Secure Connection

Ώρα να αναλάβει το ΝΑΤΟ την πρωτοπορία στην Ουκρανία

Η επόμενη φάση του πολέμου θα απαιτήσει περισσότερα από την Συμμαχία

09/08/2022

Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα

Καθώς οι σύμμαχοι στέλνουν διάφορους τύπους και επίπεδα βοήθειας για την ασφάλεια στην Ουκρανία και αδειάζουν τις δικές τους αποθήκες, ο συντονισμός και η διανομή των προμηθειών έχει γίνει μια τεράστια υλικοτεχνική επιχείρηση που διευθύνεται από τις ΗΠΑ. Μακροπρόθεσμα, το ΝΑΤΟ, ως ο θεσμός που ιδρύθηκε ρητά με σκοπό την συλλογική συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και τον συντονισμό μεταξύ των μελών του στον ευρωατλαντικό χώρο, θα πρέπει να αναλάβει τον ρόλο.

Η ALINA POLYAKOVA είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (Center for European Policy Analysis) και επίκουρη καθηγήτρια Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Johns Hopkins School of Advanced International Studies.
Ο ILYA TIMTCHENKO είναι υποψήφιος για μεταπτυχιακό στην Δημόσια Πολιτική στο Harvard Kennedy School, όπου είναι υπότροφος στο Belfer Young Leaders. Πριν σπουδάσει στο Χάρβαρντ, ο Ilya ήταν δημοσιογράφος με έδρα το Κίεβο από το 2014 έως το 2021.

Εμφάνιση άρθρου σε περισσότερες σελίδες

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να γράψετε το σχόλιο σας. Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε ενημέρωση από το ForeignAffairs.gr.

Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, η Δύση έχει παράσχει δισεκατομμύρια σε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια στο Κίεβο. Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν περισσότερα από 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε υποστήριξη ασφαλείας τους τελευταίους έξι μήνες. Τα χρήματα και τα όπλα κάνουν την διαφορά στο πεδίο της μάχης. Για παράδειγμα, τα πρόσφατα παραδοθέντα αμερικανικά συστήματα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (High Mobility Artillery Rocket Systems, HIMARS), επέτρεψαν στην Ουκρανία να ξεκινήσει αντεπιθέσεις στα νοτιοανατολικά και να αποκρούσει επιθέσεις αλλού.

Ουκρανοί στρατιώτες εκπαιδεύονται στο κέντρο εκπαίδευσης Grafenwoehr, στην Γερμανία, τον Ιούνιο του 2022. Army Sgt. Spencer Rhodes / U.S. Department of Defense
-------------------------------------------------------------

Ωστόσο, η υποστήριξη από άλλους συμμάχους του ΝΑΤΟ [1] ήταν μικτή. Η Γερμανία, για παράδειγμα, έχει καθυστερήσει την παράδοση παρόμοιων πυραυλικών συστημάτων, με το πρώτο να φτάνει μόλις τις τελευταίες ημέρες, και άλλα υπεσχημένα βαρέα όπλα πιθανότατα να καθυστερήσουν μέχρι το τέλος του έτους. Η Γαλλία, η οποία διαθέτει έναν από τους πιο ικανούς στρατούς της Ευρώπης, έχει παράσχει μόνο περίπου 160 εκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία και έχει δεσμεύσει το 0,008% του ΑΕΠ της σε στρατιωτική βοήθεια. Αντίθετα, η Εσθονία, η Λετονία, και η Πολωνία δέσμευσαν 0,84%, 0,69% και 0,32% αντίστοιχα, παρά το γεγονός ότι έχουν πολύ μικρότερες οικονομίες. Μόνο η Πολωνία έχει παραδώσει όπλα αξίας τουλάχιστον 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η πρόοδος της Ρωσίας στην Ουκρανία μετατρέπεται τώρα σε έναν μακρύ πόλεμο τριβής στον οποίο κάθε πλευρά προσπαθεί να φθείρει την άλλη. Η παροχή βοήθειας στην Ουκρανία για αυτόν τον τύπο πολέμου [2] θα απαιτήσει διαφορετική προσέγγιση: η χώρα θα χρειαστεί πολλά περισσότερα βαρέα όπλα, κυρίως συστήματα αεράμυνας, παραδοτέα ταχύτερα, και από περισσότερους Ευρωπαίους συμμάχους. Και τα μέλη του ΝΑΤΟ [3] στην Ανατολική Ευρώπη που έχουν μειώσει τα δικά τους αποθέματα όπλων θα χρειάζονται συνεχή ανεφοδιασμό.

Καθώς οι σύμμαχοι στέλνουν διάφορους τύπους και επίπεδα βοήθειας για την ασφάλεια στην Ουκρανία [4] και αδειάζουν τις δικές τους αποθήκες, ο συντονισμός και η διανομή των προμηθειών έχει γίνει μια τεράστια υλικοτεχνική επιχείρηση. Ο στρατός των ΗΠΑ ηγείται της προσπάθειας, λαμβάνοντας προμήθειες από περισσότερες από 50 χώρες και διανέμοντάς τις στην Ουκρανία. Αυτός ο συντονισμός διευθύνεται από την Ευρωπαϊκή Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Στουτγάρδη της Γερμανίας. Βραχυπρόθεσμα, η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ προσπάθεια λειτουργεί αποτελεσματικά παρά τις περιοδικές καθυστερήσεις. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, το ΝΑΤΟ [5], ως ο θεσμός που ιδρύθηκε ρητά με σκοπό την συλλογική συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και τον συντονισμό μεταξύ των μελών του στον ευρωατλαντικό χώρο, θα πρέπει να αναλάβει τον ρόλο.

Το ΝΑΤΟ είναι επιφορτισμένο με την εκτέλεση της κοινής βούλησης των κρατών-μελών του και με 30 (για την ώρα [6]) μέλη, η γρήγορη συναίνεση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα μεμονωμένα κράτη-μέλη, ωστόσο, μπορούν να δράσουν πολύ πιο γρήγορα εκτός των ορίων της λήψης αποφάσεων του ΝΑΤΟ. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συντονιστική προσπάθεια ήταν αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα: χωρίς την ανάγκη να επιτευχθεί συμφωνία από όλους τους συμμάχους, οι παραδόσεις όπλων μπορούν να ανταποκρίνονται περισσότερο στις άμεσες ανάγκες στο πεδίο της μάχης. Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ φρόντισαν επίσης να ακολουθήσουν μια λεπτή γραμμή μεταξύ της υποστήριξης της Ουκρανίας [7] και του να μην φαίνεται ότι έρχονται σε άμεση αντιπαράθεση με την Ρωσία [8]. Άλλο είναι να παρέχει όπλα ένα κράτος-μέλος και άλλο να το κάνει η συμμαχία, όπως λέει το σκεπτικό. Αλλά με κάθε μέλος να παρέχει κάποια μορφή βοήθειας στην Ουκρανία (στρατιωτική, ανθρωπιστική, ή οικονομική), η πραγματικότητα είναι ότι η συμμαχία έχει ήδη εμπλακεί στον πόλεμο ακόμη και χωρίς «μπότες στο έδαφος» [δηλ., στρατιώτες επί του πεδίου]. Ο συντονισμός αυτού του είδους υποστήριξης μεταξύ των συμμάχων είναι ακριβώς εκείνο που έχει σχεδιαστεί να κάνει το ΝΑΤΟ.

Η συμμαχία έχει την επιχειρησιακή ικανότητα και την πολιτική εντολή να κάνει πολύ περισσότερα για να στηρίξει την Ουκρανία τώρα και μακροπρόθεσμα. Στην σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης τον Ιούνιο, οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ ενέκριναν μια νέα στρατηγική αντίληψη [9], ένα έγγραφο που χρησιμεύει ως δήλωση αποστολής για την συμμαχία και την δεσμεύει εκ νέου σε τρία βασικά καθήκοντα: αποτροπή και άμυνα, πρόληψη και διαχείριση κρίσεων, και συνεργατική ασφάλεια. Δικαίως προσδιόρισε την Ρωσία ως την «πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια των συμμάχων και για την ειρήνη και την σταθερότητα στον ευρωατλαντικό χώρο». Αυτό το νέο στρατηγικό όραμα δίνει στο ΝΑΤΟ μια ευρεία πολιτική εντολή να κάνει πολύ περισσότερα από όσα κάνει επί του παρόντος για να στηρίξει την Ουκρανία και να αποτρέψει την Ρωσία. Δηλαδή, στο άμεσο μέλλον, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο στην εκπαίδευση των ουκρανικών στρατευμάτων˙ να δίνει προτεραιότητα στην ασφάλεια της Μαύρης Θάλασσας, την οποία η Ρωσία σκοπεύει να ελέγξει και να στρατιωτικοποιήσει πλήρως˙ και να ενισχύει την κυβερνοσυνεργασία με την Ουκρανία. Μακροπρόθεσμα, το ΝΑΤΟ, όχι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή άλλα μεμονωμένα κράτη-μέλη, θα πρέπει να συντονίζουν τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία και την διανομή ανεφοδιασμού σε συμμάχους σε ολόκληρη την συμμαχία. Εάν η συμμαχία δεν ενισχυθεί, θα σηματοδοτήσει έλλειψη μακροπρόθεσμης δέσμευσης για την Ουκρανία, ενθαρρύνοντας την Ρωσία να συνεχίσει την βάναυση επίθεσή της.

ΤΑΧΕΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Η αποτελεσματική και ταχεία εκπαίδευση του στρατού της Ουκρανίας είναι το κλειδί για τη μείωση της χρονικής υστέρησης μεταξύ των οπλικών συστημάτων που έχουν δεσμευτεί [προς παράδοση] και του χρόνου που χρειάζεται για να τεθούν σε δράση, ειδικά καθώς ο εξοπλισμός γίνεται πιο εξελιγμένος. Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αναλάβει την ηγεσία συντονίζοντας τις υπάρχουσες προσπάθειες, και να προσδιορίσει τις μελλοντικές ανάγκες. Το Ηνωμένο Βασίλειο [10], για παράδειγμα, έχει δεσμευτεί να εκπαιδεύσει 10.000 Ουκρανούς στρατιώτες τους επόμενους μήνες. Μετά την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014 [11], οι Ηνωμένες Πολιτείες ενίσχυσαν την εκπαίδευση και τις ασκήσεις τους με τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις στο Γιαβορίβ της Ουκρανίας. Μετά την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο, οι δυνάμεις των ΗΠΑ μετεγκαταστάθηκαν και στην συνέχεια συνέχισαν την εκπαίδευση στο Grafenwoehr της Γερμανίας, όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη στρατιωτική εκπαιδευτική εγκατάσταση των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ως μέρος μιας κοινής πολυεθνικής ομάδας. Με την πάροδο του χρόνου, η εδραίωση αυτών των διαφορετικών χώρων εκπαίδευσης και πρωτοβουλιών θα είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι οι μαχητές της Ουκρανίας είναι καλά προετοιμασμένοι να χειριστούν τα πάντα, από τανκς έως συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης και μαχητικά αεροσκάφη.

Η Πολωνία [12] θα ήταν το πιο λογικό μέρος για έναν κόμβο εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ. Φέτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύτηκαν να δημιουργήσουν μια μόνιμη παρουσία του αμερικανικού στρατού στην Πολωνία. Θα χρησιμεύσει ως νέο κέντρο διοίκησης για τις χερσαίες δυνάμεις των ΗΠΑ που υπερασπίζονται την ανατολική πλευρά της συμμαχίας. Μια τέτοια βάση θα μπορούσε να επεκταθεί για να συμπεριλάβει έναν συντονισμένο από το ΝΑΤΟ κόμβο εκπαίδευσης για Ουκρανούς στρατιώτες, διασφαλίζοντας την γρήγορη κίνηση των στρατευμάτων κατά μήκος των δυτικών συνόρων της Ουκρανίας. Κέντρα εκπαίδευσης θα μπορούσαν επίσης να δημιουργηθούν στην Ρουμανία [13], όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν μια εκ περιτροπής ταξιαρχία. Το πιο σημαντικό, η εκπαίδευση θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην διδασκαλία των Ουκρανών για το πώς να χρησιμοποιούν εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας (συμπεριλαμβανομένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μαχητικών αεροσκαφών, και μη επανδρωμένων ναυτικών δυνατοτήτων) που ο ουκρανικός στρατός δεν έχει ακόμη κατακτήσει, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί πιο γρήγορα στο πεδίο της μάχης.

