Κάνοντας την κυβέρνηση πιο έξυπνη

Για παράδειγμα, τα προγράμματα μικροχρηματοδότησης έχουν σχετικά χαμηλή οικονομική απόδοση, αλλά προωθούν την ισότητα και συχνά ωφελούν τους φτωχότερους από τους φτωχούς και έτσι έχουν περισσότερες ευκαιρίες γι’ αυτούς από ό, τι θα μπορούσε κανείς να υποθέσει με την πρώτη ματιά. Ένα παρόμοιο φαινόμενο ισχύει και για τις οικογενειακές επιδοτήσεις που αποσκοπούν στην αποτροπή του γάμου παιδιών. Τα εκπαιδευτικά οφέλη από την καθυστέρηση του γάμου είναι καλά καθιερωμένα, αλλά τα ευρύτερα κοινωνικά και υγειονομικά οφέλη είναι πιο δύσκολο να μελετηθούν. Μια απλή οικονομική ανάλυση κόστους-οφέλους τα υποτιμά και παραβλέπει τα ηθικά οφέλη της αποτροπής του παιδικού γάμου.

Στο τέλος, το σημαντικότερο εύρημα του σχεδίου αφορούσε την θεραπεία της φυματίωσης (tuberculosis ή ΤΒ) [7]. Αποδεικνύεται ότι ένας στους 11 θανάτους στο Μπανγκλαντές προκαλείται από την φυματίωση και ότι σχεδόν όλοι αυτοί οι θάνατοι μπορούν να αποφευχθούν. Σήμερα, αποδεδειγμένες θεραπείες μπορούν να θεραπεύσουν ασθενείς με φυματίωση για περίπου 100 δολάρια τον καθένα. Και όμως, εννέα Μπανγκλαντεσιανοί πεθαίνουν από ΤΒ κάθε ώρα. Γιατί; Επειδή μόνο οι μισοί από όσους χρειάζονται θεραπεία την έχουν, εξαιτίας της περιορισμένης εμβέλειας του συστήματος υγείας του Μπανγκλαντές, της λαϊκής άγνοιας για το πώς μεταδίδεται η ασθένεια και της ντροπής και του στίγματος που σχετίζονται με την διάγνωση.

Η σωστή αντιμετώπιση όλων των ασθενών με φυματίωση στο Μπανγκλαντές δεν θα ήταν εύκολη ή δωρεάν. Ο εντοπισμός και η θεραπεία των ασθενών με τη νόσο θα απαιτούσε εκτεταμένες πρωτοβουλίες εξωστρέφειας, οι οποίες θα κόστιζαν 402 δολάρια ανά θάνατο που θα είχε αποφευχθεί. Η αξία της μέσης ζωής που θα σωζόταν από αυτές τις προσπάθειες, ωστόσο, θα ήταν 8.503 δολάρια. Έτσι, κάθε δολάριο που θα ξοδεύεται για την θεραπεία της φυματίωσης -ένα από τα κρίσιμα προβλήματα της χώρας- θα έχει ένα εντυπωσιακό όφελος 21 δολαρίων.

Αλλά περιμένετε, υπάρχουν κι άλλα! Τα περισσότερα από τα οφέλη θα προορίζονταν για τους φτωχότερους από τους φτωχούς και ο περιορισμός της φυματίωσης θα εμπόδιζε όλες τις διαταραχές και τις τραγωδίες που προκλήθηκαν από τον θάνατο ενηλίκων στην ακμή τους. Βάζοντάς τα όλα μαζί, λοιπόν, η ομάδα των ειδικών αποφάσισε ότι η αύξηση των δαπανών για την θεραπεία της φυματίωσης ήταν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την βελτίωση της ζωής στο Μπανγκλαντές. «Για πολλά χρόνια, ήταν δύσκολο να δοθεί αρκετή προσοχή και χρηματοδότηση για την φυματίωση», σύμφωνα με τον Μ. Akramul Islam του BRAC. Ο ίδιος έχει διαπιστώσει ότι τα αποτελέσματα της μελέτης μας αυξάνουν την προβολή και την χρηματοδότηση αυτής της παραμελημένης νόσου.

