Γιατί η Ινδία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Κίνα

Τέλος, η Ινδία έχει λάβει μέτρα που, στα χαρτιά, θα πρέπει να κάνουν πιο θελκτικές τις συμφωνίες για τις διεθνείς επιχειρήσεις. Στις αρχές του 2021, η κυβέρνηση εισήγαγε το σχήμα Συνδεδεμένων με την Παραγωγή Κινήτρων (Production-Linked Incentives) για την παροχή οικονομικών κινήτρων τόσο σε ξένες όσο και σε εγχώριες βιομηχανίες που «Κατασκευάζουν στην Ινδία». Έκτοτε, η πρωτοβουλία PLI -η οποία προσφέρει σημαντικές επιδοτήσεις σε μεταποιητές σε προηγμένους τομείς όπως οι τηλεπικοινωνίες, τα ηλεκτρονικά, και οι ιατρικές συσκευές- είχε μερικές αξιοσημείωτες επιτυχίες. Τον Σεπτέμβριο του 2022, για παράδειγμα, η Apple ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να παράγει μεταξύ 5% και 10% των νέων μοντέλων iPhone 14 στην Ινδία˙ και τον Νοέμβριο, η Foxconn δήλωσε ότι σχεδιάζει να κατασκευάσει στην χώρα ένα εργοστάσιο ημιαγωγών αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε συνεργασία με έναν εγχώριο εταίρο.

ΡΗΤΟΡΙΚΗ VS. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αν η Ινδία είναι πράγματι η γη της Επαγγελίας, ωστόσο, τα παραδείγματα αυτά θα έπρεπε να συμπληρωθούν από πολλά άλλα. Οι διεθνείς επιχειρήσεις θα έπρεπε να κάνουν ουρά για να μεταφέρουν την παραγωγή τους στην υποήπειρο, ενώ οι εγχώριες επιχειρήσεις να αυξάνουν τις επενδύσεις τους για να επωφεληθούν από την άνθηση. Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι κάτι από τα δύο αυτά συμβαίνει. Σύμφωνα με πολλές μετρήσεις, η οικονομία εξακολουθεί να αγωνίζεται να ανακτήσει το έδαφος που είχε πριν από την πανδημία.

Πάρτε το ΑΕΠ της Ινδίας. Είναι αλήθεια -όπως δεν παύουν να επισημαίνουν οι ενθουσιώδεις σχολιαστές- ότι η ανάπτυξη τα τελευταία δύο χρόνια ήταν εξαιρετικά ταχεία, υψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη χώρα. Αλλά αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό μια στατιστική ψευδαίσθηση. Παραλείπεται ότι κατά το πρώτο έτος της πανδημίας, η Ινδία υπέστη την χειρότερη συρρίκνωση της παραγωγής από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη αναπτυσσόμενη χώρα. Σε σχέση με το 2019, το ΑΕΠ σήμερα είναι μόλις 7,6% μεγαλύτερο, σε σύγκριση με 13,1% στην Κίνα και 4,6% στις αργά αναπτυσσόμενες Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πραγματικότητα, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της Ινδίας τα τελευταία τρία χρόνια ήταν μόλις 2,5%, πολύ μικρότερος από τον ετήσιο ρυθμό 7% που η χώρα θεωρεί ότι αποτελεί το αναπτυξιακό δυναμικό της. Οι επιδόσεις του βιομηχανικού τομέα ήταν ακόμη πιο αδύναμες.

