα τεχνικοοικονομικά θέματα υποδομής.

Είναι, επίσης, ενδιαφέρον να σχολιάσουμε κάποια έργα που κατά καιρούς εμφανίζονται σαν εθνικές πολιτικές, σαν δήθεν «επιτυχημένες ενέργειες» ή/και σαν τοπικές προτάσεις:

1. Δυτικός σιδηροδρομικός άξονας (Καλαμάτα-Ρίο-Αντίρριο-Ηγουμενίτσα), που μάλιστα προτάθηκε σαν εθνικό έργο στα ευρωπαϊκά δίκτυα χωρίς να εγκριθεί ποτέ η χρηματοδότηση του από την Ευρωπαϊκή Ένωση αφού κρίθηκε ως μη αποδοτικό. Είναι έργο που αντιβαίνει σε κάθε οικονομική λογική και χωρίς τον απαιτούμενο μεταφορικό φόρτο.

2. Εμπορευματικά κέντρα. Έγιναν προτάσεις περίπου ένα ανά παλαιό Νομό αν και μετά βίας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν δυο ή τρία εθνικού και διεθνούς χαρακτήρα στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, όπως αυτό του Θριάσιου Αττικής, λόγω ανεπαρκούς όγκου εμπορευματικού έργου.

3. Νέα σιδηροδρομική σύνδεση Καβάλα-Τοξότες και μετέπειτα σύνδεση με Βαλκάνια… Έργο που έχει διαγραφεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1999 μια και δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί μεταφορικό έργο και έχει τεράστιο κόστος.

4. Cosco-HP-ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αποτελεί την πρόσφατη ανακοίνωση του πρωθυπουργού, όπου το μεν σκέλος Cosco-HP είναι ενθαρρυντικό, η δε εμπλοκή της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, μόνο ως ερασιτεχνική επιθυμία μπορεί να χαρακτηριστεί μια και η σύνδεση με το λιμάνι του Ικονίου δεν έχει τεχνικά ολοκληρωθεί και η χωρητικότητα του δικτύου στο τμήμα Τιθορέα-Δομοκός δεν επιτρέπει την διέλευση των απαιτουμένων τραίνων, έως την αποπεράτωση των έργων ολοκλήρωσης διπλής γραμμής, μετά το 2015.

Έτσι, οι μεταφορές σε μια χώρα εξυπηρετούν συχνά αντιθετικούς στόχους. Η επιλογή ενός μεταφορικού συστήματος απαιτεί πρωτίστως την επιλογή μεταξύ αυτών των αντιθετικών στόχων.
Ο αναλυτής συνεισφέρει με την μελέτη των εναλλακτικών λύσεων σχεδιασμού, κόστους και επιπτώσεων στην πληροφόρηση του κοινωνικού συνόλου και των αποφασιζόντων για επιτυχέστερες αποφάσεις.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι ο σχεδιασμός στις μεταφορές δεν είναι το μαγικό κλειδί για βέλτιστες λύσεις αλλά χωρίς αυτόν είναι βέβαιες οι χείριστες.

Τέλος, η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι οι μεταφορές ωθούν την ανάπτυξη νέων παραγωγικών δραστηριοτήτων είναι ιδιαίτερα αμφίβολη και αν δεν υπάρχουν οι λοιποί παράγοντες που καθοδηγούν την ανάπτυξη κανένα μέγεθος μεταφορικής υποδομής δεν θα δημιουργήσει την οικονομική δυναμική που είναι τόσο επιθυμητή. Μεγάλο και κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν οι παραγωγικές πρωτοβουλίες στον χώρο της βιομηχανίας, του τουρισμού και της αγροτικής οικονομίας. Τα ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά παράλληλα δίκτυα θα έχουν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για το έργο και την ανάπτυξη.

Τολμηρά έργα διασυνοριακών δικτύων για ανάπτυξη τοπικών αγορών οδηγούν σε πιθανές λύσεις. Η στήριξη των οικονομιών στα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα αποτελεί απαραίτητο, αν όχι και μοναδικό δρόμο. Η μεταφορική υποδομή είναι μέρος του πεδίου ανάπτυξης και συμβαδίζει με την ανάπτυξη, δεν την καθορίζει.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr