
Alina Polyakova
Καθώς οι σύμμαχοι στέλνουν διάφορους τύπους και επίπεδα βοήθειας για την ασφάλεια στην Ουκρανία και αδειάζουν τις δικές τους αποθήκες, ο συντονισμός και η διανομή των προμηθειών έχει γίνει μια τεράστια υλικοτεχνική επιχείρηση που διευθύνεται από τις ΗΠΑ. Μακροπρόθεσμα, το ΝΑΤΟ, ως ο θεσμός που ιδρύθηκε ρητά με σκοπό την συλλογική συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και τον συντονισμό μεταξύ των μελών του στον ευρωατλαντικό χώρο, θα πρέπει να αναλάβει τον ρόλο.
Ο Πούτιν καταλαβαίνει μόνο την γλώσσα της σκληρής ισχύος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους, συναινώντας στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2014, έχασαν την ευκαιρία να διασφαλίσουν την ικανότητα της Ουκρανίας να αμυνθεί.
Κάθε ευρωπαϊκή προσπάθεια πρέπει να καθορίσει τις προτεραιότητες, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης ενός δύσκολου ερωτήματος που αποφεύγουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι: Για ποιο πράγμα είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν και να πεθάνουν;
Μια Ευρώπη ολοκληρωμένη, ελεύθερη και ειρηνική σημαίνει μια Ευρώπη ικανή να τα καταφέρνει μόνη της στην παγκόσμια σκηνή. Μια ασθενέστερη και διχασμένη Ευρώπη δεν θα αντιμετωπίσει την επερχόμενη θύελλα του γεωπολιτικού ανταγωνισμού, εάν εξαρτάται πολύ από τις ΗΠΑ που ασχολούνται με άλλες περιοχές και εμπλέκονται λιγότερο με τις ευρωπαϊκές ανησυχίες.
Εάν η Ευρώπη θέλει να είναι ένας δρων αντί για μια σκακιέρα στην οποία θα ανταγωνίζονται μεγάλες δυνάμεις, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την άμυνα και την ασφάλεια, και να βάλουν όλες τις οικονομικές τους δυνάμεις στο παιχνίδι.
Με το να βάλει στο χαρτί μια συμφωνία με την Ρωσία την περασμένη εβδομάδα, η Δύση φαίνεται να υπογράφει για την στρατηγική τής Ρωσίας στην περιοχή – τον «φεντεραλισμό» ή, πιο πιθανά, τον διαμελισμό. Η ίδια η συμφωνία γρήγορα απέτυχε, αλλά η Ρωσία έχει πλέον γραπτώς την συναίνεση της Δύσης.