Και οι δείκτες που προβάλλουν τη μελλοντική ανάπτυξη είναι ελάχιστα πιο ενθαρρυντικοί. Οι ανακοινώσεις νέων έργων (όπως μετρήθηκαν από το Κέντρο Παρακολούθησης της Ινδικής Οικονομίας) έχουν μειωθεί και πάλι μετά από μια σύντομη ανάκαμψη μετά την πανδημία, παραμένοντας πολύ πιο κάτω από τα επίπεδα που επιτεύχθηκαν κατά την διάρκεια της άνθησης στις αρχές αυτού του αιώνα. Ακόμη πιο εντυπωσιακό, δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι ξένες επιχειρήσεις μεταφέρουν την παραγωγή τους στην Ινδία. Παρ' όλη την συζήτηση για την Ινδία ως τον επενδυτικό προορισμό επιλογής, οι συνολικές άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν στάσιμες την τελευταία δεκαετία, παραμένοντας γύρω στο 2% του ΑΕΠ. Για κάθε επιχείρηση που ενστερνίστηκε την ευκαιρία της Ινδίας, πολλές άλλες είχαν ανεπιτυχείς εμπειρίες στην Ινδία, συμπεριλαμβανομένων της Google, της Walmart, της Vodafone, και της General Motors. Ακόμα και η Amazon δυσκολεύτηκε, ανακοινώνοντας στα τέλη Νοεμβρίου ότι κλείνει τρεις από τις ινδικές επιχειρήσεις της, σε τομείς τόσο διαφορετικούς όπως η παράδοση τροφίμων, η εκπαίδευση, και το ηλεκτρονικό εμπόριο χονδρικής.

Γιατί οι παγκόσμιες επιχειρήσεις διστάζουν να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους από την Κίνα στην Ινδία; Για τον ίδιο λόγο που οι εγχώριες επιχειρήσεις διστάζουν να επενδύσουν: επειδή το ρίσκο παραμένει πολύ υψηλό.

ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ

Από τους πολλούς κινδύνους για τις επενδύσεις στην Ινδία, δύο είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Πρώτον, οι εταιρίες εξακολουθούν να μην έχουν την εμπιστοσύνη ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές την εποχή που επενδύουν δεν θα αλλάξουν αργότερα, με τρόπους που θα καταστήσουν τις επενδύσεις τους ασύμφορες. Και ακόμη και αν το πλαίσιο της πολιτικής παραμένει ελκυστικό στα χαρτιά, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να είναι σίγουρες ότι οι κανόνες θα επιβληθούν αμερόληπτα και όχι υπέρ των «εθνικών πρωταθλητών» -των γιγάντιων ινδικών ομίλων που έχει ευνοήσει η κυβέρνηση.

Τα προβλήματα αυτά έχουν ήδη σοβαρές συνέπειες. Οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών είδαν τα κέρδη τους να καταστρέφονται από μεταβαλλόμενες πολιτικές. Οι πάροχοι ενέργειας δυσκολεύτηκαν να μετακυλήσουν τις αυξήσεις του κόστους στους καταναλωτές και να εισπράξουν τα υποσχόμενα έσοδα από τα Κρατικά Συμβούλια Ηλεκτρισμού. Οι εταιρείες ηλεκτρονικού εμπορίου ανακάλυψαν ότι οι κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με τις επιτρεπόμενες πρακτικές μπορούν να αντιστραφούν αφότου [οι εταιρείες] έχουν πραγματοποιήσει μεγάλες επενδύσεις σύμφωνα με τους αρχικούς κανόνες.

Την ίδια στιγμή, οι εθνικοί πρωταθλητές έχουν ευημερήσει δυναμικά. Από τον Αύγουστο του 2022, σχεδόν το 80% της ετήσιας αύξησης των 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην χρηματιστηριακή αγορά της Ινδίας αντιστοιχούσε σε έναν μόνο όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων, τον Όμιλο Adani, του οποίου ο ιδρυτής έγινε ξαφνικά ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Με άλλα λόγια, ο αγωνιστικός χώρος έχει κλίση.

Ούτε οι ξένες εταιρείες μπορούν να μειώσουν τα ρίσκα τους συνεργαζόμενες με μεγάλες εγχώριες εταιρείες. Η συναλλαγή με εθνικούς πρωταθλητές είναι επικίνδυνη, καθώς οι όμιλοι αυτοί επιδιώκουν οι ίδιοι να κυριαρχήσουν στους ίδιους επικερδείς τομείς, όπως το ηλεκτρονικό εμπόριο. Και άλλες εγχώριες εταιρείες δεν επιθυμούν να μπουν σε τομείς που κυριαρχούνται από ομίλους που έχουν λάβει εκτεταμένες ρυθμιστικές χάρες από την κυβέρνηση.

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