Καθώς ο πόλεμος εξελίσσεται, οι Δυτικοί σύμμαχοι μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι να παράσχουν όπλα που ήταν εκτός συζήτησης μόλις πριν από λίγους μήνες. Και οι Ουκρανοί θα πρέπει να είναι έτοιμοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, φέρεται να εξετάζουν το ενδεχόμενο να προμηθεύσουν μαχητικά αεροσκάφη στην Ουκρανία, μια κίνηση που δεν ήταν ακόμη διατεθειμένες να κάνουν, και οι Ουκρανοί πιλότοι θα πρέπει ήδη να λαμβάνουν εκπαίδευση. Η αναμονή για την επίσημη απόφαση διακινδυνεύει περιττή καθυστέρηση. Ένας κόμβος συντονισμένος από το ΝΑΤΟ θα διασφάλιζε ότι οι Ουκρανοί πιλότοι λαμβάνουν την απαραίτητη εκπαίδευση για να πετάξουν αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη όπως τα F/A-18 Hornets και F-16 Fighting Falcons. Η επένδυση στην εκπαίδευση σε τέτοια συστήματα καθώς και σε άλλα πριν από την παράδοση θα μειώσει σημαντικά τον χρόνο που απαιτείται για να πετάξουν αυτά τα αεροπλάνα στον ουκρανικό εναέριο χώρο. Μια τέτοια εκπαίδευση θα πρέπει να πραγματοποιείται χωρίς ευρεία γνώση του κοινού για να αποφευχθεί να προλάβει την λήψη πολιτικών αποφάσεων.

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η διασφάλιση της Μαύρης Θάλασσας είναι κρίσιμη για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας και τη μακροπρόθεσμη οικονομική ανθεκτικότητα. Είναι επίσης το επίκεντρο πολλών από τις στρατηγικές φιλοδοξίες του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν [14]: ο αποκλεισμός από την Ρωσία των αγροτικών εξαγωγών της Ουκρανίας μέσω της Μαύρης Θάλασσας έχει ήδη πυροδοτήσει μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση, επιτρέποντας στη Μόσχα να κρατήσει ως όμηρο τα ουκρανικά σιτηρά [15]. Στις 22 Ιουλίου, η Ρωσία υπέγραψε συμφωνία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ και της Τουρκίας για να επιτρέψει στην Ουκρανία να εξάγει εκατομμύρια τόνους σιτηρών. Ώρες αργότερα, ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν το βασικό λιμάνι της Ουκρανίας, την Οδησσό, πριν επιτραπεί τελικά να αποπλεύσει ένα πλοίο που μετέφερε σιτηρά. Οι συνεχείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από την Ρωσία όλα αυτά τα χρόνια δεν προσδίδουν μεγάλη εμπιστοσύνη στην ιδέα ότι η συμφωνία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ θα κρατήσει. Με τις παγκόσμιες προμήθειες τροφίμων να κινδυνεύουν, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο να παρέχει ναυτική συνοδεία σε εξαγωγικά πλοία ανεξάρτητα από την ρωσική τήρηση της συμφωνίας. Τα βασικά καθήκοντα της συμμαχίας την δεσμεύουν να διασφαλίσει την ανθρώπινη ασφάλεια. Σίγουρα, η επισιτιστική ασφάλεια είναι μέρος αυτής της αποστολής.

Με τρία μέλη του ΝΑΤΟ —Βουλγαρία, Ρουμανία, και Τουρκία— να έχουν άμεση πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα και στους σημαντικότερους εμπορικούς δρόμους της Ουκρανίας να διέρχονται επίσης από αυτήν, η συμμαχία θα πρέπει να θεωρεί την θάλασσα ως στρατηγική προτεραιότητα. Το ΝΑΤΟ μπορεί να ενισχύσει την παρουσία του στη Μαύρη Θάλασσα συνεργαζόμενο με την Βουλγαρία, την Ρουμανία, και την Τουρκία για την καθιέρωση παρουσίας εκεί όλον τον χρόνο, αυξάνοντας τον αριθμό των δυνάμεων του ΝΑΤΟ που σταθμεύουν σε εκ περιτροπής ή μόνιμη βάση σε αυτές τις χώρες. Στην σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης, οι σύμμαχοι δημιούργησαν πολυεθνικές ομάδες μάχης σε δύο κράτη της Μαύρης Θάλασσας, την Βουλγαρία και την Ρουμανία, ως μέρος μιας προσπάθειας να επεκταθεί η προωθημένη παρουσία της συμμαχίας στη Μαύρη Θάλασσα. Στην Ρουμανία βρίσκεται επίσης η μοναδική ενεργή μονάδα της Ευρώπης Aegis Ashore, ένα ισχυρό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ.

