Η Αμερική πρέπει να ενστερνιστεί τον στόχο της νίκης της Ουκρανίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Αμερική πρέπει να ενστερνιστεί τον στόχο της νίκης της Ουκρανίας

Είναι καιρός να μετακινηθούμε πέρα από την επιφυλακτική προσέγγιση της Ουάσιγκτον

Εδώ είναι που η Ουάσιγκτον μπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα: μολονότι είναι ευπρόσδεκτη η πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης Μπάιντεν για 34,7 δισεκατομμύρια δολάρια που θα χρηματοδοτήσουν πέντε μήνες στρατιωτικής βοήθειας, ο ουκρανικός στρατός χρειάζεται όλο και περισσότερο νέα και προηγμένα όπλα [15] για να αποκρούσει τον ρωσικό στρατό, την αεροπορική ισχύ, και τα όπλα μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας. Τα όπλα που περιλαμβάνονται στα τρέχοντα πακέτα των ΗΠΑ –όπως τα ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα, τα ελικόπτερα της σοβιετικής εποχής, τα τακτικά οχήματα, τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, τα μη επανδρωμένα σκάφη παράκτιας άμυνας, και τα στρατιωτικά drones παρακολούθησης και αναγνώρισης- είναι μια από τα ίδια. Αυτό το υλικό απλώς αντικαθιστά εκείνο που έχουν χάσει ή εξαντλήσει οι ουκρανικές δυνάμεις, αντί να ενισχύει τις ικανότητες της Ουκρανίας˙ δεν θα επισπεύσει την ήττα της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης. Η Ουκρανία ακόμη χρειάζεται πιο προηγμένη στρατιωτική τεχνολογία και την ολοκληρωμένη εκπαίδευση για να συνοδεύσει τις αποστολές όπλων από την Δύση. Επιπλέον, μολονότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους έχουν παράσχει αρωγή που κατηγορηματικά καλύπτει απαιτήσεις σε ορισμένους τομείς, ο συνολικός όγκος της βοήθειας ήταν επίσης ανεπαρκής. Η Ουκρανία χρειάζεται μοίρες προηγμένων μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων μάχης, πλήθος πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών, και πολλαπλές συστοιχίες πυραύλων εδάφους-αέρος και συστήματα αντιπλοϊκών πυραύλων.

Η παροχή υποστήριξης αυτού του εύρους και βάθους θα απαιτήσει θεσμικές αλλαγές στην Ουάσιγκτον για να επιταχυνθεί η τρέχουσα προσέγγιση της σταδιακής αύξησης στα πακέτα φονικής βοήθειας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ κάνει ήδη κάποια σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, αν και πολύ αργά. Ο πρόεδρος υπέγραψε πρόσφατα το νομοσχέδιο Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act του 2022 —ένα πρόγραμμα για το οποίο απηύθυνα έκκληση [16] σε αυτές τις σελίδες— για να γίνει νόμος, ο οποίος θα επισπεύσει τις μεταφορές όπλων και θα δώσει στον πρόεδρο μεγαλύτερη εξουσία να συνάπτει συμφωνίες με την Ουκρανία για τον δανεισμό ή τη μίσθωση αμυντικού εξοπλισμού. Αυτή η ρύθμιση πρέπει να μεταμορφωθεί από μια ad hoc [ρύθμιση] σε μια επαναλαμβανόμενη, συνεχή παροχή όπλων. Διαφορετικά, οι αποσπασματικές αποστολές όπλων θα συνεχίσουν να σβήνουν μικρές πυρκαγιές στην Ουκρανία χωρίς να αλλάζουν την τρέχουσα κατάσταση στην ευρύτερη σύγκρουση. Για να εφαρμόσει πλήρως ένα πρόγραμμα δανεισμού-μίσθωσης (lend-lease program), το ΝΑΤΟ πρέπει να αρχίσει να συγκεντρώνει τον εξοπλισμό που θα χρειαστεί η Ουκρανία για τις επόμενες εβδομάδες και μήνες του πολέμου, και να δημιουργήσει αποθήκες για προμήθειες ακριβώς στην άλλη πλευρά των συνόρων της Ουκρανίας, στην Πολωνία, στην Ρουμανία, και στην Σλοβακία. Στην συνέχεια, μπορούν να οργανωθούν αποθήκες και αποθέματα ώστε να αντλεί η Ουκρανία ό,τι χρειάζεται, χωρίς να περνά από μια παρατεταμένη διαδικασία παραγγελίας και παράδοσης. Επιπλέον, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του στον σχεδιασμό του πολέμου για να προσδιορίσει τι χρειάζεται η Ουκρανία για να στηρίξει τώρα την πολεμική προσπάθεια, αντί να περιμένει από τους Ουκρανούς να υποβάλουν οι ίδιοι αιτήματα ανεφοδιασμού. Και όσο για εκείνους που ανησυχούν ότι τέτοιες προσπάθειες θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να νικήσει την Ρωσία πολύ ηχηρά, όπως οι ηγέτες του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, καλό θα είναι να θυμούνται ότι ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έχει εκφράσει με συνέπεια την προθυμία του να επιλύσει διπλωματικά αυτά τα ζητήματα˙ για οποιαδήποτε αποτυχία στην διπλωματία μέχρι στιγμής αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το Κρεμλίνο.