Ίσως πιο περίεργο, το δεύτερο μεγαλύτερο εύρημα αφορούσε την επέκταση των ηλεκτρονικών δημόσιων συμβάσεων προμηθειών (e-procurement) [8]. Η μεταρρύθμιση των διαδικασιών κρατικών προμηθειών είναι σχεδόν τόσο αντι-ελκυστική όσο μπορεί κανείς να φανταστεί, αλλά αποδεικνύεται ότι είναι εξαιρετικά σημαντική στην πράξη, ιδιαίτερα για μια αναπτυσσόμενη χώρα όπως το Μπανγκλαντές. Η κυβέρνηση ξοδεύει πάνω από 9 δισεκατομμύρια δολάρια σε προμήθειες ετησίως, για όλα, από δρόμους έως κτίρια γραφείων και μολύβια. Υπάρχουν ευκαιρίες διαφθοράς σε κάθε βήμα κατά μήκος του δρόμου: Οι εργολάβοι πρέπει να παραδίδουν προσωπικά τις προτάσεις τους και εταιρείες με πολιτικές διασυνδέσεις είναι γνωστό ότι προσλαμβάνουν μπράβους που εμποδίζουν πρακτικά τους ανταγωνιστές να υποβάλλουν προσφορές. Αυτό οδηγεί σε υψηλότερες τιμές και μερικές φορές σε ελλειμματικό αποτέλεσμα.

Από την έρευνά μας προέκυψε ότι η μετάβαση σε ένα σύστημα ψηφιακών δημοσίων συμβάσεων θα αυξήσει τον ανταγωνισμό, θα μειώσει την διαφθορά (κατά 12% περίπου) και θα εξοικονομήσει χρήματα (έως και 700 εκατομμύρια δολάρια ετησίως). Οι πρακτικές απαιτήσεις θα αφορούσαν μόνο λίγα περισσότερα από την αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών και την εκπαίδευση του προσωπικού -και για κάθε 1 δολάριο που θα δαπανάτο σε τέτοιες προσπάθειες, η απόδοση θα ήταν το επιβλητικό ποσό των 663 δολαρίων.

ΤΟ DIESEL ΚΕΡΔΙΖΕΙ

Το να γίνεται καταλλήλως αυτό το είδος άσκησης δίνει την δυνατότητα στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να δουν αν τα συνηθισμένα γιατροσόφια αξίζουν τα λεφτά τους. Το Μπανγκλαντές, και ιδίως η βιομηχανία ενδυμάτων, για παράδειγμα, επωφελήθηκε από την απελευθέρωση του εμπορίου. Αλλά πόσο; Τώρα μπορούμε να πούμε ότι κάθε δολάριο που δαπανάται για περαιτέρω ελευθέρωση του εμπορίου θα φέρει τη χώρα 10 δολάρια σε οφέλη. Το Μπανγκλαντές έχει καταπολεμήσει το φυσικό αρσενικό στα υπόγεια ύδατά του επί δεκαετίες, για να αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα. Τώρα μπορούμε να πούμε ότι κάθε επιπλέον δολάριο που επενδύεται στην επίλυση του προβλήματος για τα νοικοκυριά που πλήττονται χειρότερα θα επιστρέψει οφέλη αξίας 17 δολαρίων.

Ακόμη πιο σημαντικό, αυτό το είδος διαδικασίας ενεργοποιεί προηγουμένως σκιασμένες ιδέες για να βρουν το ακροατήριο και την αποδοχή που τους αξίζει. Δείτε μια πολιτική για την καταπολέμηση του υποσιτισμού που παρέχει στα μικρά παιδιά συμπληρώματα μικροθρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένων των ιωδιούχων αλάτων, της βιταμίνης Α και του ψευδαργύρου. Η παράδοση των συμπληρωμάτων θα κοστίσει περίπου 125 δολάρια ανά παιδί που τα έχει ανάγκη -σε αντάλλαγμα για τα οποία το παιδί θα ήταν υγιέστερο, θα τα πήγαινε καλύτερα στο σχολείο και θα είχε υψηλότερα εισοδήματα στην ζωή του. Το αποτέλεσμα; Για κάθε δολάριο που θα δαπανάται, το πρόγραμμα συμπληρωμάτων θα αποφέρει 19 δολάρια σε οφέλη.