Από τον Φεβρουάριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες [16] ενίσχυσαν επίσης την παρουσία τους στην Ρουμανία με επιπλέον στρατεύματα και F-16. Καθώς η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας συνεχίζει να αποτελεί κομβικό σημείο για τον πόλεμο της Ρωσίας, η συμμαχία θα χρειαστεί να επενδύσει περισσότερους πόρους στην ενσωμάτωση της αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας, στην ανάπτυξη δυνατοτήτων κατά των drone, και στην αύξηση του στόλου των αεροσκαφών της με F-16. Οι αυξημένες πτήσεις επιτήρησης και αναγνώρισης από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν επίσης να υπονομεύσουν τον έλεγχο της Ρωσίας στην θάλασσα με το να παρακολουθούν και να εκθέτουν τις κινήσεις του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας καθώς και άλλων πλοίων και εξοπλισμού.

Το ΝΑΤΟ θα πρέπει επίσης να εργαστεί για να ενισχύσει την συνεργασία του με κράτη μη-μέλη του ΝΑΤΟ που αποτελούν μέρος του περιβάλλοντος περιφερειακής ασφάλειας της Μαύρης Θάλασσας, κυρίως με τη Μολδαβία και την Γεωργία. Αμφότερες οι χώρες επιθυμούν να έχουν στενότερες συνεργασίες με το ΝΑΤΟ. Στην Γεωργία, για παράδειγμα, η συμμαχία θα μπορούσε να επεκτείνει την λειτουργία του Κοινού Κέντρου Εκπαίδευσης και Αξιολόγησης ΝΑΤΟ-Γεωργίας (NATO-Georgia Joint Training and Evaluation Center), το οποίο παρέχει κοινή επιτόπια και διαδικτυακή εκπαίδευση για ενεργό στρατιωτικό προσωπικό του ΝΑΤΟ και Γεωργιανούς στρατιώτες, ώστε να περιλαμβάνει ναυτικές επιχειρήσεις.

ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟ-ΠΟΡΤΑ

Το ΝΑΤΟ διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη και την ενίσχυση της ουκρανικής κυβερνοάμυνας και των επιθετικών δυνατοτήτων της. Οι κυβερνοεπιθέσεις [17] αποτελούν μέρος του πλήρους φάσματος πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας: κατά τους πρώτους τρεις μήνες της εισβολής, η Ρωσία πραγματοποίησε σχεδόν 40 καταστροφικές κυβερνοεπιθέσεις κατά της Ουκρανίας, σύμφωνα με τη Microsoft. Πέρυσι, πριν από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας, η Ουκρανία προσπάθησε να εντείνει την συνεργασία της με το Συνεργατικό Κέντρο Αριστείας Κυβερνοάμυνας του ΝΑΤΟ (Cooperative Cyber Defense Center of Excellence, CCDCOE), αλλά απορρίφθηκε από την συμμαχία όταν η διευθύνουσα επιτροπή δεν μπορούσε να καταλήξει σε ομόφωνη συναίνεση.

Η επιτροπή ενέκρινε τελικά την Ουκρανία ως συμμετέχον μέλος τον Μάρτιο και είναι στα σκαριά μια συμφωνία που θα επισημοποιήσει την συμμετοχή της χώρας. Προς το παρόν, η Ουκρανία εξακολουθεί να θεωρείται υποψήφια χώρα. Η συμμετοχή της Ουκρανίας ως συμβάλλοντος μετέχοντα στο CCDCOE θα πρέπει να επισπευσθεί ώστε να μπορέσει να ενταχθεί επίσημα στις τάξεις άλλων μη-μελών του ΝΑΤΟ, όπως η Αυστρία, η Φινλανδία, η Σουηδία, και η Ελβετία. Τούτο θα επιτρέψει στην Ουκρανία να ενσωματώσει το σύστημα κυβερνοάμυνάς της με εκείνο της συμμαχίας καθώς συνεργάζεται και ανταλλάσσει πληροφορίες με άλλα μέλη αυτής της μονάδας μέσω της εκπαίδευσης, της έρευνας, και της ανάπτυξης.