Μια μακροπρόθεσμη νίκη της Ουκρανίας θα απαιτήσει επίσης τόσο τη μεγαλύτερη ενσωμάτωση της χώρας στην Ευρώπη όσο και μια μνημειώδη διεθνή εκστρατεία που θα βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, παρόμοια με το Σχέδιο Μάρσαλ στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ουκρανία σημειώνει ήδη ταχεία πρόοδο στην εκστρατεία της για ένταξη στην ΕΕ: η ουκρανική κυβέρνηση έχει υποβάλλει επίσημο ερωτηματολόγιο για ένταξη στην ΕΕ και θα μπορούσε να δοθεί εντός εβδομάδων στην χώρα το καθεστώς υποψήφιας [χώρας προς ένταξη]. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ομολογουμένως περιορισμένη επιρροή σε αυτές τις διαδικασίες, αλλά μπορούν ακόμα να προβάλλουν ήπια ισχύ -και να σκουντήσουν διπλωματικά τους συμμάχους στην Ευρώπη- για να ενθαρρύνουν την ταχεία παραχώρηση στην Ουκρανία του καθεστώτος υποψήφιας [για ένταξη] στην ΕΕ. Όσον αφορά το θέμα της ανοικοδόμησης, η ΕΕ σχεδιάζει να ιδρύσει ένα αποκαλούμενο καταπιστευματικό ταμείο αλληλεγγύης για την Ουκρανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες —όπως και το Ηνωμένο Βασίλειο και οποιεσδήποτε άλλες πρόθυμες δημοκρατικές χώρες— θα πρέπει επίσης να συσπειρωθούν στον σκοπό της οικονομικής αναζωογόνησης της Ουκρανίας. Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τροφοδοτημένες με έναν συνδυασμό επιχορηγήσεων, ιδιωτικών κεφαλαίων, και κατασχέσεων και διακρατήσεων περιουσιακών στοιχείων από την Ρωσία θα μπορούσαν να κατευθύνουν κεφάλαια για την ανοικοδόμηση της οικονομίας και των υποδομών της Ουκρανίας. Η καθοδήγηση και η διαχείριση αυτών των κεφαλαίων θα μπορούσε να γίνει τόσο από μια διαδικασία ενσωμάτωσης με την ΕΕ όσο και από ένα διοικητικό συμβούλιο το οποίο θα προέλθει από την Ουκρανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για να διασφαλιστεί η λογοδοσία, αλλά η ουκρανική εποπτεία θα ήταν κρίσιμη για την διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού οικονομικού σχεδίου για την χώρα.