Τα μέλη του ΝΑΤΟ μπορούν επίσης να υποστηρίξουν τις ήδη επιτυχημένες προσπάθειες της Ουκρανίας να στρατολογήσει έναν «στρατό πληροφορικής» διεθνών χάκερ για να υπερασπιστεί [18] την Ουκρανία και να επιτεθεί σε ρωσικές κρατικές και ιδιωτικές οντότητες που τροφοδοτούν τον πόλεμο, κυρίως εκείνες που υπόκεινται σε Δυτικές κυρώσεις. Μέχρι στιγμής, ο κυβερνοστρατός αποτελείται κυρίως από Ουκρανούς εθελοντές, αλλά το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να βοηθήσει την Ουκρανία να θεσμοθετήσει μια ισχυρή κυβερνοδύναμη παρέχοντας υλικό, τακτική εκπαίδευση για Ουκρανούς ειδικούς στον κυβερνοχώρο, και παρέχοντας τεχνική βοήθεια στις κυβερνητικές υπηρεσίες της Ουκρανίας για την βελτίωση των δυνατοτήτων κυβερνοάμυνας.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Τους τελευταίους μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν το βάρος του εφοδιασμού της Ουκρανίας [19] με όπλα και του συντονισμού της διανομής τους. Αλλά η αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένη να το κάνει μακροπρόθεσμα, καθώς αυτό θα απαιτούσε σημαντική στροφή προς τη μαζική παραγωγή συγκεκριμένων όπλων, μερικά από τα οποία ο στρατός των ΗΠΑ δεν έχει αγοράσει εδώ και δεκαετίες, όπως αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger. Η στενότερη ενσωμάτωση της παραγωγής της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ και της Ευρώπης, για παράδειγμα, με το να εξορθολογήσουν τις πρακτικές αμυντικών προμηθειών μπορεί να επιτρέψει στην αμυντική βιομηχανία να προβλέψει καλύτερα τις ανάγκες της Ουκρανίας συγκεκριμένα και της Ευρώπης γενικότερα, αλλά για να γίνει αυτό θα χρειαστούν χρόνια. Εν τω μεταξύ, το ΝΑΤΟ, σε συνεργασία με τα κράτη-μέλη, μπορεί να παρέχει την στρατηγική καθοδήγηση σε αμυντικές εταιρείες σε ολόκληρη την συμμαχία για να βοηθήσει στον εντοπισμό των κενών.

Μακροπρόθεσμα, η συμμαχία έχει την εντολή να αναλάβει τον ηγετικό της ρόλο ως η πιο σημαντική συμμαχία συλλογικής άμυνας που ανταποκρίνεται στην ρωσική [20] απειλή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να βλέπουν την Κίνα ως τη μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη πρόκληση, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότερο από το βάρος για την ασφάλεια της Ευρώπης θα πέσει τελικά στις 29 ευρωπαϊκές χώρες που είναι μέλη του ΝΑΤΟ (σύντομα θα γίνουν 31 [21] με την Σουηδία και την Φινλανδία). Η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει δεσμευτεί να στηρίξει την Ουκρανία και να επενδύσει στην ευρύτερη ευρωπαϊκή ασφάλεια. Όμως το παράθυρο για την αλλαγή της τροχιάς του πολέμου στενεύει. Όσο πιο γρήγορα το ΝΑΤΟ αναλάβει την πολιτική του εντολή να υποστηρίξει την Ουκρανία, τόσο μεγαλύτερη είναι η ευκαιρία να διασφαλίσει το μέλλον του ως η πιο αποτελεσματική και ισχυρή συμμαχία ασφαλείας.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/ukraine/time-nato-take-lead-ukraine

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition

Εμφάνιση άρθρου σε περισσότερες σελίδες

Ώρα να αναλάβει το ΝΑΤΟ την πρωτοπορία στην Ουκρανία

Αναζήτηση

Δημοφιλή Άρθρα

Περιοχή Μελών